Hersenen, Bewustzijn, Zicht op onszelf

Hersenen, Bewustzijn, Zicht op onszelf / Auteur: Palmyre Oomen e.a. Uitgegeven door het Thijmgenootschap. Door een aantal neurowetenschappers, filosofen en theologen worden bijdragen geleverd aan het thema "Hersenen en Bewustzijn". Dit levert vrij scherpe verschillen van inzicht op. De neurowetenschappers (Lex Cools en Dick Swaab) stellen op basis van wetenschappelijke feiten en onderzoeken prikkelende vragen ten aanzien van vrije wil, bewustzijn, geest en ziel. "Wij zijn onze hersenen" aldus Swaab. Onze geest is slechts het product van het functioneren van onze neuronen. Na onze dood blijft er dan ook niets over. Grotendeels is ons leven van tevoren gedetermineerd, en ligt vast in hersenstructuren. Palmyre Oomen, theoloog, filosoof en bioloog, probeert in de laatste bijdrage in dit boek bruggen te slaan. Dat moet ook wel, omdat er anders voor religie niets over blijft. Zij doet dit allereerst door vraagtekens te zetten bij de interpretatie van neurowetenschappelijk onderzoek. Haar brug moet van erg ver komen en overtuigt niet. Waarom zulke kronkelwegen bewandelen om een brug te slaan en iets wat relatief simpel lijkt, verschrikkelijk ingewikkeld maken? Afijn, oordeelt u zelf maar. Een interessant thema, inzichtelijk behandeld.

Amazon

Het gaat slecht met de economie, dat weten we allemaal. Ook de IT-sector krijgt klap na klap. Overal vallen ontslagen. Dwars tegen deze trend in mag je de resultaten van Amazon noemen. In het laatste kwartaal van 2008 behaalden ze een winst van $225 miljoen. Dat is een stijging van 9% ten opzichte van het zelfde kwartaal van het jaar daarvoor. De electronica divisie van Amazon deed het overigens het beste, die behaalde een groei van 31% ten opzichte van het jaar daarvoor. Ook de e-book reader Kindle was niet aan te slepen. Een nieuwe en verbeterde versie komt overigens in februari op de markt. Meer over de Kindle leest u hier. De financiele cijfers leest u in een artikel van DailyTech. Alles bij elkaar positieve geluiden in deze recessie, Jeff Bezos kan tevreden zijn.

Rijnboog op de wip?

De laatste tijd zijn er meer en meer geluiden te horen, die manen tot voorzichtigheid t.a.v. Rijnboog. Misschien zelfs er maar helemaal vanaf te zien. Volgens een initiatiefgroep is de huidige kredietcrisis dan ook zo gek nog niet. Het is een moment om zaken nog eens te heroverwegen, weer tegen het licht te houden, zeker financieel gezien. Arnhem heeft nu niet bepaald een gelukkige hand op het terrein van grote projecten. Begrotingen werden gemaakt, maar ook telkens gigantisch overschreden. Een leermoment dus. De initiatiefgroep waar het hier om gaat heeft vorig jaar December een Cultuurmanifest uitgebracht en aangeboden aan Burgemeester Krikke. Dit was mij even ontgaan. Jammer, want het is toch wel belangrijk voor de Bibliotheek. In het manifest wordt er namelijk voor gepleit om de bouw van een Kenniscluster te heroverwegen. Ik citeer nu: "De plannen voor het onderbrengen van de bibliotheek in een kenniscluster met de cultuureducatieve instellingen (Domein e.a.), de Volksuniversiteit, het Gelders Archief en het Historisch Museum, verdienen heroverweging. De huidige locatie van de bibliotheek aan de Koningsstraat is zo slecht nog niet. Bovendien zijn er belangrijke inhoudelijke en technologische ontwikkelingen waardoor de bibliotheek een heel andere positie moet gaan innemen. De toegevoegde waarde van clustering met de front-office van het archief en het historisch museum is niet zodanig dat dit een investering van vele tientallen miljoenen rechtvaardigt." Een toch wel onthullend en onthutsend citaat. Ook de rest van het manifest is verplichte leesstof. Het manifest eindigt met het spreekwoord "Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald". Individuen willen zich hier nog wel eens aan houden, overheden heb ik dit bij grote projecten nog nooit zien doen. Het manifest is ondertekend door een aantal bekende personen, waaronder Jan Terlouw. Ben uiterst benieuwd hoe dit allemaal afloopt.

Opnieuw de Long Tail

In een posting uit september 2008 schreef ik over kritiek, die er op de Long Tail gekomen was. Wat was de Long Tail ook alweer? Het ging om het principe, dat weinig van heel veel beter is dan veel van heel weinig. Dit principe werd het eerst door Chris Anderson verwoord, hij schreef er zelfs een boek over. Het betekent, dat niche markten een reden van bestaan hebben. De critici beweerden, dat uit onderzoek (o.a. bij iTunes) gebleken was, dat de bulk van de verkoop nog steeds door de tophits werd uitgemaakt. Er werd direct al wel getwijfeld aan deze cijfers, en ik citeer nu even uit een artikel op DutchCowboys: "Bij Netties spraken ze toen al hun twijfels uit bij deze cijfers, in afwachting van meer duidelijkheid over de oorsprong ervan. Want ga je naar sites waar de nadruk ligt op mainstream muziek, dan komen onbekende bands daar uiteraard niet meteen aan de bak. Maar ga je naar sites die gespecialiseerd zijn in beginnende bands, alternatieve muziek, waar de gebruiker geholpen wordt bij het ontdekken van nieuwe muziek, dan zullen die cijfers uiteraard anders zijn". Hieruit blijkt dus dat het sterk afhangt van waar je je cijfers vandaan haalt. De moraal van dit verhaal is duidelijk: wees voorzichtig met cijfers, cijfers hebben altijd een bron, een interpretatie, een betekenis.

Wikipedia

Wikipedia is de gratis encyclopedie op internet. Waar iedereen aan kan meebouwen. Tegenstrever van de Britannica, en een open-source, web2.0 project. Over 't algemeen werkt dit samenwerkingsproject uitstekend, zo goed zelfs, dat Wikipedia een geduchte concurrent van die Britannica geworden is. Maar niet altijd, we herinneren ons allemaal nog dat akkevietje van een Nederlandse prins. Gegevens werden aangepast, zodat alles in een gunstiger daglicht kwam te staan. Dat is mogelijk bij Wikipedia, iedereen kan daar tenslotte veranderingen doorvoeren. En het komt wel vaker voor. Het is natuurlijk niet goed voor een encyclopedie. Bovendien zinloos, want de waarheid komt toch wel boven. Om dit soort "fouten" te voorkomen pleit Jimmy Wales, oprichter van Wikipedia nu voor een soort getrapt redactiesysteem. Daarbij moeten aanpassingen eerst goedgekeurd worden door "betrouwbare, geaccepteerde redacteuren". Daarna worden ze gepubliceerd met een stempel van goedkeuring. Dit houdt wel de nodige vertraging in, soms wel een paar weken en dat kan eigenlijk niet. Druist ook totaal in tegen de filosofie van Wikipedia. Om deze vertraging zoveel mogelijk te minimaliseren zou je ook een bepaald filtersysteem kunnen bedenken. Alleen een subset van lemma's wordt aan deze redactie onderworpen. Wales pleit tevens voor een proefperiode om te zien of het werkt. Een meerderheid van de bezoekers is voor zo'n systeem, volgens hem. Meer hierover leest u in Webwereld. Ik ben benieuwd of het echt gaat werken.

Britannica 2.0?

Dat is de vraag voor mij. Ik las namelijk op Webwereld, dat de Britannica Online artikelen van gebruikers gaat toestaan. Dit leek mij bij eerste snelle lezing een verschuiving richting Wikipedia. Echter, die conclusie gaat veel te ver. Het blijkt namelijk, dat gebruikers hun naam en adres moeten achterlaten, en geregistreerd (dus niet gratis) moeten zijn willen ze artikelen op de Britannica kunnen plaatsen. Hebben ze die horde genomen, dan zijn ze nog niet zeker van hun zaak, redacteuren beoordelen de inhoud dan nog eens een keer, voordat eventueel tot plaatsing overgegaan wordt. De Britannica gaat tot deze stap over om een ander publiek te trekken. De vraag is, welk publiek ze hiermee hopen te trekken. Ander publiek dan die de site toch al trok? Naar mijn gevoel lopen de echte web2.0-ers hier niet warm voor. Dit heeft weinig met sociaal en delen te maken, met web2.0. Te veel belemmeringen. Ze hinken een beetje op twee benen, ze willen en web2.0 zijn, en ze willen de controle houden over wat er gebeurt op hun site. Ben benieuwd hoe dit gaat lopen, we zullen het over een tijdje weten.

Inaugural Address

Het is bijna zover, vanavond om 6 uur precies houdt Barack Obama als net beedigde nieuwe president van de VS zijn "inaugural address". Dat doet elke nieuwe of herkozen president. Er zijn beroemde speeches bij. Wie kent bijvoorbeeld niet de zinsnede: "So, first of all, let me assert my firm belief that the only thing we have to fear is fear itself" van Franklin Delano Roosevelt. Hij sprak deze zin uit tijdens zijn eerste inaugurele speech, toen het land grote problemen kende als gevolg van de beurskrach van 1929 - het hele systeem was als een kaartenhuis ingestort. Of: " Let every nation know, whether it wishes us well or ill, that we shall pay any price, bear any burden, meet any hardship, support any friend, oppose any foe, in order to assure the survival and the success of liberty" uitgesproken door John F. Kennedy tijdens zijn enige inaugurele speech. "And so, my fellow Americans: ask not what your country can do for you—ask what you can do for your country" is nog bekender en ook van Kennedy. Beroemd geworden is ook de volgende zinsnede: "With malice toward none, with charity for all, with firmness in the right as God gives us to see the right, let us strive on to finish the work we are in, to bind up the nation's wounds, to care for him who shall have borne the battle and for his widow and his orphan, to do all which may achieve and cherish a just and lasting peace among ourselves and with all nations", afkomstig uit de tweede inaugurele speech van Lincoln. Een zeer korte speech in tegenstelling tot zijn eerste. De burgeroorlog was net voorbij, het zuiden overwonnen door het noorden, de unie bewaard maar ten koste van wat? Lincoln probeert aan te geven dat er zo snel mogelijk een verzoening tot stand moet komen en dat men moet proberen elkaar te helpen en geen haat jegens elkaar te koesteren. Korte tijd later werd hij, zoals u weet, neergeschoten. Ben benieuwd hoe de speech van Obama zal verlopen, want hij kan er wat van. Mocht u oudere inaugurele redes nog eens willen nalezen, ze zijn te vinden bij Bartleby.com.

2009 is het jaar van....

Ja, 2009 is het jaar van......, net zoals 2008 het jaar was van........ en 2007 het jaar van..... en vult u maar in. Wanneer begon toch dit benoemen van de jaren tot "jaar van"? Het zelfde geldt trouwens ook voor de maanden en dagen van...... Ik hou het niet meer bij. Nogmaals, weet iemand wanneer dit begon? En waarom doen we dit? Is het een soort houvast in deze snelle en vluchtige maatschappij? Psychologen zouden zich hier eens over moeten buigen, volgens mij een interessant onderzoek. OK, hier komt ie dan, 2009 is het jaar van de wetenschap, het jaar van de astronomie, het jaar van Darwin (en dat zullen we weten ook). Een leuk artikel over Darwin, de mens en de aap vindt u op Kennislink. 2009 is ook het jaar van de os, van Calvijn (en dat zullen we weten ook), en het jaar van het stripverhaal. 2009 is het jaar van de tradities en volgens Andre Rouvoet wordt 2009 het jaar van keihard werken. Maar dat geldt eigenlijk voor elk jaar, dus die tellen we maar niet mee. Ik mis er nog eentje, namelijk het jaar van de bibliotheek. Deze is niet te vinden, ook het jaar van het boek niet. Wel "maand van het spannende boek", daar moeten we het als bibliotheek kennelijk maar mee doen. En uiteraard met de Kinderboekenweek. Steekt toch wat magertjes af bij al die jaren.

Goede raad is niet duur

Meestal is goede raad duur. Niet in dit geval. Gratis en voor niets krijgt u diepzinnig advies van Winnie the Pooh. In dit geval advies over hoe je het best met je blog om kunt gaan. Citaat: "Pooh never panicked when plans went astray. Life continually threw him curve balls and he never seemed surprised. Obstacles cropped up constantly, but that didn’t bother Pooh either. He expected adversity to happen. When it did, Pooh seemed almost pleased, as if he were greeting an old friend come to visit". In 6 lessen staat u, bloggers, weer met beide benen op de grond. Verfrissend. Je zou de lessen / adviezen eigenlijk moeten inlijsten, zodat je ze altijd bij de hand hebt. Ik eindig met een citaat uit les 6: "Pooh never rushed about the Hundred Acre Wood. He always moved from place to place slowly, carefully and conscientiously. And do you know what? Pooh got everything done in due time. His progress moved forward nicely". Meesterlijk. U vindt de lessen op Copyblogger.

Library World Records

Gelezen op Boekendingen. Wilt u iets weten over bibliotheken? Wat de kleinste is, de grootste, de duurste, de ..........noemt u maar op? Dat staat allemaal in het boek "Library World Records" waarvan nu een tweede druk verschenen is. Ik wist niet eens dat het bestond. Over het nut van dit soort feitjes en weetjes laat ik me niet uit, maar het doet me een beetje denken aan bepaalde internetsites die ik ken. Kijk bijvoorbeeld eens hier. En ook deze site mag er zijn. Een citaat van Boekendingen: "What are the titles of the largest and smallest books in the world? Which is the library with the most expensive budget? When were the first 10 university libraries in Asia founded? Where can one find the oldest surviving library building in the world? What are the names of the first three books to contain photographs? " En vult u verder maar in. Een engelstalige bespreking van Library World Records vindt u op de site Goodreads.com. Have fun.

Who Checks the Spell-Checkers?

Tja, eigenlijk nooit zo bij stilgestaan, moet ik bekennen. Wanneer je Word gebruikt weet je dat er een spellchecker door het programma gehanteerd wordt en meedraait. Je vaart er zelfs steeds meer blind op. Maar hoe correct en up-to-date is deze controleur eigenlijk? In dit artikel in Slate wordt een beetje uit de doeken gedaan hoe het werkt. Je hebt de spellecheckers, of woordenboeken die bij tekstverwerkers gebruikt worden en daarnaast zijn er de woordindexen die bijvoorbeeld een zoekmachine hanteert. Deze werken met andere algorithmes en zijn recenter dan de spellchecker van Microsoft. In het artikel bleek Microsoft bijvoorbeel Facebook niet te kennen, wel Friendster. Ook namen zijn soms vrij arbritair toegevoegd. De bandnaam Monkees wordt verbeterd tot monkeys. En er zijn op dit vlak andere rare voorbeelden te geven. Een belangrijke vraag is waarom het zo lang moet duren voordat bepaalde namen en woorden in het woordenboek van Microsoft terechtkomen? Terwijl de indexen bij zoekmachines laten zien dat het veel sneller kan. Volgens het artikel komt dit doordat de indexen bij tekstverwerkers en zoekmachines een verschillend doel dienen. Zoekmachines moeten voorbereid zijn op zoekvragen van de meest uiteenlopende aard, inclusief spelfouten. Hun woordenschat moet dus zo groot en breed mogelijk zijn. Tekstverwerkers zijn conservatiever en gericht op de meest gangbare, legitieme woorden. Citaat: "In other words, search engines put breadth first and spelling accuracy second while word processors are the other way around". Meer weten? Lees dan vooral het volledige, engelstalige, artikel in Slate.

De ongewone lezer - door Alan Bennett

Dit boek mag je niet missen. Elk woord is raak en ik schoot regelmatig in de lach toen ik het las. Het gaat over Queen Elisabeth die van de ene op de andere dag lezer wordt. Bij toeval - ze rent achter haar honden aan - ontdekt de koningin een bibliobus die geparkeerd staat bij de keuken van Windsor Castle. Ze voelt zich verplicht een boek te lenen en alhoewel ze van plan is het de week erna ongelezen terug te brengen, begint ze te lezen. En ze houdt niet meer op..... De koningin maakt kennis met Proust, Sylvia Plath en Alice Munro, schiet tijdens een staatsbanket de Franse president aan over Jean Genet en ontdekt haar eigen bibliotheek. Ze wil alleen nog maar over boeken praten. En dat is ongewenst voor een vorstin! Een sublieme satire op de cultuur van ontlezing, maar tegelijkertijd ook een ode aan de literatuur.

Winter. Het blijft mooi!

Helft Hyvers komt daar bijna nooit

Een artikel dat ik tegenkwam op Bright.nl trok mijn aandacht. Het is iets waar ik uit eigen ervaring over mee kan spreken. Citaat: "Spectaculaire groei van Hyves: het sociale netwerk bereikt meer dan half Nederland. Maar de helft van de leden komt er bijna nooit." Voor Hyves is dit nu onderzocht, maar zou dit bijvoorbeeld ook niet gelden voor vele andere sociale netwerksites? Nogmaals, uit eigen ervaring kan ik dit alleen maar bevestigen. Ik ben geregistreerd bij veel van deze netwerksites, maar gebruik er maar een paar zeer regelmatig. De vele accounts en registraties waren voor mij een manier om die sites te leren kennen, wat kun je ermee, zijn ze nuttig, praktisch? Na er even mee gewerkt te hebben bleek vaak al snel, dat het niks was, of dat het veel te veel tijd kostte. Ook de enorme explosie van dit soort sites heeft ertoe bijgedragen dat veel van mijn accounts een slapend bestaan leiden. En ik denk dat ik hier niet uniek in ben, gezien ook dit onderzoek bij Hyves. Er komt nog iets anders bij en ik citeer hier weer even: "Er zijn zelfs mensen die hyves pagina's aanmaken voor hun huisdier, dus die 7 miljoen gebruikers geloof ik nog niet helemaal (reactie van een lezer)". De moraal van dit verhaal is, dat je het woord "leden" van zo'n sociale netwerk site met de nodige korreltjes zout moet nemen. Het zegt niets over het gebruik.

Hier komt de nieuwe bieb. Lijkt niet zo groot.