Later wordt hij meer en meer geïnspireerd door religieuze denkbeelden. In 1976 componeerde hij Symfonie 3, een werk in drie delen. Ook al weet je niets van de achtergrond, toch dringt de sfeer, de stemming zich overduidelijk aan je op.
Een langzame, slepende start, geleidelijk zwelt de muziek aan, alvorens weer wat weg te zakken. Dan valt een sopraan in. Wat ze zingt is niet erg duidelijk, het blijken o.a. woorden te zijn die een meisje op een muur in een concentratiekamp schreef.
De symfonie is qua muziek vrij minimalistisch, ademt tragiek, is prachtig. Vooral de uitvoering met sopraan Dawn Upshaw uit 1992 is beroemd geworden. En terecht. Een absolute aanrader.
No comments:
Post a Comment