RFID en privacy

RFID is een leuk stukje techniek. Handig, met vele toepassingsmogelijkheden. Wij in bibliotheekland gebruiken het in onze boeken. Ik neem aan, dat op de chip dan de boekgegevens staan, weet dat echter niet zeker. Maar, het is met elke techniek zo, je kunt het verstandig en "wijs" gebruiken, maar ook op een manier waar het niet voor bedoeld is (of zou moeten zijn). Je kunt RFID chips niet alleen gebruiken in bibliotheken, maar bijvoorbeeld ook in winkels. En nog op vele andere plekken. In China bijvoorbeeld, bij de Olympische Spelen bijvoorbeeld. Dat China het met de mensenrechten niet zo nauw neemt, of met de privacy, is al eens eerder hier aan de orde geweest. Ook RFID wordt nu ingezet op een manier, die de wenkbrauwen doet fronsen. Als (doorzichtige) reden wordt aangevoerd, dat de kaartjes dan niet verhandelbaar zijn op de zwarte markt. Dat is echter een reden, die de autoriteiten slechts goed van pas komt. De hier toegepaste uitgebreide gegevensopslag is niet nodig. Was tot nu toe nooit nodig. Kortom, een verkeerd gebruik van een stukje techniek, dat zeker geen navolging verdient. Het artikel hierover leest u bij Syn.nl en is van Cindy Curre.

Nasa's literary mission to Mars

De Marslander is veilig geland op Mars. Na een reis van 9 maanden. Doel van de lander is natuurlijk gewoon gegevens verzamelen en dan met name over de vraag of er water op Mars is/was. En dat zou dan weer een aanwijzing kunnen zijn voor (primitief) leven. Dit was mij allemaal wel bekend. Niet bekend was, dat de Marslander ook een bibliotheek aan boord had. "It has been described as "the first interplanetary library". Nog een citaat dat ik in het artikel vond: "But while the robot probe establishes the hard reality of Mars, its onboard "library", a DVD compiled by the Planetary Society, will offer anybody – or should that be anything? – which cares to investigate it a comprehensive if bewildering sample of how humankind has visualised the Red Planet over the past century and more, in sometimes luridly fanciful science fiction, art and broadcast material, as well as scientifically informed speculation." Het woord bibliotheek moet hier dus niet opgevat worden als een boekenkast vol met boeken, maar meer als een verzameling informatie opgeslagen op een DVDeetje. Hopelijk beschikken de Marsmannetjes over de juiste hardware om dit af te spelen. Zowel tekst, geluid als beeld zijn te vinden op de DVD die ontwikkeld is om het een paar eeuwen uit te houden. Toch een interessante gedachte, zo'n bibliotheek op Mars. Dat wordt ook wel "outreaching" genoemd.

Gedrukte tekst: geschiedenis?

Is het met gedrukte tekst straks gedaan? Als men een aantal goeroes mag geloven, wel. Het gaat niet van vandaag of morgen gebeuren, maar zal eerder een tot twee generaties duren. En dan is het verhaal, dat begon met de Gutenberg bijbels een paar honderd jaar geleden, voorbij. Al die jaren heeft gedrukte tekst stand gehouden en ons leven wat communicatie betreft bepaald. Om dat feit nog maar eens in het zonnetje te zetten heeft de Morgan Library een expositie met een paar Gutenberg bijbels geopend. Tot eind september zijn daar de hoogstandjes uit vroeger tijden te bewonderen. Want, wat kon men veel in die tijd en tot welke kunststukjes was men in staat. Gutenberg leefde van c. 1400 - 1468. Op de pers van Gutenberg zijn vermoedelijk 180 bijbels gedrukt, waarvan er tegenwoordig nog zo'n 50 (soms fragmentarisch) over zijn. De Morgan Library is de enige instelling die over 3 exemplaren beschikt. Overigens, ik moet nog zien of het over twee generaties met het gedrukte woord afgelopen is. Wat denkt u? Lees meer over de tentoonstelling op deze site.

Boeken en kunst - boeken als kunst

Job Koelewijn heeft momenteel een expositie in Museum de Pont in Tilburg. De tentoonstelling bestaat o.a. uit een aantal installaties waarin boeken een belangrijke rol spelen. Het boek is volgens Koelewijn een illusie, of schenkt je een illusie. Even kan de lezer onderduiken in de wereld van het boek. Dan is het uit en herneemt het leven onverbiddelijk zijn loop. Koelewijn beschouwt boeken dus als zeer vluchtig en probeert dat in zijn installaties weer te geven. Ook water speelt daarbij een rol. Verder mag iedereen zelf zijn conclusies trekken bij de kunstwerken. De foto werd genomen door Rob Siers. Meer foto's ziet u op de site Cubra.nl.
Citaat:"Koelewijn heeft iets met boeken. Dit blijkt wanneer in een volgende ruimte een jukebox te zien is, waaruit in plaats van muziek de stem van de voorlezende kunstenaar te horen is. Op sokkels voor de jukebox liggen wederom boeken en stapels cassettebandjes, waarop de ingesproken tekst van de boeken. Ook hier weer zware kost, zoals Kritiek van de cynische rede." Afkomstig van deze site waar u meer over de tentoonstelling leest. Heengaan, want allemaal hebben we natuurlijk wat met boeken.

????????2.0

Vult u maar in: Web2.0, Internet2.0, Bibliotheek2.0, Marketing2.0. Als er tegenwoordig maar 2.0 achter staat dan is het goed. Je doet dan tenminste mee met de nieuwe ontwikkelingen. Maar is het allemaal wel zo goed? Het volgende artikel beschrijft voor mij wat Maatschappij2.0 zou kunnen heten en speelt zich af in China. Het is een "lees-en-huiver" artikel, waar je niet vrolijk van wordt. Wie bedenkt toch zoiets? China gaat mee in de vaart der volkeren, maar dit doet mij te veel denken aan George Orwell. Vooral het doorlopend in de gaten gehouden worden door camera's is een zware inbreuk op ieders privacy. Het speelde toevallig nog niet zo lang geleden bij Zwolle waar op de snelweg elke passerende auto gefotografeerd wordt. Het maakt niet meer uit met welke bedoeling je daar bent, je oma bezoeken en een overval plegen worden over een kam geschoren. Overigens, als ik een overval zou gaan plegen, zou ik even een andere auto lenen. Maar goed, er kwam direct de nodige commotie over en of het idee een lang leven beschoren is, zullen we afwachten. Deze Chinese Maatschappij2.0 was nieuw voor mij en zou niet mijn keus zijn.

Innovatie en falen horen bij elkaar

Innovatie en falen horen bij elkaar. Tenminste, dat zouden ze moeten doen. We zijn het verband alleen wat uit het oog verloren. Om die relatie weer wat helderder te krijgen en misschien in de toekomst iets minder spastisch te zijn waar het innovatieve projecten betreft neem ik deze posting in zijn geheel over. Ter lering.

"Fail early, fail often
Lucy Bernholz flags an important and awkward issue in her Philanthropy 2173 blog: the essential link between innovation and failure. If we're truly committed to fostering innovation and risk-taking in our organizations' artistic and management efforts, failure should be a key indicator of our attempts to do so.
If you've ever taught someone to ice skate or downhill ski, this indicator is obvious. If you don't fall frequently, you're not trying hard enough. You're stiff and conservative in your motion, unwilling to commit, and therefore more slow to learn.
And yet, where is the expectation and even celebration of failure in the metrics of major foundations, major donors, and board meetings? And where is our strategy, modeled in some industries, to ''fail earlier, fail faster and reallocate the resources from the failures''?
So, at your next staff meeting, raise a coffee mug to a recent project that went horribly wrong. Someone should be congratulated."

Bibliotheekbudget

Mobiel chatten zal sms'en verdringen

"Instant messaging zal op termijn niet alleen sms vervangen, maar ook e-mail op de pc. Dat stelt onderzoeksbureau Tns Nipo in een internationaal onderzoek naar het gebruik van mobiele telefoons." Zijn we allemaal over niet al te lange tijd aan het mobiel chatten i.p.v. sms-en? Volgens dit artikel uit Tweakers.net van Dmitri Reijerman wel. Er is onderzoek verricht onder 17.000 respondenten. Vooral het kostenaspect gaat een belangrijke rol spelen. Het chatten via ICQ of MSN is veel goedkoper dan het versturen van een sms. Zeker als je met flat fee abonnementen gaat werken. Toch zal er natuurlijk ook wat de kosten voor sms betreft een ontwikkeling naar beneden zijn. Ik kan me tenminste niet voorstellen, dat de telecomaanbieders rustig achterover gaan zitten leunen en deze voor hen negatieve ontwikkeling over zich heen laten komen. Het betekent voor mij nog een "steile" leercurve, een lange weg te gaan, want je kunt me bijna een digibeet noemen noemen op sms - en chat-gebied. Waarbij voor mij dan vooral de "kleinheid" van de toetsenbordjes bijna onoverkomelijk is.

Bibliotheken en "quotes"

Librarians are almost always very helpful and often almost absurdly knowledgeable. Their skills are probably very underestimated and largely underemployed.

A democratic society depends upon an informed and educated citizenry.

The library is not a shrine for the worship of books. It is not a temple where literary incense must be burned or where one's devotion to the bound book is expressed in ritual. A library, to modify the famous metaphor of Socrates, should be the delivery room for the birth of ideas - a place where history comes to life.

Poet laureate

Weer een van die eeuwenoude Engelse tradities. Om precies te zijn gaat deze instelling al 400 jaar mee. Wat is nu een "poet laureate"? Deze, laat ik het maar landsdichter noemen, deze landsdichter werd benoemd voor het leven en was de officiele dichter, die poezie voor de vorst moest schrijven. Het salaris bedroeg 100 engelse ponden per jaar plus nog eens 108 gallon zoete wijn (voor de inspiratie?). Het instituut werd door Tony Blair wat gemoderniseerd : het salaris bedraagt nu 20.000 pond per jaar terwijl de aanstelling voor 10 jaar geldt. Beroemde mannen als Alfred Lord Tennyson en John Betjeman waren ooit poet laureate. Mannen, want tot nu toe behoorden alleen mannen tot dit selecte gezelschap. Nu staat echter het onwaarschijnlijke misschien te gebeuren, een vrouw die poet laureate wordt. Al een aantal jaren eerder deed haar naam de ronde, maar er waren een paar zaken die tegen haar werkten: ze was vrouw, ze was moeder van een nog jong kind en ze was lesbisch, dan heb je ook bijna alles tegen wat maar mogelijk is. En ze moest ook nog eens met een eeuwenlange traditie van alleen maar mannen breken. Dit bleek te veel van het goede. Maar nu doet haar naam weer de ronde, ze is nog steeds vrouw, maar haar relatie is voorbij en haar kind is inmiddels tiener. Haar naam is Carol Ann Duffy. U leest er meer over in de Guardian en volgt het uiteraard op de voet, u bent toch ook nieuwsgierig?

Instant Messaging

Is het gebruik van IM schadelijk voor de "talige prestaties" van jongeren? Ik noem het maar talige prestaties, je zou het misschien ook schriftelijke communicatie kunnen noemen. We hebben waarschijnlijk allemaal wel eens van die tekstjes gezien, die bol staan van de afko's en woorden zonder klinkers. We worden dan al snel in onze vooroordelen bevestigd, dat het met het schrijven slecht gesteld is onder de jeugd (zie dit artikel in de New York Times). Toch blijkt het niet allemaal kommer en kwel te zijn, gelukkig maar, getuige dit zeer recente Canadese onderzoek. Onderzoekers hebben bij 72 personen in de leeftijd van 15 tot 20 jaar een kwart miljoen woorden onderzocht en kwamen tot opmerkelijke conclusies. Ze spreken zelfs van een "nieuwe taal renaissance". Een van de conclusies is dat men schrijvend toch conservatiever formuleert en conservatiever grammatica gebruikt als wanneer men met elkaar spreekt. Ook het aantal afkortingen als LOL, OMG en TTYL blijkt enorm mee te vallen. Afijn, lees het artikel en verbaas u. Gelukkig is alles nog niet verloren.

Musicmesh

Last.fm is bij de meeste muziekliefhebbers wel bekend. Je kunt er muziek beluisteren, kennismaken met "vergelijkbare artiesten/bands", in contact komen met andere gebruikers en allerlei lijstjes bekijken. Ook kun je er zien wat de "top tags" zijn. Musicmesh is een nieuwe site, waar je je niet voor hoeft te registreren. Hij ziet er veel simpeler uit als Last.fm en werkt ook eenvoudig. Tik een bandnaam in en in een soort aquabrowser venstertje verschijnt de naam met daarom heen zwevend andere titels van die band en vergelijkbare artiesten. Rechts zie je de tracklist van het album, rechtsonderaan word je direct gelinkt naar een YouTube filmpje. Er zijn 5 tabbladen met informatie: de eerste is het tabblad met tracks, die staat standaard aan; de tweede tab geeft besprekingen of alleen maar een "rating" van het album; de derde linkt naar Wikipedia en levert op die manier informatie over de band, indien beschikbaar; de vierde linkt naar Amazon, waar je het album desgewenst kunt kopen; de vijfde tab biedt je de mogelijkheid om een favorietenlijstje van YouTube filmpjes aan te leggen. Een heerlijk ongecompliceerde muzieksite, voor liefhebbers een must.

Internetcommunity en schrijven

Is het mogelijk via internet door een aantal mensen een roman te laten schrijven? Een co-productie dus. Dat is de vraag die Penguin uitgever Jeremy Ettinghausen zich stelde in 2007. Hij nam de proef op de som en maakte een Wiki, via welke mensen een bijdrage konden leveren op basis van een begin paragraaf. Het antwoord is ja. Maar je moet niet vragen naar de kwaliteit, want die is dramatisch. "Het is het beste wat ik ooit gedaan heb, maar.....ik doe het nooit meer", aldus de uitgever voor een universitair gehoor. Behalve een onleesbaar boek leverde het project natuurlijk wel PR op voor Penguin, hoewel het daar niet om te doen was geweest. Het is voer voor psychologen, of sociologen. Dat lijkt mij ook. Lees het artikel hier, de kop boven het verhaal is veelzeggend.

Nabokov's laatste boek

Nabokov is de auteur van klassiekers als "Lolita", "Bleek vuur" en "Geheugen spreek". In 1977 overleed de schrijver, midden in het proces van het schrijven van een boek. Zijn gedachten op papier zetten deed hij door kaartjes te beschrijven, een typemachine gebruikte hij nooit. Uiteindelijk had hij dan een pak "speelkaarten" die hij gebruikte voor het boek. Voordat het werk af was, werd hij echter ziek. Tegenover zijn vrouw verklaarde hij, dat het boek nooit uitgegeven mocht worden en dat de kaartjes vernietigd moesten worden. Zijn vrouw Vera heeft echter nooit aan deze eis voldaan en na haar overlijden in 1991 ook Nabokov's zoon , Dmitri, niet. Het is een moreel probleem: voldoe je aan de eis van een stervende, of doe je dat niet omdat het hier toevallig een wereldberoemd auteur betreft en zijn (fragmentarische) boek belangrijk voor het nageslacht kan zijn? Dat telt dan zwaarder als een laatste wens. Wie zal het zeggen, hoe hier juist te handelen? Ik zou er geloof ik vrede mee hebben als het boek met vele slagen om de arm (annotaties en vermeldingen waar er iets bijgevoegd is of afgehaald vanwege de leesbaarheid) uitgegeven zou worden. Als een soort wetenschappelijke uitgave. Verder, zou er wat mij betreft niet van geldelijk gewin sprake mogen zijn, hoe zou je dat moeten verantwoorden ten opzichte van de laatste wens van je vader? Het artikel en een interview met Dmitri Nabokov leest u in de New York Times.

Starbucks laat klanten stemmen op suggesties

"Koffieretailer Starbucks introduceert MyStarbucksIdea, een 'user-generated discussie forum' rond producten en dienstverlening. Geregistreerde gebruikers kunnen ideeën spuien over nieuwe producten en kunnen stemmen waardoor de beste suggesties bovenaan komen. " De quote is afkomstig van Erwin van Lun's site. Vervang Starbucks door Bibliotheek en wat krijg je dan? Zou het mogelijk zijn een user-generated community te realiseren waarbij je klanten voor de ideeen en input zorgen? Bij onze bibliotheek hebben we bij de lees/kijk en luistertips wel de mogelijkheid om een rating aan de tips "te hangen" en hun eigen reacties toe te voegen. Maar echt levendig gaat het er nog niet aan toe. Kortom, het idee lijkt me waanzinnig goed, afwachten blijft dan altijd hoe zoiets uitpakt. Toch wil ik hier wel eens verder over nadenken.

Koning Wilwel van Digibetia

Er was eens een koning, koning Wilwel genaamd. Hij was koning van Digibetia. Digibetia was maar een heel klein landje en lag naast Boekomania, een ontzagwekkend groot rijk. Als koning moest hij voorzichtig opereren, hij mocht zijn grote buurman niet voor het hoofd stoten. In Digibetia probeerde hij zijn onderdanen zo goed mogelijk op de hoogte te houden van wat er allemaal gebeurde – hij schreef berichten, die iedereen, die het wilde kon lezen. Hij hoorde echter niets van hen. Waren ze het er mee eens, of wilden ze iets anders? Zo af en toe vroeg hij er een van zijn onderdanen wel eens naar, en kreeg dan meestal heel foute antwoorden. Soms kwam er bericht terug. Als hij dan keek wie er gereageerd had, bleek het niet een van zijn eigen onderdanen te zijn, maar iemand (Edwin), die ver weg op een eiland of (Wowter) in een ander ver landje woonde. Hij werd er wel eens moedeloos van. Had het nog wel zin, moest hij hier wel mee doorgaan? Of deed hij het alleen voor Edwin en Wowter en nog een paar anderen? Rechtvaardigde dat de tijd wel, die hij er in stak? Hij wist het niet meer. Toen werd hij met een schok wakker, badend in zijn zweet. De droom stond hem nog helder voor de geest. Laat ik eerst maar eens een glas melk drinken, dacht hij bij zichzelf, daar knap ik misschien van op.

In de bibliotheek, of eruit?

Dit bericht kwam ik bij toeval tegen, maar is wel relevant. Het speelt vermoedelijk ook in veel nederlandse bibliotheken en "jeugd" is te vervangen door elke andere groep. In dit geval gaat het om rumoerige jeugd. Ze schoppen herrie, maken lawaai, gedragen zich niet en dat kan niet in de bibliotheek. Naar buiten met die kids. De andere kant van het verhaal is: Fijn dat ze uberhaupt in de bibliotheek zijn, en de jeugdige generatie gedraagt zich nu eenmaal anders als vele ouderen (bibliotheekmedewerkers?). Het zijn twee kanten van een medaille, wel goed om eens bij stil te staan. Er komen bij ons in de bibliotheek nog steeds zo af en toe opmerkingen binnen van: kan het niet wat zachter? Maar ja, het imago van de huidige bibliotheek is hopelijk toch niet meer hetzelfde als, pak hem beet, 40 jaar geleden? Zeg maar in onze jeugd? Dat hoop ik althans niet, de bibliotheek is ook met haar tijd meegegaan en geen stiltegebied meer. Als we de jeugd nog steeds binnen weten te halen is nog niet alles verloren. Het artikel is hier te lezen, ook de reacties zijn de moeite waard.

Webby's

Webby's of webawards zijn voor de internetgemeenschap, wat de oscars zijn voor de filmwereld. Ze worden jaarlijks in een aantal categorieen uitgereikt aan opvallende internetsites. Krijg je een webby dan heb je het goed gedaan. Alhoewel er natuurlijk ook regelmatig over getwist wordt, maar dat gebeurt bij de Oscars ook. Ze zijn net weer uitgereikt, dit keer vallen maar een paar Nederlandse sites in de prijzen. Het volledige overzicht is te vinden op de site van de Webby's, die er volgens sommigen zelf niet zo goed uitziet. In ieder geval daar vindt u het overzicht, nog wat meer nieuws op de site van Bright.

Denk hier maar eens over na

"The library is perhaps the best antidote to the insidous influence of the suburban shopping mall. As responsible citizens, we need to give the young a chance to choose between a video arcade and a reading place, a chance to browse in a marketplace of ideas instead of a marketplace of goods and services."

"My two favorite things in life are libraries and bicycles. They both move people forward without wasting anything. The perfect day: riding a bike to the library." (mijn favoriet)

"The richest person in the world - in fact all the riches in the world - couldn't provide you with anything like the endless, incredible loot available at your local library. You can measure the awareness, the breadth and the wisdom of a civilization, a nation, a people by the priority given to preserving these repositories of all that we are, all that we were, or will be. Our libraries are being eroded alarmingly by inflation. It behooves us - all of us - to stop the rot by the application of that prime preserver - money."