Acoustic Planet

Acoustic Planet / artiest: Craig Chaquico. Craig Chaquico? Nooit van gehoord zult u misschien zeggen. En zo verging het mij ook, tot ik min of meer bij toeval struikelde over "Acoustic Planet", een album van Chaquico. Hij begon al vroeg met gitaar spelen en was vanaf zijn veertiende professioneel in nachtclubs bezig. Toen hij zestien was, kwam hij in aanraking met leden van Jefferson Starship, die hem even later vroegen als vaste gitarist toe te treden tot de band. Hij heeft dus een stevige rockbasis. In de negentiger jaren begon hij solo albums op te nemen, waarvan "Acoustic Highway" de eerste was. Het label dat op "Acoustic Planet" geplakt wordt is new age. Maar wat is new age? Of "what's in a name" zoals Shakespeare zei. Dit album bevat gewoon prachtige acoustische gitaarmuziek en heeft wat mij betreft niets te maken met het vage, dat ik altijd een beetje associeer met new age. Je kunt keer op keer naar deze CD blijven luisteren, zonder dat het gaat vervelen. Toppers vind ik "Just one World", "The Greywolf hunts again", en "Acoustic Planet". Hij doet me enigszins denken aan die andere gitarist, die niemand kent: Adrian Legg. Zet dit album maar eens lekker hard op en geniet van de mooie klank, die zijn gitaar produceert.

De grote bocht

De grote bocht / auteur: Peter Delpeut. Een zeer toepasselijk boek in deze tijden van (hard)fietsen in de Tour. Delpeut doet daar niet aan mee. In "de grote bocht" beschrijft hij een fietstocht, die hij samen met zijn vriendin Céline maakte. Drie maanden lang fietste de auteur met haar van oost naar west door Amerika. 7000 nutteloze kilometers. Hij beschrijft niet zo zeer hun belevenissen als wel de gedachten, die bij hem opkomen. Wat het uitgestrekte Amerikaanse landschap bij hem oproept. Hij vergelijkt zijn tocht met wat vroegere fietsers in Amerika zoals Karl Kron, Thomas Stevens, H.G. Wells en Vernon Lee meemaakten. Ook een fietsfanaat als Bob den Uyl passeert de revue. Volgens Den Uyl laat de zuivere toerfietser de richting en bestemming van zijn tocht bepalen door de wind. Draait de wind, dan keert ook de fietser zijn stuur. Het toppunt van zinloosheid. Voor wie wel eens fietst toch wel een opgave. Meer dan een reisverhaal schrijft Delpeut zo zijn eigen "kleine filosofie van het fietsen". Een absolute aanrader.

Vakantie en lezen

De vakantie nadert voor mij met rasse schreden. Daar kijk ik erg naar uit. Ik verheug me er zelfs op. Lekker niets doen, of althans doen waar ik zin in heb, en niet doen waar ik voor betaald wordt. Laptop en smartphone gaan niet mee, internet bestaat even een paar weken niet, en er wordt niet geblogd. Waar ik me ook altijd op verheug is boeken uitzoeken voor de vakantie. Want, ik heb eindelijk even tijd om (door) te lezen. Ik weet niet hoe het anderen vergaat, maar bij mij draait het regelmatig op een teleurstelling uit. Elk jaar zijn veel titels, die ik mee wil nemen uitgeleend. Nu ik er goed over nadenk, die hebt u waarschijnlijk mee op vakantie. U boft dus maar, en ik niet. Reserveren heeft ook geen zin meer, daar is het nu te laat voor. Bovendien, u mag ze 5 weken houden, en zo lang ga ik zelfs niet weg. Een onoplosbaar probleem. Ik moet alternatieven bedenken en kom nu terecht bij boeken en verzin titels, die ik anders nooit zou lezen. En dat is dan weer het positieve hieraan. Het lijstje dat ik mee wilde nemen moet ik volgend jaar maar weer eens proberen. In de hoop dat u ze dan niet meeneemt.

Wielrennen en schrijven

Hoe komt het toch dat wielrennen (de Tour) het onderwerp en de inspiratiebron geweest is voor zoveel schrijvers? Er bestaan veel sporten, maar geen enkele spreekt kennelijk zo tot de verbeelding als het fietsen. Zo maar een vraag die bij me opkomt terwijl we midden in de Tour zitten. Ik weet niet hoe het u vergaat maar wat mij betreft dit keer een erg spannende met verschillende facetten. Het antwoord op de gestelde vraag heb ik niet. Is het misschien het heroïsche van het fietsen, het lijden, het afzien? De hoge toppen en diepe dalen? De dopingcomponent, het mensonterende zo af en toe, de vele verhalen in een wedstrijd? Want elke renner heeft zijn eigen verhaal te vertellen en levert zijn eigen gevecht. Je hebt documentaire schrijfsels, maar ook meer literaire, en filosofische. Elke auteur geeft er weer zijn eigen draai aan. Misschien is het schrijven erover wel een poging om te begrijpen waarom er gekken zijn, die zich zo uitsloven op een fiets. Of waarom je dat zelf doet of deed. Er zijn er ook onder de (ex)profrenners bij die aardig kunnen schrijven. Het waarom, het willen begrijpen speelt volgens mij de belangrijkste rol, want noem mij een andere sport waar zo wordt afgezien als bij het wielrennen? Dat moet je dus wel even uitleggen aan de rest van de Nederlandse bevolking. En dat gebeurt dan in al die boeken die over het onderwerp verschijnen.

Neutelings Riedijk bouwt Kenniscluster

Architectenbureau Neutelings Riedijk mag van het college van burgemeester en wethouders van Arnhem het Kenniscluster Rijnboog ontwerpen. Het college volgt hiermee het advies van de selectiecommissie die de architectenkeuze voor het Kenniscluster heeft voorbereid.

Neutelings Riedijk zien het Kenniscluster als een verlengstuk van de straat. Dit idee geven ze vorm door middel van een enorme trap die, beginnend aan het Bartokplein, het gebouw vanaf de begane grond tot aan het dak doorkruist. Op en aan de trap bevinden zich verschillende publieke ruimten zoals een foyer, een expositieruimte en een leeszaal. Het ontwerp stimuleert zo de onderlinge samenwerking tussen de verschillende organisaties die er gehuisvest zijn.

Het architectenduo gebruikt de maximale afmetingen van de locatie. In hun visie heeft het gebouw zes bovengrondse lagen en één ondergrondse laag, die het mogelijk maakt een verbinding te maken met de historische kelders. De architecten besteden veel aandacht aan duurzame elementen. Zo werkt de binnenstraat in de zomer als een natuurlijke ventilatieruimte en in de winter als warmtebuffer. Voor koeling en een grijswatercircuit wordt regenwater opgevangen.

Europese selectieprocedure
De keuze voor Neutelings Riedijk is gemaakt op basis van een Europese selectieprocedure. Ruim veertig architectenbureaus schreven zich hiervoor in. Na een voorselectie hebben vijf bureaus een visie op het Kenniscluster mogen presenteren aan de selectiecommissie. Naast Neutelings Riedijk Architecten waren dit Claus en Kaan Architecten, Diederendirrix, Jo Coenen en Co Architecten en VenhoevenCS.
De selectiecommissie had de architectenbureaus gevraagd te laten zien op welke manier het Kenniscluster een uitnodigend en toegankelijk gebouw wordt dat inspireert en verleidt, zowel binnen als buiten. Daarnaast moesten de architecten laten zien, welke bijdrage het gebouw aan de stad levert, hoe het past op deze plek en aansluit op zijn omgeving, hoe het gebouw inclusief de buitenruimte gaat functioneren als een cluster met verschillende functies, en wat voor ideeën zij hebben over de duurzaamheid van het gebouw. Neutelings Riedijk scoorde op alle criteria het beste. Met name de reactie van Neutelings Riedijk op de openbaarheid en toegankelijkheid van het gebouw vond de selectiecommissie erg overtuigend.

Het besluit van het college betreft een voorgenomen gunning. De overige architecten kunnen de komende 15 dagen beroep beroep wordt aangetekend kan de opdracht aan Neutelings Riedijk worden gegund. Het ontwerpproces, in samenwerking met de partners van het Kenniscluster, begint in september. De bouw start in 2011. Het kenniscluster opent in 2013 zijn deuren. Het Kenniscluster is een van de projecten van Rijnboog. Kijk voor meer informatie op www.rijnboog.nl en op www.cultuurinrijnboog.nl.

Bekende gerealiseerde ontwerpen van Neutelings Riedijk zijn onder meer het Centrum voor Beeld en Geluid in Hilversum en het Belastingkantoor in Apeldoorn. Ook ontwierp Neutelings Riedijk het Museum aan de Stroom in Antwerpen dat momenteel wordt gebouwd.

Bridges

Bridges / (CD) Hans Theessink Band. Hans Theessink (zanger/gitarist) komt uit Nederland. Al op jonge leeftijd raakte hij verslingerd aan de blues en in de zeventiger jaren begon hij te touren door Duitsland en Nederland. In 1979 ging hij voor het eerst naar de Verenigde Staten, naar de Mississippi Delta. Hij wilde graag met nog levende bluesartiesten spelen en van hen de kneepjes leren. Wanneer je hem zo hoort, denk je niet, dat het een Nederlander is, die daar speelt. Je hoort een authentieke bluesgitarist aan het werk. Met een mooie donkere, diepe stem. Zijn muziek klinkt zeer relaxed, laid-back, ligt altijd lekker in het gehoor. Voor de opnames voor "Bridges" (uit 2004) kwam de band terecht in Toscane, Theessink wilde nu eens onder natuurlijke omstandigheden opnemen, met de acoustiek die van nature aanwezig is. Men kwam uit in een oude kerk. Het klinkt fantastisch. Op dit album heeft hij samengewerkt met muzikanten uit andere culturen. Afrikaanse invloeden zijn duidelijk hoorbaar. Een album waar je het geluid lekker hard bij zet en waarbij je heerlijk kunt wegdromen. In SACD kwaliteit opgenomen. Toppers op dit album kan ik niet noemen, er staan geen slechte nummers op. Een aanrader, zeker voor bluesliefhebbers. Theessink woont tegenwoordig in Wenen.

Books and Blogs, Made for Each Other?

De vraag "is the Internet killing reading?" wordt regelmatig gesteld. Een andere vraag zou kunnen luiden: hoe beinvloeden internet en lezen elkaar? Ik heb daar nog niet zo lang geleden op dit weblog over gepost. Het is een brede vraag, enger gesteld zou je je ook kunnen afvragen welke invloed weblogs en boeken op elkaar hebben. Loopt het lezen van boeken terug door het fenomeen internet en met name "weblogs over boeken?" Of, gaat er juist een positieve invloed van weblogs uit? Dit artikel (een posting op een weblog) beweert dat "an attempt is being made to utilize the web to increase reading, especially of books, as a community of book lover bloggers has grown." Er volgt nu een wat langer citaat dat evenwel precies duidelijk maakt wat de voordelen van weblogs zijn bij de promotie van boeken:

• Blogs offer immediacy. Bloggers can address issues quickly and can discuss books at the time they are published or are otherwise in the news.


• Blog writing is more personal and casual, allowing for a friendlier feel, attracting some loyal followers.


• Because blog postings are often short, writers have to hone more concise writing skills.


• Comments from blog readers start conversations that may bring forth issues that the blog writer did not address. They may also correct errors or otherwise keep the blog writer honest.


• Through comments, bloggers know their readers better.

In de paneldiscussie hierover kwam o.a. het volgende naar voren: "het probleem van de autoriteit". Vroeger had elke krant zijn eigen, gezaghebbende boekbesprekers. Lezers wisten met wie ze te maken hadden en voeren daar vaak blind op. Dat punt is de laatste tijd enigszins opgegeheven doordat de meeste reviewers tegenwoordig hun eigen weblog hebben. Een ander punt dat door het panel naar voren gebracht werd was dat de meeste bloggers over boeken niet betaald worden voor hun moeite, die niche is te klein. Men blogt omdat men niet anders kan als boekenliefhebber. Twitter zal het bloggen over boeken nooit vervangen en geen van de panelleden dacht ook dat hun internetactiviteiten schadelijk waren voor "de gedrukte markt". Concluderend kan gesteld worden dat het onderhouden van weblogs over boeken juist een positieve, stimulerende invloed op het lezen (de boekenmarkt) heeft. Gelooft u het niet lees dan gerust dit engelstalige artikel en kijkt u ook eens op een van de vele boekenweblogs. Het weblog over boeken is een tool die overigens ook uitstekend door bibliothecarissen gebruikt kan worden, kijkt u maar eens op Bieblog Hengelo.

Zadelpijn en ander damesleed

Zadelpijn en ander damesleed / auteur: Liza van Sambeek. Een leuk boek in deze tijden van de Tour. Of, misschien gaat u zelf wel fietsen in Frankrijk, zoals zovelen.

Een aantal vriendinnen van middelbare leeftijd, die elkaar al kennen vanaf het voortgezet onderwijs, hebben een fietsclub opgericht: De Tite's. Elk jaar gaan ze een vooraf uitgestippelde route fietsen in Frankrijk en tijdens deze vakantie worden vele nieuwtjes uitgewisseld of problemen besproken. Ondanks vele tegenstellingen in hun karakters is het gevoel van "een voor allen en allen voor een" een rode draad, welke sterk door het verhaal loopt. Humoristische dialogen en ontwikkelingen worden afgewisseld door haatgevoelens, afgunst, wantrouwen, verdriet en liefde. Iedere vrouw herkent wel iets van zichzelf in het doen en laten van de romanfiguren. Een boek, dat je niet opzij kunt en wilt leggen omdat het blijft boeien.

Mocht u als fietsfanaat de routes van de dames ook willen fietsen, dan kan dat. Het boek bevat kaartjes zodat iedereen het traject kan nafietsen.

Alleen winnen telt

Alleen winnen telt / auteur: Johan Bruyneel. Met een voorwoord van Lance Armstrong. En dat is niet verwonderlijk, want Bruyneel was de ploegleider onder wie Lance 7 keer de Tour de France won. Een citaat van Armstrong: "Het is simpel, zonder Johan Bruyneel zou ik niet een keer eerste zijn geworden in het eindklassement van de Tour, laat staan zeven keer op een rij." Volgens hem was Bruyneel een genie. Met een ongelooflijk inzicht in de wielrennerij en alles wat daarbij komt kijken. Zelf begonnen als amateur, overgestapt naar de profs, winnaar van o.a. twee touretappes en drager van het geel voor een dag, besefte hij op een gegeven moment dat hij het net niet in zich had om de absolute top te bereiken. Althans, om de Tour te kunnen winnen. En besloot hij om te stoppen met fietsen. Ongeveer op dat moment kwam de vraag van Lance om ploegleider te worden van US Postal. En zo is het gekomen. Voor wielerliefhebbers een leuk en interessant boek om nog eens na te lezen hoe het allemaal ook alweer ging. Heb dit boek dan ook met veel genoegen gelezen. Toepasselijk nu weer, nu Armstrong op jacht lijkt naar een volgende, achtste overwinning in de Tour. Hoewel Contador de kopman is van het team, zal de huidige situatie veel vragen van het genie van Bruyneel.