Wielrennen en schrijven

Hoe komt het toch dat wielrennen (de Tour) het onderwerp en de inspiratiebron geweest is voor zoveel schrijvers? Er bestaan veel sporten, maar geen enkele spreekt kennelijk zo tot de verbeelding als het fietsen. Zo maar een vraag die bij me opkomt terwijl we midden in de Tour zitten. Ik weet niet hoe het u vergaat maar wat mij betreft dit keer een erg spannende met verschillende facetten. Het antwoord op de gestelde vraag heb ik niet. Is het misschien het heroïsche van het fietsen, het lijden, het afzien? De hoge toppen en diepe dalen? De dopingcomponent, het mensonterende zo af en toe, de vele verhalen in een wedstrijd? Want elke renner heeft zijn eigen verhaal te vertellen en levert zijn eigen gevecht. Je hebt documentaire schrijfsels, maar ook meer literaire, en filosofische. Elke auteur geeft er weer zijn eigen draai aan. Misschien is het schrijven erover wel een poging om te begrijpen waarom er gekken zijn, die zich zo uitsloven op een fiets. Of waarom je dat zelf doet of deed. Er zijn er ook onder de (ex)profrenners bij die aardig kunnen schrijven. Het waarom, het willen begrijpen speelt volgens mij de belangrijkste rol, want noem mij een andere sport waar zo wordt afgezien als bij het wielrennen? Dat moet je dus wel even uitleggen aan de rest van de Nederlandse bevolking. En dat gebeurt dan in al die boeken die over het onderwerp verschijnen.