Vergeefse voorwerpen ...

Onze verhuizing naar het kenniscluster duurt nog even maar tijdens de rustige vakantie periode zat ik met een collega laadjes op te ruimen. We stuitten op enkele ongebruikte kroontjespenhouders en een gigantische hoeveelheid kroontjespennen.

Voor wie dit niet snapt: een kroontjespen duw je in zo'n houder, vervolgens doop je het uiteinde (vooral) licht in een inktpotje om er mee te schrijven.

Aangezien kroontjespennen voor het laatst halverwege de jaren 60' gebruikt werden terwijl de opvolgers: ballpoint en balpen ook toen allang de markt veroverden moesten ze 50 jaar oud zijn. Al die tijd ongebruikt in dat laadje gelegen.

Wij konden niet reconstrueren waarom ze ooit aangeschaft werden. We wilden ze niet weggooien en onze eerste gedachte betrof de jeugdafdeling totdat we dachten aan inktvlekken, die het zou veroorzaken. Kinderen van tegenwoordig weten niet hoe ze met kroontjespennen om moeten gaan.

Aangezien ik wel met oost Indische inkt werk (om te tekenen) nam ik een flinke voorraad mee naar huis. Daar wachtte mij een verrassing: de pennetje pasten niet in de houders. Het type inkoopfout waarvoor je in 1963 wellicht lelijk op de vingers getikt kon worden door je baas? En daarom maar in een laadje weggestopt? En omdat niemand er iets mee kon al die jaren blijven liggen?

De dader ligt misschien al letterlijk op het kerkhof, zo niet dan heb ik geweldig nieuws! Wees niet bang meer, in mijn grote collectie kroontjespenhouders heb ik er één waarop deze pennen passen. Alles komt toch nog goed ....

B.Logger.