Yasmin

DVD) Yasmin - Regisseur: Kenneth Glenaan. Brits drama over de jonge vrouw Yasmin die na de aanslagen van 11 september steeds meer problemen krijgt om als persoon Aziatisch, moslim en Brits tegelijk te zijn. De jonge, vrijmoedige Yasmin komt uit een Pakistaanse familie en woont in Engeland. Na een periode van rebellie als tiener buigt ze voor de eisen van haar vader, een weduwnaar, en stemt ze in met een gearrangeerd huwelijk met een neef 'van thuis'. De verschillen tussen deze geitenherder uit een Pakistaans dorpje en de verwesterde Yasmin zijn erg groot. Bovendien krijgen de aanslagen van 11 september een grote invloed op hun levens. Op haar werk wordt Yasmin meer en meer als buitenstaander behandeld en haar echtgenoot wordt op gewelddadige manier opgepakt en gevangen genomen in het kader van de nieuwe anti-terreurwetten. De onrechtvaardigheid van deze gebeurtenis dwingt haar om haar geloof, cultuur en relaties opnieuw te evalueren. Een boeiende film!

Niet zo Snel, Lees eens een Boek

"Not so Fast" is de titel van een artikel van de hand van John Freeman. Een intrigerend artikel als je het mij vraagt. Auteur gaat in op de snelheid van communicatie van tegenwoordig. En betoogt, dat het wel ietsje minder kan. Altijd werd vooruitgang geassocieerd met lineaire lijnen en grafieken, die (steil) omhoog liepen. Groei (vooruitgang) is van alle tijden, maar "The ultimate form of progress, however, is learning to decide what is working and what is not; and working at this pace, emailing at this frantic rate, is pleasing very few of us." Gesteld dat onze tijd hier op aarde beperkt is en we die goed en met aandacht zouden moeten besteden. Nog een gevolg van deze snelle leefstijl volgens Freeman: "It has encouraged flotillas of unnecessary jabbering, making it difficult to tell signal from noise. It has made it more difficult to read slowly and enjoy it, hastening the already declining rates of literacy." Nog een citaat: "If the technology is to be used for the betterment of human life, we must reassert that the Internet and its virtual information space is not a world unto itself but a supplement to our existing world." Drie dingen zijn volgens hem belangrijk:

• Speed matters
• The Physical World matters
• Context matters

Snelheid is belangrijk. Te grote of hoge snelheid kan gevaarlijk, contraproductief of oncomfortabel zijn. Niet voor niets hebben we snelheidslimieten in het verkeer, en wanneer u muziek afspeelt op een hogere snelheid dan waarmee het is opgenomen, dan is het niet om aan te horen. Het gaat dus om het toepassen van de juiste snelheid, alles zo snel mogelijk doen werkt niet.
De fysieke omgeving doet er toe. Dat weten we eigenlijk allemaal wel. Face-to-face contacten zijn belangrijk. Nog even een citaat: "If we spend our eve­ning online trading short messages over Facebook with friends thousands of miles away rather than going to our local pub or park with a friend, we are effectively withdrawing from the peo­ple we could turn to for solace, humor and friendship, not to mention the places we could go to do this."
Context is belangrijk. Koppel de ideeen van 'snelheid is vooruitgang' en 'snelheid is efficiency' eens los van elkaar. "Efficiency may be good for business and governments but does not always lead to mindfulness and sustainable, rewarding relationships." Nog een laatste citaat, dat laat zien, dat auteur niet tegen internet is: "We are here for a short time on this planet, and reacting to demands on our time by simply speeding up has canceled out many of the benefits of the Internet, which is one of the most fabulous technological inventions ever conceived." Neemt u eens rustig de tijd om het volledige artikel te lezen, dat kan wanneer u even wat minder mailtjes stuurt.

De Toekomst van het Lezen

Of: "Are Hollywood And The Internet Killing Reading?" is de vraag die in dit artikel gesteld wordt. Een al wat ouder onderzoek wijst uit dat literair lezen een scherpe terugval laat zien. Het gaat dan over de periode van 1982 tot 2002. We hebben het volgens het onderzoek over mensen die uberhaupt een werk van literatuur lezen. Een nationale crisis werd het hier genoemd, "representing a "general collapse in advanced literacy." Niet best dus. Maar (hoe is het mogelijk?) de cijfers van een aantal weken geleden laten een heel ander beeld zien. En ik citeer maar weer even: "the latest figures showed a turnaround. They also revealed that for the first time since 1982 the proportion of adults who had read at least one novel, short story, poem or play in the previous year had risen." Deze stijging wordt o.a. toegeschreven aan het programma "The Big Read", "which encourages entire communities to read and discuss one particular book, such as F. Scott Fitzgerald's The Great Gatsby, Zora Neale Hurston's Their Eyes Were Watching God, Mark Twain's The Adventures of Tom Sawyer or Henry James' Washington Square." Vergelijkbaar dus met ons "Nederland leest" waarin een boek van een bekend auteur door bibliotheek en boekhandel uitgedeeld wordt. Bedoeling daarbij is dat het door zoveel mogelijk Nederlanders gelezen wordt en daarna dat het in allerlei groepjes en verbanden besproken wordt. En het werkt echt is de ervaring in mijn eigen omgeving. Er wordt in ieder geval gelezen. Maar er is ook kritiek, want jongeren lezen misschien wel op internet, maar "what are they reading? It is not likely Mark Twain or William Faulkner or Walt Whitman or Ralph Ellison but rather Facebook, MySpace or Twitter. Text messaging is also a form of reading, but it is not going to keep the higher end of literary culture alive." Ik denk dat we moeten eindigen met te constateren dat lezen wel degelijk "onder druk" staat. Reading is at Risk!

Stanley Jordan

“Live in Montreal” is een jazzfestival, dat al heel wat grootheden op bezoek gehad heeft. Als ik het informatieboekje behorend bij de DVD mag geloven tenminste: Lee Ritenour, John Lee Hooker, Dizzie Gillespie en Charlie Haden, om er maar eens een paar op te noemen. Van Stanley Jordan had ik echter nog nooit gehoord. Om eerlijk te zijn, dat komt ook omdat ik niet zo thuis ben in de jazz. Dat is nu recht gezet met deze DVD en dit concert in Montreal. Overigens al uit 1990. Al die tijd dus in volslagen onwetendheid geleefd. Wat een gitarist is deze man. Behalve het feit, dat hij op een heel bijzondere manier gitaar speelt, met twee handen, klinkt het geheel zeer melodieus. Jordan is ooit begonnen op de piano en bespeelt zijn gitaar met twee handen, alsof het een keyboard is, “tapping and slapping”. Het lijkt alsof je twee of drie gitaren hoort. Soms speelt hij ook echt op meerdere gitaren tegelijk, je moet het gezien hebben om het te geloven. Het klinkt mij als niet jazzpurist (of kenner) letterlijk “als muziek” in de oren. Toppers op deze DVD: “Willow weep for me” en het laatste nummer: "Stairway to Heaven". Doe als ik, ga eens luisteren / kijken naar deze man, u weet niet wat u ziet / hoort.

Google doet het nog steeds prima

"Google Continues to Lead Microsoft, Yahoo in Search Engine Satisfaction." Blijkt uit Amerikaans onderzoek. Nu had ik dat wel een beetje verwacht om eerlijk te zijn. Google tegenover Yahoo en MSN, dat was al langer een bekend verhaal. Die twee zijn niet echt partij voor Google. De nieuwe zoekmachine "Bing" van Microsoft is nog te nieuw om een rol van betekenis te spelen. Wel interessant is om in 2010 te kijken hoe de scores liggen. Want: "ForeSee Results said its search and portal company metrics were taken before Microsoft released its new Bing search engine in June. This is an important point because Bing has gotten high marks from those using it and is gaining some market share from Google and Yahoo, according to measurements from researchers such as comScore and StatCounter." Maar: "However, ForeSee wonders where Bing's market share will come from, noting that the upstart search engine may take market share from Yahoo, MSN and Ask.com, but not Google based on its stellar satisfaction ratings." Dat is inderdaad de grote vraag, zullen gebruikers van Google overstappen naar Bing? Ik zou zelf niet zo snel overstappen, zeker zo lang Google mij goed bevalt. Een interessante ontwikkeling, in 2010 weten we meer. Het artikel en het onderzoek kunt u hier vinden.

Downloaden van muziek

Het downloaden van muziek kan op verschillende manieren bekeken worden. Bijvoorbeeld vanuit gemaksoogpunt. Snelheid ook. Op het moment, dat ik bedenk dat ik bepaalde muziek wil hebben, heb ik het 10 minuten later op mijn iPod staan. Puur voor eigen gebruik. Maar, je kunt er natuurlijk ook het copyright vraagstuk bijhalen. Terecht. Dat doet o.a. de Stichting Brein (de webpagina is bijna niet te openen). Het is vaak lastig om te bepalen of iets illegaal is of niet. De Stichting procedeert er in ieder geval lustig op los. Waar ik bij het downloaden tot nu toe niet aan gedacht had is de milieukant. Ofwel de "carbon footprint". Citaat: "A new study has found that downloading music is substantially better from an emissions perspective than buying compact discs." Dit is misschien wel een opsteker voor al diegenen onder ons die wel eens downloaden. Ze worden hierdoor gesterkt in het idee, dat het moreel toch niet helemaal verwerpelijk is wat ze doen. En: "The advantage for digital comes largely because CDs must be manufactured, packaged and transported over long distances." Bestellen van CD's via internet is dus helemaal uit den boze. Maar: "However, there is room for debate. The high carbon cost associated with visiting the store, for example, rises when customers make the trip by car. If a consumer walks to the store instead, then buying a CD is “nearly equivalent” in carbon terms, the study says, to downloading the music and burning it onto a CD. " Wanneer u loopt naar de winkel om daar uw album te kopen liggen de zaken al weer anders. Lees dit fascinerende artikel in de New York Times. Je zou hier groen van worden.

En dan plotseling……

Houdt ie op te bestaan. Teruggekomen van vakantie en de mailbox doorspittend zie ik het mailtje. Van Bubbleshare. Zonder opgaaf van redenen wordt daarin aangekondigd dat ze ophouden te bestaan en of ik voor 15 november alle links en verwijzingen naar Bubbleshare wil aanpassen / verwijderen. Uploaden van foto’s is vanaf direct niet meer mogelijk. Bubbleshare is een sociale fotosite. Je kunt er foto’s “neerzetten” en slideshows maken, die je dan weer op andere sites kunt integreren. Bijvoorbeeld op je weblog. Van een fotoserie hoef je slechts de “link” door te sturen naar je vrienden en kennissen, die hem dan alleen maar hoeven aan te klikken om ze te bekijken. Handig. Ik maakte veel gebruik van Bubbleshare, al jaren. Daar is toch wel wat tijd in gaan zitten. Jammer dus. Het is echter een van de dingen die met sociale sites kunnen gebeuren. Je vreest het, je hoopt dat het niet gebeurt, het is me nog nooit overkomen en dan nu…….. ! Het is niet anders, we zullen een andere moeten zoeken. Flickr bijvoorbeeld, die gebruik ik zo af en toe al wel eens, maar……weet iemand nog een andere goeie? Ik hou me aanbevolen.

Bloggen loont

Iets dat iedere blogger zich wel eens afvraagt, heeft het zin wat ik doe? Word ik wel gelezen is dan de vraag. Dat kun je meten met tooltjes en je kunt het natuurlijk zien aan de reacties op je blog. Uit Europees onderzoek blijkt dat tussen de 15% en 25% van de mensen regelmatig een weblog bezoekt. En dat valt mij reuze mee om eerlijk te zijn. Ik had dat niet gedacht. Ik citeer nu even uit het artikel op Sync.nl (inderdaad, ook een blog): "Bij opinieleiders is dit aantal vele malen hoger, tussen de 30 en 50%. In de Aziatische markten liggen de percentages hoger dan in Europa. Nog een cijfer: 24% van de Europeanen vindt weblogs een betrouwbare bron van informatie. De betrouwbaarheid benadert de krant maar is vele malen hoger dan emailmarketing of TV reclame." Ook dit laatste feit, "de betrouwbaarheid benadert de krant......" was een volslagen eye-opener voor mij. Volgens het bericht van Frans-Peter Dechering loont het ook om veel te publiceren / aanwezig te zijn op andere sociale sites. Er zijn 5 argumenten te noemen, die het zakelijk bloggen aantrekkelijk maken. Te weten: interactie, kennis verzamelen, persoonlijk gezicht, rendement en onbekende netwerken. Bottomline van dit interessante artikel is: wie blogt die blijft. En daar houden we ons dan maar aan vast.