Het bedwongen bos ....

Enkele weken geleden bij het eerste ochtendlicht ... we kijken uit over een glooiend dal, daar vechten edelherten hun eeuwenoude jaarlijkse strijd om de roedels (de vrouwtjes) uit. Hun oerkreet (burlen) klinkt diep en bijna buitenaards. We horen regelmatig gekletter van geweien die op elkaar botsen. Van tijd tot tijd zijn die gevechten zichtbaar. Ik ken het gebied als mijn broekzak: terwijl de toeristen samendrommen op de Elsberg, de officiele plek om dit te zien staan mijn 'hertenkompaan' en ik in alle eenzaamheid: pure natuurbeleving van ongerepte natuur.

Is dat wel zo? Ongerepte natuur bestaat al lang niet meer in ons land, alles, echt alles, kwam tot stand door ingrijpen van de mens, vanaf de prehistorie tot de laatste jaren. Dik van der Meulen legt dit uit in 'het bedwongen bos'. Het is een boeiende mentaliteitsgeschiedenis van de Nederlanders en hun natuur.

Van der Meulen bedwong daartoe onafzienbaar wouden van dorre nota's, brochures en beleidsstukken. Hij maakte er een prachtig boek van! Tevens een vlot geschreven geschiedenis over natuurbescherming en hun kopstukken: van oude adel tot arbeiderskinderen. Prettig beschreven wandelingen, goed gemikte anekdotes, citaten en humor verlichten dit op zich treurige verhaal. Treurig .... want te veel ging verloren. Wat mij betreft is dit 'het boek van 2010' voor de natuurliefhebber!

Met hertelijke groet: B.logger.