ACTA

ACTA (nee niet ACDA, dat is die band) is een verdrag dat er o.a voor moet zorgen dat het intellectueel eigendom beter beschermd wordt en wil tevens de handel in namaakartikelen tegengaan. ACTA staat voor ‘Anti-Counterfeiting Trade Agreement’. Een hele mond vol.

De bedoelingen van het verdrag zijn goed, maar zoals zo vaak met dit soort groots en wereldwijd aangepakte verdragen wordt het kind met het badwater weggegooid. En dat is jammer. Want wie zou nu tegen de grondbedoelingen van ACTA kunnen zijn?

Even een wat langer citaat: “De gezochte voordelen van deze internationale afspraken vallen in het niet bij de schendingen van de burgerrechten die het verdrag mogelijk maakt. Gegeven de vaagheid in sommige onderdelen van de tekst [van het verdrag, red] en de onzekerheid over de interpretatie, kan het Europees Parlement een adequate bescherming van de burgerrechten in de toekomst niet garanderen onder ACTA”

Dit zegt veel. In achterkamertjes, niet transparant tot stand gekomen, bedenkt men iets dat ver zijn oorspronkelijke doelstellingen (kan) voorbij schiet. Wanneer deze teksten gehandhaafd blijven kan iedereen er min of meer in lezen wat hij wil. “De vrees dat ACTA meer kwaad dan goed doet is echter alom aanwezig. Tegenstanders vrezen voor internetcensuur en dat de privacy van internetgebruikers in het geding zal komen”.

Het verdrag ligt momenteel ter goedkeuring bij Europa. Daar is unanimiteit nodig, elke lidstaat moet dus zijn goedkeuring verlenen. Een paar landen hebben al gezegd dit niet te doen. Het is te hopen dat Europa zijn po(o)t(en) stijf houdt, er zijn andere voorbeelden waarbij na verloop van tijd men alsnog akkoord ging met een slecht verdrag. Om de lieve vrede maar te bewaren denk ik dan bij mezelf. Lees meer hier en hier en hier.