Internetfilters en 'vrijheid van meningsuiting'

Australie gaat internetfilters installeren. Citaat: "De Australische regering wil de inhoud van het wereldwijde web filteren, om te verhinderen dat burgers op sites komen met een verboden inhoud." Australie is geen China, Iran of Noord-Korea. Ik wist dan ook niet wat ik las, toen deze krantenkop langs kwam. Er zijn een aantal kanttekeningen bij te maken, zoals iedereen wel beseft denk ik. Wat is bijvoorbeeld 'verboden'? Australiers kunnen dat niet te weten komen want inzage in de lijsten met verboden sites krijgen ze niet - een zwaktebod, als je het mij vraagt. En hoe staat het met de vrijheid van meningsuiting in deze context? Dat is toch zo'n groot goed in de westerse landen? Vrijheid van meningsuiting wil zeggen, dat je mag zeggen wat je wilt en dat anderen die het daar niet mee eens zijn achteraf naar de rechter kunnen stappen. Zo behoort het te gaan. Voorstanders, "veelal christelijke en op het gezin georiënteerde organisaties", van deze filtering zeggen dat het web veiliger wordt, veiliger voor hun kinderen, tegenstanders noemen het censuur. Ik neig er toe om het met de tegenstanders eens te zijn in dit geval. Filters hebben nooit gewerkt en zijn ook te omzeilen. Censuur is nooit goed, vooral ook omdat je geen inzicht hebt in wat gefilterd wordt. Ik haal nog een citaat aan: "Tegenstanders zijn vooral sceptisch over het plan omdat de lijst geheim is. Vorige maand lekten deellijsten uit die de overheid zou willen gebruiken. Daarop stonden ook een tandarts in Queensland, pokersites en volwassenenporno." Daar ga je al. De rest van dit interessante stuk leest u hier in de Volkskrant.