Het is bijna 10 jaar geleden, dat de wereld veranderde. De aanslagen van toen lieten een onuitwisbare indruk achter. Allemaal herinneren we ons de televisiebeelden nog wel. Het is zo’n gebeurtenis waarbij iedereen zich nog voor de geest kan halen waar hij toen was of wat hij deed. In het geval van Biebblogger: thuis. Hij was die ochtend vanuit Toronto op Schiphol aangekomen, net op tijd, hij vergeet die dag dan ook nooit meer.
Er zijn, hoewel het nog maar 10 jaar geleden is, bibliotheken over volgeschreven. Elk gezichtspunt wordt belicht. En natuurlijk komen ook de samenzweringstheorieen aan bod. De theorie die zegt dat het de Amerikaanse regering zelf was, die dit geregisseerd heeft. Om een reden te hebben om Irak binnen te vallen.
Ook is er de menselijke kant van het verhaal. Bijvoorbeeld “De weduwen van 11 september”. Het is een “Waargebeurd verhaal over vier vrouwen, van wie de mannen omkwamen bij de aanslag van 11 september 2001 op het World Trade Center in New York, en de steun die ze ondervonden door hun onderlinge vriendschap”. Indrukwekkend.
Het terrorisme wordt belicht, maar er is ook een kritische analyse van het Amerikaanse regeringsbeleid ten aanzien van het Midden-Oosten (Seymour Hersh). Naomi Wolf schreef “Het einde van Amerika : brief aan een jonge patriot”. Een “verhaal over de politieke maatregelen in de Verenigde Staten na de terreuraanslagen van 11 september 2001, de inperking van persoonlijke vrijheden en de gevolgen daarvan.” “Stof en As” is een neerslag van 11 September in kunst en populaire cultuur. “Aftermath” van Joel Meyerowitz is een indrukwekkend fotoboek van net na de terroristische aanslagen, het puinruimen, de mensen die daar bij betrokken waren.
Kortom te veel om op te noemen. Het is nu een goede tijd om aan de hand van een boek nog eens in herinnering op te roepen hoe het ook alweer was. Mocht u dat vergeten zijn.
Tuesday, September 6, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment