I robot ...

een tegenvallende speelfilm maar gebaseerd op de magistrale boeken van Isaac Asimov, nog altijd mijn favoriete SF schrijver. Ik moest er aan denken toen ik las dat de Zuid Koreaanse regering experimenteert met robotcipiers: robots als gevangenbewaarders.

Voorlopig beperken hun activiteiten zich tot eenvoudige handelingen en vooral het observeren van gedetineerden. Een volgende versie zou ook kunnen 'visiteren': klinische term voor onderzoek om te controleren of men geen drugs smokkelt via 'lichaamsopeningen'. Men meent op deze wijze het werk veiliger te maken en minder cipiers nodig te hebben.

Dat lijkt mij zeer de vraag. Veel gedetineerden voelen zich, terecht of niet, nu al 24 uur per dag bekeken. Er staan in ieder geval meer toezicht camera's in een gevangenis dan in uw straat. Bejegening geschiedt via een set van regels die strikt worden toegepast; het regime. Dat regime wordt door gedetineerden veelal ervaren als de natuurlijke vijand. Verveling speelt daar een belangrijke rol in. Men spreekt daarom van 'zitten'. 'Hij moet x maanden zitten'. Engelsen hebben een omschrijving die dit pregnanter uitdrukt: 'Doing time'.

Het robot experiment gaat vermoedelijk mislukken wegens sabotage. Die term 'sabotage' komt overigens van 'sabots' (klompen). Arbeiders vernielden in de 19de eeuw moderne apparatuur door hun klompen erin te werpen waardoor het mechanisme vastliep. Begrijpelijk want één zo'n apparaat verving x arbeidsplaatsen. In ons geval hebben gedetineerden en cipiers een gezamenlijk belang.

Wanneer een gedetineerde zijn plantjes water geeft zou hij zomaar kunnen morsen over de robot bij zijn cel. 'Sorry sorry sorry, er kwam ook ineens hele rare rook uit'.