Gabriel Metsu

Gabriel Metsu. Zaterdag weer eens naar Amsterdam geweest. De aanleiding deze keer is een tentoonstelling van Gabriel Metsu in het Rijksmuseum. Het was druk, er stond een lange rij voor het museum, samen wachten in de kou.

Metsu is een schilder uit de Gouden Eeuw (1600 - 1700), een schilder van het alledaagse. Gewone dagelijkse tafereeltjes werden door hem geportretteerd. Hij wordt dan ook wel vergeleken met Johannes Vermeer, die andere schilder van het alledaagse. Genreschilders worden ze genoemd. Andere bekende genreschilder zijn Jan Steen en Gerard Dou.

Maar vooral Metsu en Vermeer. Hun werk lijkt op elkaar en ze hebben ook overduidelijk naar elkaar gekeken, dat kun je goed zien. In het Rijksmuseum zijn nu zo'n 35 werken van Metsu bij elkaar gebracht. Een lust voor het oog vond ik. Prachtig. Metsu is wat losser van stijl dan Vermeer, ook dat kun je wel zien. Hij vult de achtergrond soms slechts schetsmatig, in donkere bruine kleuren in en geeft belangrijke figuren (waar het om draait) dan in opvallende kleuren weer, iets wat je bij Vermeer nooit zult aantreffen. Vermeer blijft alles gedetailleerd schilderen.

Metsu is (net als Vermeer) jong gestorven, 38 jaar oud nog maar. Geboren in Leiden, verhuisde hij voor een korte leertijd naar Utrecht, en daarna naar Amsterdam. Ondanks het feit, dat hij jong overleden is, is er toch een oeuvre van zo'n 130 schilderijen van hem bekend (i.t.t. Vermeer: 35 schilderijen).

In het Rijksmuseum, de Philipsvleugel, zijn verder een aantal toppers uit de collectie van het Rijks te zien. Echt de toppers, want meer is niet mogelijk, omdat de Philipsvleugel niet groter is. Van Rembrandt is o.a te zien de Nachtwacht, maar bijvoorbeeld ook het Joods Bruidje en Portret van Jan Six. Vooral dat laatste is uniek, aangezien dat schilderij meestal bij de familie Six thuis hangt. Ook een aantal andere portretten van Rembrandt, de zwaan van Jan Asselijn, schilderijen van Vermeer (straatje in Delft), Jan Steen, Meindert Hobbema, van Goyen, Frans Hals, Avercamp, Potter, kortom alle groten uit die periode zijn vertegenwoordigd. En net als in het Mauritshuis is de schaal overzichtelijk. De tentoonstelling is echt een aanrader en duurt nog tot 21 maart. Gaan dus.