Tuesday, July 31, 2012
Monday, July 30, 2012
Alleen winnen telt
Alleen winnen telt / auteur: Johan Bruyneel. Met een voorwoord van Lance Armstrong. En dat is niet verwonderlijk, want Bruyneel was de ploegleider onder wie Lance 7 keer de Tour de France won.
Een citaat van Armstrong: "Het is simpel, zonder Johan Bruyneel zou ik niet een keer eerste zijn geworden in het eindklassement van de Tour, laat staan zeven keer op een rij." Volgens hem was Bruyneel een genie. Met een ongelooflijk inzicht in de wielrennerij en alles wat daarbij komt kijken.
Zelf begonnen als amateur, overgestapt naar de profs, winnaar van o.a. twee touretappes en drager van het geel voor een dag, besefte Bruyneel op een gegeven moment, dat hij het net niet in zich had om de top te bereiken. Althans, om de Tour te kunnen winnen. En besloot hij om te stoppen met fietsen. Ongeveer op dat moment kwam de vraag van Lance om ploegleider te worden van US Postal. En zo is het gekomen.
Voor wielerliefhebbers een leuk en interessant boek om nog eens na te lezen hoe het allemaal ook alweer ging. Heb dit boek dan ook met veel genoegen gelezen. Beide personen, zowel Armstrong als Bruyneel staan weer erg in de belangstelling van de Amerikaanse dopingautoriteiten. Heeft ie nu wel of niet doping gebruikt, en zo ja wist Bruyneel hiervan? Aan de andere kant, niemand is meer gecontroleerd dan Armstrong, op de meest onverwachte momenten. Zullen we het ooit te weten komen?
Wednesday, July 25, 2012
Tuesday, July 24, 2012
Waartoe is deze tent op aarde?
Deze vraag
dient wat mij betreft iedere tentenfabrikant zich regelmatig te stellen.
Het is
ook de titel van een boekje dat handelt over het taalgebruik in de
werkomgeving, een vermakelijk boekje waarin metaforen een voorname plaats
innemen. De schrijfster, Carien Overdijk is van mening dat het gebruik van
metaforen vooral floreert in hogere regionen van organisaties. Dat waag ik te
betwijfelen.
Het gebruik
van metaforen is wijdverbreid en oeroud, de bedoeling van een metafoor is zaken
te verduidelijken of juist te verhullen. Dichters beheersen dit metier al
eeuwenlang, sla het Bijbelboek Hooglied er maar eens op na.
Ook onze
spreekwoorden zijn metaforen: 'hij heeft de kat op het spek gebonden' is een
vorm van dierenmishandeling die natuurlijk niet letterlijk genomen moet worden.
En 'de beste stuurlui staan aan de wal' is niet uitsluitend van toepassing op
de zeevaart of het loodswezen, al komt het ongetwijfeld uit die hoek.
Die 'hoek'
is ook weer een metafoor of meende u dat die zeelieden echt ineens om een hoek
kwamen? Dat kan alleen in Hoek van Holland, mijn hoek is slechts ontsproten
(ontspruiten: plantaardige metafoor) aan mijn gedachtegang (een gang in mijn
gedachten? metafoor!)
B.Logger
Monday, July 23, 2012
Vierdaagse III
Het zit er
weer op.
Over de woensdag niets dan goeds, het was prima wandelweer en er lag
een bos gladiolen bij de voordeur. We speculeerden op stille aanbidsters, het
bleek afkomstig van andere broer (ik heb er nogal wat)
Donderdag was dramatisch
nat en winderig, beide broers kwamen opgewekt druipend binnen. In een mum van
tijd hing het huis vol natte kledingstukken. Ze boften: ik kookte, zij konden
hun rust nemen. De maaltijd werd een soort vierdaagse kliekjes gebeuren dat
prima uitviel.
Vrijdags
voor de laatste keer om drie uur opgestaan, het gaat nu helemaal vanzelf. Aan
tafel vormen we met onze ongestreken ochtendgezichten een eigentijdse
reproductie van de aardappeleters.
Beetje sneu: na een glorieuze intocht bleek
de ene broer met een piepkleine 'zeventje' te zijn afgekocht (zijn borst steeg
tot slagschiphoogte) terwijl de ander een indrukwekkend zilveren grootkruis met
lintje ontving.
Die 'zevenbroer' heeft
overigens tal van looponderscheidingen, zoveel dat hij vermoedelijk aan borstomvang
te kort komt (wij zijn geen van alle type kleerkast) wanneer hij alles zou
opspelden.
Na onze
traditionele afsluitende maaltijd bij de Turk ging men huiswaarts. Het huis is
weer van mij.
B.Logger
Saturday, July 21, 2012
Retro
Retro / auteur: Mart Smeets. Ik kan er niet omheen. Hoewel de Tour de France bijna afgelopen is toch nog, op de valreep, een bespreking van een van de boeken van Mart Smeets. Hij kan bijna een veelschrijver genoemd worden, en al zijn boeken gaan over sport, want hij is sportgek.
Tijdens de Tour presenteert hij elke dag de Avondetappe, een programma met gasten die dan over de wielersport praten. Ik mag het graag zien.
Boekbespreking: Mart Smeets bij velen bekend als sportpresentator, heeft al heel wat afgeschreven. En altijd hebben zijn verhalen te maken met de sportwereld. Al vanaf zijn jonge jaren verslindt hij sport en voelt zich daarin als een vis in het water.
Honkbal, schaatsen, wielrennen, basketbal zijn grote passies van hem. In een vloeiende stijl schrijft hij over zijn belevenissen. Ook in "Retro" passeren weer een aantal bekende zaken de revue. Maar het is ook een terugblik, een pas op de plaats.
Sport gaf hem passie, emotie en vrijheid. Een boek dat prettig leest, maar dat je ook makkelijk weer even aan de kant legt. Een boek voor op het nachtkastje.
Tijdens de Tour presenteert hij elke dag de Avondetappe, een programma met gasten die dan over de wielersport praten. Ik mag het graag zien.
Boekbespreking: Mart Smeets bij velen bekend als sportpresentator, heeft al heel wat afgeschreven. En altijd hebben zijn verhalen te maken met de sportwereld. Al vanaf zijn jonge jaren verslindt hij sport en voelt zich daarin als een vis in het water.
Honkbal, schaatsen, wielrennen, basketbal zijn grote passies van hem. In een vloeiende stijl schrijft hij over zijn belevenissen. Ook in "Retro" passeren weer een aantal bekende zaken de revue. Maar het is ook een terugblik, een pas op de plaats.
Sport gaf hem passie, emotie en vrijheid. Een boek dat prettig leest, maar dat je ook makkelijk weer even aan de kant legt. Een boek voor op het nachtkastje.
Thursday, July 19, 2012
1302 Opstand in Vlaanderen/Jan Frans Verbruggen, Rolf Falter
'Oorlog
voeren in het noorden gebeurde traditiegetrouw vanaf mei, zodra het gras snel
genoeg groeide om vele honderden paarden tegelijk te voederen'.
Ik vind dat
zo'n opmerking echt iets verduidelijkt.
We hebben
het over de tijd waarin ridders te paard een veldslag beslisten.
De
Guldensporenslag liep even anders: voor het eerst domineerden boeren en burgers
met een even doeltreffend als simpel wapen: de goedendag.
Het werd
daarmee één van de meest tot de verbeelding sprekende veldslagen in de lage
landen, in het bijzonder voor Vlaams nationalistische groeperingen. Maar wat
gebeurde er nu echt?
Dit boek
gaat hier uitgebreid en genuanceerd op in. Nuance is belangrijk daar deze slag
vele malen gekaapt en herschreven is. We zien hoofdpersonen manoeuvreren tussen
belangen: koningen, edelen, geestelijken, stedelingen en boeren in telkens
wisselende coalities. Het gaat om macht, invloed, economie, rechten, privileges
en fiscale willekeur. Tenslotte heeft niemand dat proces meer in de hand en
ontaard het in een wrede oorlog.
De auteurs
maken duidelijk dat de Guldensporenslag daarin een episode was, belangrijk in
veel opzichten, maar niet de einduitslag, zo die er al is in de geschiedenis.
Ik heb het geboeid gelezen.
B.Logger
Wednesday, July 18, 2012
Vierdaagse II
Maandagmiddag
arriveren beide broers. Het regent en dat bleef nog lang zo. Ze halen hun startbewijs door een
duizendkoppige menigte, en we drinken wat op een terrasje in mijn buurt.
Bespiegelingen over het weer, ideale regenkleding, heroïsche voornemens,
strategie en ook de medaille spiegel wordt doorgenomen. Zij doen boodschappen,
ik bereid hen een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Niet te zwaar loop voedsel
met behoorlijk wat koolhydraten.
Broer nr 3 komt even langs, daarna
voorbereidingen voor de dinsdagochtend, zoals de wekker op drie uur, eten
drinken, rugzakjes, schoenen klaarzetten. Het heeft wel iets weg van een
expeditie.
Om drie uur 's nachts gaat de wekker af. Hellup!! Slechts de kleine hersenen floepen aarzelend aan, het
is pikkedonker, regen regen en wat een tijdstip. Na verse koffie, jus en
boterhammen (mijn taakje) trekt men de nachtelijke regen in. Blijf met lichte
jetlag achter die ook op het werk niet meer overgaat. In de middag een sms’je:
we zijn binnen! Na het avondeten (wat zij klaar maakten) verkeert huize Logger
rond half 10 weer in diepe rust want vannacht weer om 3 uur op.
Woensdag. Net voor de wekker op tijd wakker,
een goed geoliede machine komt op gang, opmerkelijk hoe snel routines
ontstaan en Godlof, het is droog!
B.Logger
Tuesday, July 17, 2012
A shout toward noon
A shout toward noon (CD) / Leo Kottke. Kottke werd geboren op 11 september, 1945. Je kunt hem dus een oude rot in het
vak noemen, ook qua produktie. Want sinds 1969, het jaar dat zijn debuutalbum
uitkwam, verschenen er zo’n 30 albums / cd’s van zijn hand.
Leo Kottke is gitarist, acoustisch folk/blues gitarist. Al snel kreeg hij het etiket singer/songwriter opgeplakt, terwijl hij eigenlijk alleen maar instrumentale cd’s wilde uitbrengen.
Na een zeer drukke tijd zowel wat concerten betreft als het uitbrengen van nieuwe cd’s, heeft hij zijn tempo nu omlaag geschroefd. Het moordende programma maakte dat hij last kreeg van zijn handen. Ook heeft hij zijn techniek aangepast in de richting van klassiek spelen.
"A shout toward noon" is een wat aparte eend in zijn bijt, "moody", sgeervol, somber en melancholiek. Enfin, luister zelf maar. Toppers van Kottke zijn verder "My feet are smiling", "6- and 12- String Guitar", "Ice Water" en "Time step".
Leo Kottke is gitarist, acoustisch folk/blues gitarist. Al snel kreeg hij het etiket singer/songwriter opgeplakt, terwijl hij eigenlijk alleen maar instrumentale cd’s wilde uitbrengen.
Na een zeer drukke tijd zowel wat concerten betreft als het uitbrengen van nieuwe cd’s, heeft hij zijn tempo nu omlaag geschroefd. Het moordende programma maakte dat hij last kreeg van zijn handen. Ook heeft hij zijn techniek aangepast in de richting van klassiek spelen.
"A shout toward noon" is een wat aparte eend in zijn bijt, "moody", sgeervol, somber en melancholiek. Enfin, luister zelf maar. Toppers van Kottke zijn verder "My feet are smiling", "6- and 12- String Guitar", "Ice Water" en "Time step".
Labels:
cd bespreking,
gitaarmuziek,
gitarist,
Leo Kottke
Saturday, July 14, 2012
Friday, July 13, 2012
Schoon
Al een aantal weken viel het me op dat het druk is in Nijmegen. Niet druk met alle
inwoners die vakantie hebben of met toeristen die naar Nijmegen komen… Maar
druk met schoonmakers, gazonmaaiers, reinigingsmannetjes, schilders, taakstraffers,
vlaggenophangers en legale fietsendieven. De vierdaagse begint namelijk bijna
en Nijmegen heeft haar zondagse pak aan, ziet er op haar paasbest uit en is om
door een ringetje te halen.
Het
gazon in het park ligt erbij alsof ’t gras in Nijmegen nooit lang is, stoepen
zijn schoon alsof de inwoners hun kauwgom altijd in de vuilnisbak deponeren,
straten zijn egaal alsof het in Nijmegen altijd autovrije zondag is (daarnaast
zijn de fietsen op straat verwijderd, dus het is alsof het ook altijd fietsvrije
zondag is), muren zijn zo wit alsof de spuitbus nog niet is uitgevonden en het
vuilnis wordt ’s morgens extra vroeg opgehaald zodat het lijkt alsof we in
Nijmegen alles hergebruiken.
Ik
verbaasde mij hier in eerste instantie over, vond het zelfs een beetje
hypocriet. Gaat Nijmegen een beetje doen als het altijd een stralende, schone
en verzorgde stad is zeker. Begrijp me niet verkeerd, het is zeker geen vuile
stad. Maar zó schoon en zó verzorgd? Dat ging me te ver.
Afgelopen
weekend kreeg ik bezoek. Ik was de hele middag druk bezig en na afloop
weerspiegelde mijn vermoeide gezicht bijna in het laminaat. Mijn tijdschriften,
brieven en folders waren opgeborgen alsof ik nooit post krijg, kussens lagen zo
recht op de bank alsof er nooit iemand zit en eigenlijk zag de hele kamer eruit
alsof er niet in wordt geleefd. En toen besefte ik het. Zoals ik me klaarmaakte
voor mijn twee bezoekers, maakte Nijmegen zich klaar voor haar 1,5 miljoen
bezoekers. Precies – iets uitgebreider, dat wel - zoals ik dat doe, ik het mijn
ouders zie doen en zoals ik lees dat B. Logger dat doet. Dus hierbij; alle
wandelaars, juichers en feestvierders zijn van harte welkom in Nijmegen en
kunnen dan hopelijk na afloop concluderen dat het gezellig, maar vooral zo
schoon en verzorgd, was.
H.B
Labels:
Arnhem column columnist B.Logger,
H.B,
schoon,
Vierdaagse
Wednesday, July 11, 2012
Vierdaagse
terwijl mijn broers oefenen prepareer ik mijn huis & tuin op hun komst. Een leuke
gebeurtenis: tijdens de vierdaagse bied ik jaarlijks twee lopende broers
onderdak. Dat is altijd een oergezellige week.
Grappig
te merken hoe ik steevast een poetsmanie ontwikkel. Ik heb mijn huishouden
redelijk op orde maar krijg tegen die tijd een merkwaardige belangstelling
voor bovenkanten van kasten, plinten etc. Allemaal zaken waar mijn broers zich
geen moment in verdiepen. Ze willen slechts een comfortabel bed, eten, drinken, plekken
om neer te ploffen, als het regent en als de zon schijnt. Voor mij heeft 't ondertussen de
functie van 'de grote schoonmaak'.
B.Logger
verkiezingskoorts
het duurt
nog tot september maar broer en ik bereiden ons al nu voor op onze
verkiezingspool: wij voorspellen al jaren de uitslag met als hoofdprijs een
krat bier naar eigen keuze voor de winnaar, onze politieke variant op voetbal
en ‘tour de France’ pools.
Als waren
wij rechtgesnaarde socialisten drinken wij gezamenlijk de winst op, een
radicale vorm van winstdeling waarbij Joop den Uyl de vingers had kunnen aflikken. Overigens niet in één
avond. U moet geen verkeerde indruk krijgen!
Ik moet
hier ook bij aantekenen dat ik stukken linkser ben dan mijn broer, dat maakt
onze inleidende discussies altijd boeiend. Omdat we willen winnen proberen we
in onze voorspelling objectief te zijn: we hebben allebei wel eens met pijn in
het hart gewonnen.
B.Logger
Tuesday, July 10, 2012
Amerikaanse dromen: Frank Lloyd Wright en Nederland
Amerikaanse dromen: Frank Lloyd Wright en Nederland / Auteur: Onder red. van Herman van Bergeijk. Een boek uit 2008 over de invloed van Frank Lloyd Wright op de Nederlandse architectuur. Hoewel het werk van FLW voornamelijk een Amerikaanse gelegenheid is, hij is een icoon daar en behoort tot het nationale erfgoed, heeft hij ook buiten Amerika veel invloed gehad. In Europa nergens zoveel als in Nederland.
Vooral in de jaren twintig en dertig was zijn werk voorbeeld en uitgangspunt voor vele Nederlandse architecten. Citaat: "Radicale kunstenaars en architecten als Van Doesburg, oud en Duiker gebruikten Wright als springplank of klankbord voor eigen opvattingen over een nieuwe bouwkunst. Andere, meer gematigde architecten als Wils en Dudok hebben zich slechts gebaad in het artistieke water dat Wright hun in grote hoeveelheden aanbood."
Hoe heeft zijn werk in Nederland zo populair kunnen worden? Dit boek poogt daarop in een aantal artikelen antwoord te bieden. Een drietal artikelen is in het Engels. Behalve hedendaagse teksten zijn er ook teksten uit de tijd dat zijn invloed begon te groeien, namelijk een artikel van Jan Wils uit 1921 (Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift) en één van de hand van J.J.P. Oud uit 1925 (Wendingen). Het boek bevat zwart-wit illustraties en is geschikt voor allen, die in architectuur geïnteresseerd zijn.
Het volledige boek is ook te downloaden: http://www.010.nl/images/pdfs/593.pdf
Friday, July 6, 2012
Wednesday, July 4, 2012
The Group of Seven and Tom Thomson
The Group of Seven and Tom Thomson / auteur: David P. Silcox. The Group of Seven was een groep Canadese schilders aan het begin van de vorige eeuw. Zo rond 1920 kregen ze deze naam opgeplakt. En als Tom Thomson niet in 1917 verdronken was, was het de groep van acht geworden.
Ze schilderden de (en in de) ruige natuur van Canada, niet academisch. Voor het eerst eigenlijk dat dat op die manier gebeurde en dat ze de natuur zo als onderwerp namen. Ze waren er trots op. In zekere zin zijn ze te vergelijken met de Europese expressionisten en fauves. Kleurrijk, niet natuurgetrouw, vormen duidelijk omlijnd.
"Their mission was to create an all-Canadian art", en "They painted astonishingly rich, dramatic, even exalted landscapes". Silcox behandelt de opkomst en ontwikkeling van deze groep schilders, het boek is geïllustreerd met vele prachtige kleurenafbeeldingen en geeft een goed beeld van deze stroming.
Tot slot nog een citaat: "Although each artist has his distinct style, every painting is vibrantly, radiantly, and gloriously alive: a veritable hymn to life".
Mocht u werk van deze schilders willen zien, dat kan. Er is momenteel in het Groninger Museum een tentoonstelling getiteld: "Painting Canada". Ook in de National Gallery in Toronto kunt u werk van deze schilders bewonderen evenals in het McMichael Museum in Kleinburg (vlakbij Toronto). Zeer de moeite waard.
Ze schilderden de (en in de) ruige natuur van Canada, niet academisch. Voor het eerst eigenlijk dat dat op die manier gebeurde en dat ze de natuur zo als onderwerp namen. Ze waren er trots op. In zekere zin zijn ze te vergelijken met de Europese expressionisten en fauves. Kleurrijk, niet natuurgetrouw, vormen duidelijk omlijnd.
"Their mission was to create an all-Canadian art", en "They painted astonishingly rich, dramatic, even exalted landscapes". Silcox behandelt de opkomst en ontwikkeling van deze groep schilders, het boek is geïllustreerd met vele prachtige kleurenafbeeldingen en geeft een goed beeld van deze stroming.
Tot slot nog een citaat: "Although each artist has his distinct style, every painting is vibrantly, radiantly, and gloriously alive: a veritable hymn to life".
Mocht u werk van deze schilders willen zien, dat kan. Er is momenteel in het Groninger Museum een tentoonstelling getiteld: "Painting Canada". Ook in de National Gallery in Toronto kunt u werk van deze schilders bewonderen evenals in het McMichael Museum in Kleinburg (vlakbij Toronto). Zeer de moeite waard.
De Rouille et d' os
Ruw en onvoorspelbaar als het leven zelf.
Twee onwaarschijnlijke karakters vinden elkaar: een niet deugende man Ali met zachte kanten plus zoontje en de orka dresseur Stephanie die beide benen verliest en vervolgens in een depressie beland.
Geweldige geacteerd, prachtig camera werk. Mooi open einde.
Het is de nieuwste film van Jacques Audiard, de regisseur die een paar jaar geleden hoge ogen gooide met het grimmige, felrealistische Un Prophète.
Draait in Arnhem en Nijmegen
B.logger
Tuesday, July 3, 2012
Weerspiegeling
De Franse bibliotheektarieven zijn anders dan wij hier in Nederland gewend zijn. U ziet dat een gezinsabonnement maar € 15,-- kost. Voor een individueel abonnement bent u niet meer dan € 8,-- kwijt. Tot 13 jaar is het gratis. Verder vermeldt het bord nog hoeveel en hoe lang u materialen kunt lenen. Als weerspiegeling treft u verder nog de fotograaf op de achtergrond aan. Leerzaam, zo'n vakantie in Frankrijk.
Leesbevordering: lees je vrij II.
Vandaag de Nederlandse variant op:
'in Brazilië krijgen gedetineerden strafvermindering
wanneer ze een boek lezen en daar een foutloos verslag over schrijven. Het
tarief is 4 dagen vermindering per boek met een maximum van 48 dagen'.
Ik zou deze
opzet opgenomen willen zien in ons rechtssysteem. Maar in Nederland kun je als
crimineel natuurlijk ook vooruit lezen. Wanneer je gepakt wordt overhandig je
de rechter je stapeltje boekverslagen, je advocaat maakt aannemelijk dat je
tijdens het lezen geen strafbare feiten hebt kunnen plegen, wellicht heb je
daardoor zelfs een alibi voor de feiten die je ten laste worden gelegd.
In ons land
hebben we dan uiteraard de breed samengestelde SLBG&E Stichting Leesbevordering
Gedetineerden & Ex gedetineerden die advies uitbrengen aan de strafrechter
over je leesprestaties.
Wanneer u
mij binnenkort door Arnhem ziet wandelen met een cordon 'vrije jongens' om mij
heen weet u dat ik inmiddels voorzitter ben van deze club.
B.Logger
Labels:
B.Logger,
boeken,
gevangenis,
leesbevordering,
Nederland
Sunday, July 1, 2012
Subscribe to:
Posts (Atom)