Paaskat

Rond de paasdagen denk ik nog wel eens aan hem terug.

Poll was mijn eerste kat, een zwart witte kater, bekwaam mollenvanger, muizen en vogeljager van formaat, hij nam ook wel eens een rat mee en ooit moest ik een uit de kluiten gewassen fazant ontzetten die groter was als de kat zelf. Het aquarium met goudvissen had eveneens z'n levendige belangstelling ,ooit trof ik hem aan met zijn voorpoten in de bak, zijn kop in het water. Kortom, een formidabele kat.

Op een kwade dag stond een buurman aan de voordeur met het ontzielde lichaam van Poll in zijn armen, fataal aangereden. Gewikkeld in een handdoek begroeven we hem in het park achter ons huis. Mijn verdriet was groot, ik ging bij een broer op bezoek bij wijze van rouwverwerking. Broers woonden in die tijd nog bij je in de buurt.

Weer thuisgekomen vernamen we een wonderlijk vertrouwd geluid van bij de achterdeur : een mauwende poes! Pijnlijk, uitgerekend op deze trieste avond. Het gemiauw hield aan en gekrab aan de deur klonk wel heel erg als Poll. 'Maar ... dat kon toch helemaal niet?' Nee, het was geen akoestische illusie, ook mijn huisgenoten hoorden het.

Toen we na een paar minuten de achterdeur toch maar openden sprong een wat verontwaardigde Poll naar binnen, niet gewend zo lang te moeten wachten. Geen spoortje aarde aan zijn lijf, geen enkele verwonding meer! Grote vreugde, een vreemde ervaring, een echt wonder: een dode die je zelf hebt begraven levend tegenkomen, zelfs als het een huisdier is.

Maar ook onbegrip: dit kon immers helemaal niet! Op zoek naar een verklaring liepen we naar het verse grafje, het lag er bij zoals we het achtergelaten hadden. Totdat we ons realiseerden ....

Poll heette feitelijk Pollux, de mythische wederhelft van tweelingbroer Castor. Die naam had hij met reden. Daarmee bedoel ik niet de merkwaardige overeenkomst met de mythische Pollux die onsterfelijkheid werd geschonken door oppergod Zeus. Nee, Poll kwam uit een nest van twee, zijn broertje leek sprekend op hem en woonde in de buurt. Zijn broertje moet die dag zijn afgedwaald en vlak bij ons huis zijn doodgereden. Na de vreugde over de terugkeer was onze volgende plicht een ander gezin verdrietig te maken en het grafje te wijzen.

Poll werd later een succesvolle boerderijkat en verdween plotseling na een 'jachtig' leven en een rustige oude dag. Hij werd ongeveer 22 jaar.

B.Logger