De aap uit de mouw ...

Afgelopen kerstbijeenkomst kregen we te Burgers Zoo naast een gezellige maaltijd ook een lezing over het groepsgedrag van mensapen. Daarbij werd uiteraard een parallel getrokken met mensengedrag. Dat laatste maakte het verhaal leerzaam en bij momenten hilarisch. Vooral wanneer de alfamannetjes ofwel de leiders in beeld kwamen; uit de kluiten gewassen exemplaren die (nogal onsympathiek) eenmaal daags een medeaap op het gezicht timmeren of minstens luid krijsend ronddraven met het doel de groep er onder te houden.

Voor mij aanleiding een boek van Frans de Waal, de wereldberoemde apoloog ter hand te nemen. Het heet 'de aap uit de mouw' en is een verzameling goed leesbare columns waarbij hij telkens ook mensengedrag betrekt. Je zou deze bezigheid 'zoologische antropologie' kunnen noemen. Boeiende stukjes waarin hij bijvoorbeeld laat zien dat sommige diersoorten een zelfbesef hebben, elkaar herkennen en aangeleerde techniekjes aan elkaar kunnen doorgeven.

Er schuilt één zwak element in deze opzet: aangezien wij mensen zijn (ook de Waal) kunnen we uitsluitend beredeneren hoe wij als mensen dingen beleven en doen wanneer we een chimpansee zouden zijn.

Het is nog even wachten op de hoogbegaafde chimp die het boek 'de mens uit de mouw' schrijft en dat noemt hij dan: antropologische zoölogie.

B.Logger