Dicht

Op zondag 20 december bleef uw bibliotheek gesloten. Medewerkers die van ver moesten komen redden het die dag niet. Een aantal van u stond dus voor een dichte deur. Dat spijt mij oprecht. Zelfs tijdens verbouwingen proberen wij, gehuld in stofwolken, open te blijven. Dit was een geval van overmacht dat niet van te voren in te schatten was.

Vermoedelijk waren de bibliotheken in Arnhem wel gesloten tijdens de slag om Arnhem (1944). We bezitten nog altijd een kloek naslagwerk waarin de baan van een kogel naadloos te volgen is. Dankzij die kogelbaan konden we vaststellen dat de delen op het moment van inslag in de juiste volgorde stonden (dat is wel eens anders) en mocht zich toen iemand achter dit naslagwerk verschanst hebben dan heeft ie het vrijwel zeker overleefd. Die kogelbaan gaat omlaag en verlaat een paar delen verder het naslagwerk. De kogel is helaas verdwenen. Eeuwig jammer.

We blijven achter met de vraag tot wanneer medewerkers van de bibliotheek in 1944 naar hun werk gingen. En op welk moment ze besloten dat het verstandiger was om thuis te blijven.
Geheimzinnig detail is dat we over oude notulen beschikken van bibliotheekvergaderingen maar dat de periode 1940-1945 daarin ontbreekt. Wie ontvreemdde dit en waarom, of ging het domweg in vlammen op?

Ook beschikt de bibliotheek over een ruime sortering van uitgaven tijdens de tweede wereldoorlog die niet altijd even fris zijn. Maar ook bleven publicaties bewaard uit de jaren vlak voor de oorlog die de bezetter niet op prijs zal hebben gesteld. Hoe deed men dat en kon men die toen lenen?

Het verhaal van deze bibliotheek in oorlogstijd is een gat in onze lokale geschiedenis: we kunnen slechts de baan van een kogel volgen. De explosieve lading zelf is na de bevrijding radicaal verwijderd.

B.Logger