Brian Eno,
de man met de langste achternaam in de muziek zover ik weet (Brian Peter George St.John le Baptiste de la Salle) stopte jaren geleden met muziek maken en legt
zich toe op beeldende kunst. Hij komt nu toch weer met een CD ‘Lux’, ga ik zeker
aanschaffen. Ook komt hij met een heuse Scape
for Ipad. Volgens mij nu al te downloaden.
Ik ben een
fan van Eno, verliet als het ware samen met hem Roxy Music: volgde zijn unieke
ambient experimenten, onovertroffen muzikaal behang: muzak van wereldklasse!
Kennismaken?
Probeer ‘Music for Airports’ Ik leerde daardoor minimal music waarderen. Hij
werkte later als producent mee aan topalbums van Talking Heads, U2 en Bowie.
In een
recent interview vertelde hij hoe een ouderwetse docent op de kunstacademie het
toen nieuwe nummer 'my generation' van the Who liet horen, voor Eno het begin
van zijn belangstelling voor muziek.
Ik leende
een cd van the Who om mij in zijn ervaring te verplaatsen. 'My generation' werd
in 1965 uitgebracht (ik was toen zeven jaar oud, afkomstig van generatie X, dus
niet bepaald my generation). De tekst is bijzonder evenals de stotter in de
zang, met de oren van toen moet het een bijzonder statement zijn geweest.
B.Logger
No comments:
Post a Comment