Bericht van de dieren ...

Virtueel jagen. Mijn  bejaarde katten zijn echte natuurliefhebbers en houden (evenals ik) van natuurseries. Het bewijs kan ik u  sinds zondagavond tonen.

Mijn katten zijn tamelijk selectief qua TV: voorwaarde is dat er vogels in voorkomen die duidelijk zichtbaar en vooral te horen zijn. En liefst zo min mogelijk muziek of commentaar.

De oortjes raken steevast gespitst bij het vernemen van vogelgeluiden. Soms zet ik daarom het geluid op zulke momenten expres harder. Vervolgens beginnen ze (voorspelbaar) serieus TV te kijken. Als ze op schoot zitten voel ik 't aan nageltjes, spierspanning en focus. Oren richting beeldscherm, kopje omhoog, nagels uitgeslagen (au!). M'n eventuele geaai krijgt geen reactie meer: vanaf dat moment zit er een geconcentreerd spierbundeltje op schoot, helemaal klaar om de TV te bespringen. 

In een volgende fase wordt mijn TV omzichtig beslopen. Tenslotte wordt de prooi op mijn piepkleine flatscreen 'besprongen'. Aangezien ik slechts een flatscreentje heb dondert het toestel soms bijna om onder hun geweld. Soms besluipen ze vervolgens het toestel van achteren waarna het hen weer te binnen schiet.

Eigenlijk moet ik wegens de katten een grootbeeld TV aanschaffen. Doe ik niet: een roodborstje of mus ter grootte van een adelaar lijkt mij me verwarrend voor een kat.

B.Logger.