A perfect mess ...

Iedereen kent ze wel: de sloddervossen, het type dat overal sporen achterlaat in huis, tuin en niet te vergeten op het werk. Hun bureaus liggen verschanst achter stapels papieren, waar alleen zij de weg in weten. In deze tijden van efficiëntie, timemanagement en gezamenlijke werkplekken leiden ze steeds vaker een moeilijk en teruggetrokken bestaan. Niemand begrijpt hen!

Misschien bent u er zelf wel één! En …ik moet u iets bekennen: ook ik ben zo'n sloddervos, door de jaren heen redelijk getemd en tegenwoordig listig vermomd als ordelijk persoon, diep van binnen echter ...

Maar er is hoop voor deze in haar bestaan bedreigde diersoort, geen hoop op verbetering maar eindelijk op erkenning!

Het vlot geschreven boek 'de wet van de stimulerende wanorde' (Freedman & Abrahamson) neemt het op voor de sloddervos. Sterker nog: het blijkt een puur positieve eigenschap waar iedere organisatie, ieder huisgezin een enorme behoefte aan heeft. De functies van rommel en slordigheid worden op alle niveaus en vanuit alle mogelijke gezichtspunten belicht met hoofdstukken als 'de prijs van de netheid', de voordelen van rommel', slordig leiderschap' en zelfs 'rommel als beleid'. Pas op het einde van het boek worden bijna terloops enkele ziekelijke vormen van slordigheid behandeld.

Ik vond het in z'n tegendraadsheid een inspirerend boek. Het lijkt mij naast, voor de doelgroep tevens uitstekend geschikt voor partners, collega's en leidinggevenden van slordige mensen. Ook zij zullen na lezing van dit standaardwerk wel moeten toegeven, dat 't een gave is, een talent en geen gebrek.

Ten slotte: dit citaat van Albert Einstein vond ik het mooist: 'als een rommelig bureau staat voor een rommelige geest, waar staat een leeg bureau dan voor?'

Met leeghoofdige groet B. Logger ....