Vierdaagse III

Het zit er weer op. 

Over de woensdag niets dan goeds, het was prima wandelweer en er lag een bos gladiolen bij de voordeur. We speculeerden op stille aanbidsters, het bleek afkomstig van andere broer (ik heb er nogal wat) 

Donderdag was dramatisch nat en winderig, beide broers kwamen opgewekt druipend binnen. In een mum van tijd hing het huis vol natte kledingstukken. Ze boften: ik kookte, zij konden hun rust nemen. De maaltijd werd een soort vierdaagse kliekjes gebeuren dat prima uitviel.

Vrijdags voor de laatste keer om drie uur opgestaan, het gaat nu helemaal vanzelf. Aan tafel vormen we met onze ongestreken ochtendgezichten een eigentijdse reproductie van de aardappeleters. 

Beetje sneu: na een glorieuze intocht bleek de ene broer met een piepkleine 'zeventje' te zijn afgekocht (zijn borst steeg tot slagschiphoogte) terwijl de ander een indrukwekkend zilveren grootkruis met lintje ontving.  

Die 'zevenbroer' heeft overigens tal van looponderscheidingen, zoveel dat hij vermoedelijk aan borstomvang te kort komt (wij zijn geen van alle type kleerkast) wanneer hij alles zou opspelden. 

Na onze traditionele afsluitende maaltijd bij de Turk ging men huiswaarts. Het huis is weer van mij.

B.Logger

Vierdaagse II

Maandagmiddag arriveren beide broers. Het regent en dat bleef nog lang zo.  Ze halen hun startbewijs door een duizendkoppige menigte, en we drinken wat op een terrasje in mijn buurt. Bespiegelingen over het weer, ideale regenkleding, heroïsche voornemens, strategie en ook de medaille spiegel wordt doorgenomen. Zij doen boodschappen, ik bereid hen een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Niet te zwaar loop voedsel met behoorlijk wat koolhydraten. 

Broer nr 3 komt even langs, daarna voorbereidingen voor de dinsdagochtend, zoals de wekker op drie uur, eten drinken, rugzakjes, schoenen klaarzetten. Het heeft wel iets weg van een expeditie. 

Om drie uur 's nachts gaat de wekker af. Hellup!! Slechts de kleine hersenen floepen aarzelend aan, het is pikkedonker, regen regen en wat een tijdstip. Na verse koffie, jus en boterhammen (mijn taakje) trekt men de nachtelijke regen in. Blijf met lichte jetlag achter die ook op het werk niet meer overgaat. In de middag een sms’je: we zijn binnen! Na het avondeten (wat zij klaar maakten) verkeert huize Logger rond half 10 weer in diepe rust want vannacht weer om 3 uur op.

Woensdag. Net voor de wekker op tijd wakker,  een goed geoliede machine komt op gang, opmerkelijk hoe snel routines ontstaan en Godlof, het is droog!

B.Logger

Schoon

Al een aantal weken viel het me op dat het druk is in Nijmegen. Niet druk met alle inwoners die vakantie hebben of met toeristen die naar Nijmegen komen… Maar druk met schoonmakers, gazonmaaiers, reinigingsmannetjes, schilders, taakstraffers, vlaggenophangers en legale fietsendieven. De vierdaagse begint namelijk bijna en Nijmegen heeft haar zondagse pak aan, ziet er op haar paasbest uit en is om door een ringetje te halen.

Het gazon in het park ligt erbij alsof ’t gras in Nijmegen nooit lang is, stoepen zijn schoon alsof de inwoners hun kauwgom altijd in de vuilnisbak deponeren, straten zijn egaal alsof het in Nijmegen altijd autovrije zondag is (daarnaast zijn de fietsen op straat verwijderd, dus het is alsof het ook altijd fietsvrije zondag is), muren zijn zo wit alsof de spuitbus nog niet is uitgevonden en het vuilnis wordt ’s morgens extra vroeg opgehaald zodat het lijkt alsof we in Nijmegen alles hergebruiken.

Ik verbaasde mij hier in eerste instantie over, vond het zelfs een beetje hypocriet. Gaat Nijmegen een beetje doen als het altijd een stralende, schone en verzorgde stad is zeker. Begrijp me niet verkeerd, het is zeker geen vuile stad. Maar zó schoon en zó verzorgd? Dat ging me te ver.

Afgelopen weekend kreeg ik bezoek. Ik was de hele middag druk bezig en na afloop weerspiegelde mijn vermoeide gezicht bijna in het laminaat. Mijn tijdschriften, brieven en folders waren opgeborgen alsof ik nooit post krijg, kussens lagen zo recht op de bank alsof er nooit iemand zit en eigenlijk zag de hele kamer eruit alsof er niet in wordt geleefd. En toen besefte ik het. Zoals ik me klaarmaakte voor mijn twee bezoekers, maakte Nijmegen zich klaar voor haar 1,5 miljoen bezoekers. Precies – iets uitgebreider, dat wel - zoals ik dat doe, ik het mijn ouders zie doen en zoals ik lees dat B. Logger dat doet. Dus hierbij; alle wandelaars, juichers en feestvierders zijn van harte welkom in Nijmegen en kunnen dan hopelijk na afloop concluderen dat het gezellig, maar vooral zo schoon en verzorgd, was. 

H.B

Vierdaagse

terwijl mijn broers oefenen prepareer ik mijn huis & tuin op hun komst. Een leuke gebeurtenis: tijdens de vierdaagse bied ik jaarlijks twee lopende broers onderdak. Dat is altijd een oergezellige week.

Grappig te merken hoe ik steevast een poetsmanie ontwikkel. Ik heb mijn huishouden redelijk op orde maar krijg tegen die tijd een merkwaardige belangstelling voor bovenkanten van kasten, plinten etc. Allemaal zaken waar mijn broers zich geen moment in verdiepen. Ze willen slechts een comfortabel bed, eten, drinken, plekken om neer te ploffen, als het regent en als de zon schijnt. Voor mij heeft 't ondertussen de functie van 'de grote schoonmaak'.     

B.Logger