Monday, July 30, 2012

Alleen winnen telt


Alleen winnen telt / auteur: Johan Bruyneel. Met een voorwoord van Lance Armstrong. En dat is niet verwonderlijk, want  Bruyneel was de ploegleider onder wie Lance 7 keer de Tour de France won.

Een citaat van Armstrong: "Het is simpel, zonder Johan Bruyneel zou ik niet een keer eerste zijn geworden in het eindklassement van de Tour, laat staan zeven keer op een rij." Volgens hem was Bruyneel een genie. Met een ongelooflijk inzicht in de wielrennerij en alles wat daarbij komt kijken.

Zelf begonnen als amateur, overgestapt naar de profs, winnaar van o.a. twee touretappes en drager van het geel voor een dag, besefte Bruyneel op een gegeven moment, dat hij het net niet in zich had om de top te bereiken. Althans, om de Tour te kunnen winnen. En besloot hij om te stoppen met fietsen. Ongeveer op dat moment kwam de vraag van Lance om ploegleider te worden van US Postal. En zo is het gekomen.

Voor wielerliefhebbers een leuk en interessant boek om nog eens na te lezen hoe het allemaal ook alweer ging. Heb dit boek dan ook met veel genoegen gelezen. Beide personen, zowel Armstrong als Bruyneel staan weer erg in de belangstelling van de Amerikaanse dopingautoriteiten. Heeft ie nu wel of niet doping gebruikt, en zo ja wist Bruyneel hiervan? Aan de andere kant, niemand is meer gecontroleerd dan Armstrong, op de meest onverwachte momenten. Zullen we het ooit te weten komen?

Tuesday, July 24, 2012

Waartoe is deze tent op aarde?


Deze vraag dient wat mij betreft iedere tentenfabrikant zich regelmatig te stellen. 

Het is ook de titel van een boekje dat handelt over het taalgebruik in de werkomgeving, een vermakelijk boekje waarin metaforen een voorname plaats innemen. De schrijfster, Carien Overdijk is van mening dat het gebruik van metaforen vooral floreert in hogere regionen van organisaties. Dat waag ik te betwijfelen.

Het gebruik van metaforen is wijdverbreid en oeroud, de bedoeling van een metafoor is zaken te verduidelijken of juist te verhullen. Dichters beheersen dit metier al eeuwenlang, sla het Bijbelboek Hooglied er maar eens op na.

Ook onze spreekwoorden zijn metaforen: 'hij heeft de kat op het spek gebonden' is een vorm van dierenmishandeling die natuurlijk niet letterlijk genomen moet worden. En 'de beste stuurlui staan aan de wal' is niet uitsluitend van toepassing op de zeevaart of het loodswezen, al komt het ongetwijfeld uit die hoek.

Die 'hoek' is ook weer een metafoor of meende u dat die zeelieden echt ineens om een hoek kwamen? Dat kan alleen in Hoek van Holland, mijn hoek is slechts ontsproten (ontspruiten: plantaardige metafoor) aan mijn gedachtegang (een gang in mijn gedachten? metafoor!)


B.Logger

In Frankrijk staat een bibliotheek, een kleintje


Monday, July 23, 2012

Vierdaagse III


Het zit er weer op. 

Over de woensdag niets dan goeds, het was prima wandelweer en er lag een bos gladiolen bij de voordeur. We speculeerden op stille aanbidsters, het bleek afkomstig van andere broer (ik heb er nogal wat) 

Donderdag was dramatisch nat en winderig, beide broers kwamen opgewekt druipend binnen. In een mum van tijd hing het huis vol natte kledingstukken. Ze boften: ik kookte, zij konden hun rust nemen. De maaltijd werd een soort vierdaagse kliekjes gebeuren dat prima uitviel.

Vrijdags voor de laatste keer om drie uur opgestaan, het gaat nu helemaal vanzelf. Aan tafel vormen we met onze ongestreken ochtendgezichten een eigentijdse reproductie van de aardappeleters. 

Beetje sneu: na een glorieuze intocht bleek de ene broer met een piepkleine 'zeventje' te zijn afgekocht (zijn borst steeg tot slagschiphoogte) terwijl de ander een indrukwekkend zilveren grootkruis met lintje ontving.  

Die 'zevenbroer' heeft overigens tal van looponderscheidingen, zoveel dat hij vermoedelijk aan borstomvang te kort komt (wij zijn geen van alle type kleerkast) wanneer hij alles zou opspelden. 

Na onze traditionele afsluitende maaltijd bij de Turk ging men huiswaarts. Het huis is weer van mij.

B.Logger

Saturday, July 21, 2012

Retro

Retro / auteur: Mart Smeets. Ik kan er niet omheen. Hoewel de Tour de France bijna afgelopen is toch nog, op de valreep, een bespreking van een van de boeken van Mart Smeets. Hij kan bijna een veelschrijver genoemd worden, en al zijn boeken gaan over sport, want hij is sportgek.

Tijdens de Tour presenteert hij elke dag de Avondetappe, een programma met gasten die dan over de wielersport praten. Ik mag het graag zien.

Boekbespreking: Mart Smeets bij velen bekend als sportpresentator, heeft al heel wat afgeschreven. En altijd hebben zijn verhalen te maken met de sportwereld. Al vanaf zijn jonge jaren verslindt hij sport en voelt zich daarin als een vis in het water.

Honkbal, schaatsen, wielrennen, basketbal zijn grote passies van hem. In een vloeiende stijl schrijft hij over zijn belevenissen. Ook in "Retro" passeren weer een aantal bekende zaken de revue. Maar het is ook een terugblik, een pas op de plaats.

Sport gaf hem passie, emotie en vrijheid. Een boek dat prettig leest, maar dat je ook makkelijk weer even aan de kant legt. Een boek voor op het nachtkastje.

Thursday, July 19, 2012

1302 Opstand in Vlaanderen/Jan Frans Verbruggen, Rolf Falter


'Oorlog voeren in het noorden gebeurde traditiegetrouw vanaf mei, zodra het gras snel genoeg groeide om vele honderden paarden tegelijk te voederen'. 

Ik vind dat zo'n opmerking echt iets verduidelijkt.

We hebben het over de tijd waarin ridders te paard een veldslag beslisten.
De Guldensporenslag liep even anders: voor het eerst domineerden boeren en burgers met een even doeltreffend als simpel wapen: de goedendag. 

Het werd daarmee één van de meest tot de verbeelding sprekende veldslagen in de lage landen, in het bijzonder voor Vlaams nationalistische groeperingen. Maar wat gebeurde er nu echt?

Dit boek gaat hier uitgebreid en genuanceerd op in. Nuance is belangrijk daar deze slag vele malen gekaapt en herschreven is. We zien hoofdpersonen manoeuvreren tussen belangen: koningen, edelen, geestelijken, stedelingen en boeren in telkens wisselende coalities. Het gaat om macht, invloed, economie, rechten, privileges en fiscale willekeur. Tenslotte heeft niemand dat proces meer in de hand en ontaard het in een wrede oorlog.

De auteurs maken duidelijk dat de Guldensporenslag daarin een episode was, belangrijk in veel opzichten, maar niet de einduitslag, zo die er al is in de geschiedenis. Ik heb het geboeid gelezen. 

B.Logger

Baddeck Library: Naslagafdeling


Wednesday, July 18, 2012

Vierdaagse II


Maandagmiddag arriveren beide broers. Het regent en dat bleef nog lang zo.  Ze halen hun startbewijs door een duizendkoppige menigte, en we drinken wat op een terrasje in mijn buurt. Bespiegelingen over het weer, ideale regenkleding, heroïsche voornemens, strategie en ook de medaille spiegel wordt doorgenomen. Zij doen boodschappen, ik bereid hen een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Niet te zwaar loop voedsel met behoorlijk wat koolhydraten. 
Broer nr 3 komt even langs, daarna voorbereidingen voor de dinsdagochtend, zoals de wekker op drie uur, eten drinken, rugzakjes, schoenen klaarzetten. Het heeft wel iets weg van een expeditie. 

Om drie uur 's nachts gaat de wekker af. Hellup!! Slechts de kleine hersenen floepen aarzelend aan, het is pikkedonker, regen regen en wat een tijdstip. Na verse koffie, jus en boterhammen (mijn taakje) trekt men de nachtelijke regen in. Blijf met lichte jetlag achter die ook op het werk niet meer overgaat. In de middag een sms’je: we zijn binnen! Na het avondeten (wat zij klaar maakten) verkeert huize Logger rond half 10 weer in diepe rust want vannacht weer om 3 uur op.

Woensdag. Net voor de wekker op tijd wakker,  een goed geoliede machine komt op gang, opmerkelijk hoe snel routines ontstaan en Godlof, het is droog!

B.Logger

Tuesday, July 17, 2012

A shout toward noon

A shout toward noon (CD) / Leo Kottke. Kottke werd geboren op 11 september, 1945. Je kunt hem dus een oude rot in het vak noemen, ook  qua produktie. Want sinds 1969, het jaar dat zijn debuutalbum uitkwam, verschenen er zo’n 30 albums / cd’s  van zijn hand.

Leo Kottke is gitarist, acoustisch folk/blues gitarist. Al snel kreeg hij het etiket singer/songwriter opgeplakt, terwijl hij eigenlijk alleen maar instrumentale cd’s wilde uitbrengen.

Na een zeer drukke tijd zowel wat concerten betreft als het uitbrengen van nieuwe cd’s, heeft hij zijn tempo nu omlaag geschroefd. Het moordende programma maakte dat hij last kreeg van zijn handen. Ook heeft hij zijn techniek aangepast in de richting van klassiek spelen.

"A shout toward noon" is een wat aparte eend in zijn bijt, "moody", sgeervol, somber en melancholiek. Enfin, luister zelf maar. Toppers van Kottke zijn verder "My feet are smiling", "6- and 12- String Guitar", "Ice Water" en "Time step".

Friday, July 13, 2012

Schoon


Al een aantal weken viel het me op dat het druk is in Nijmegen. Niet druk met alle inwoners die vakantie hebben of met toeristen die naar Nijmegen komen… Maar druk met schoonmakers, gazonmaaiers, reinigingsmannetjes, schilders, taakstraffers, vlaggenophangers en legale fietsendieven. De vierdaagse begint namelijk bijna en Nijmegen heeft haar zondagse pak aan, ziet er op haar paasbest uit en is om door een ringetje te halen.

Het gazon in het park ligt erbij alsof ’t gras in Nijmegen nooit lang is, stoepen zijn schoon alsof de inwoners hun kauwgom altijd in de vuilnisbak deponeren, straten zijn egaal alsof het in Nijmegen altijd autovrije zondag is (daarnaast zijn de fietsen op straat verwijderd, dus het is alsof het ook altijd fietsvrije zondag is), muren zijn zo wit alsof de spuitbus nog niet is uitgevonden en het vuilnis wordt ’s morgens extra vroeg opgehaald zodat het lijkt alsof we in Nijmegen alles hergebruiken.

Ik verbaasde mij hier in eerste instantie over, vond het zelfs een beetje hypocriet. Gaat Nijmegen een beetje doen als het altijd een stralende, schone en verzorgde stad is zeker. Begrijp me niet verkeerd, het is zeker geen vuile stad. Maar zó schoon en zó verzorgd? Dat ging me te ver.

Afgelopen weekend kreeg ik bezoek. Ik was de hele middag druk bezig en na afloop weerspiegelde mijn vermoeide gezicht bijna in het laminaat. Mijn tijdschriften, brieven en folders waren opgeborgen alsof ik nooit post krijg, kussens lagen zo recht op de bank alsof er nooit iemand zit en eigenlijk zag de hele kamer eruit alsof er niet in wordt geleefd. En toen besefte ik het. Zoals ik me klaarmaakte voor mijn twee bezoekers, maakte Nijmegen zich klaar voor haar 1,5 miljoen bezoekers. Precies – iets uitgebreider, dat wel - zoals ik dat doe, ik het mijn ouders zie doen en zoals ik lees dat B. Logger dat doet. Dus hierbij; alle wandelaars, juichers en feestvierders zijn van harte welkom in Nijmegen en kunnen dan hopelijk na afloop concluderen dat het gezellig, maar vooral zo schoon en verzorgd, was. 

H.B

Wednesday, July 11, 2012

Vierdaagse


terwijl mijn broers oefenen prepareer ik mijn huis & tuin op hun komst. Een leuke gebeurtenis: tijdens de vierdaagse bied ik jaarlijks twee lopende broers onderdak. Dat is altijd een oergezellige week.

Grappig te merken hoe ik steevast een poetsmanie ontwikkel. Ik heb mijn huishouden redelijk op orde maar krijg tegen die tijd een merkwaardige belangstelling voor bovenkanten van kasten, plinten etc. Allemaal zaken waar mijn broers zich geen moment in verdiepen. Ze willen slechts een comfortabel bed, eten, drinken, plekken om neer te ploffen, als het regent en als de zon schijnt. Voor mij heeft 't ondertussen de functie van 'de grote schoonmaak'.     

B.Logger

verkiezingskoorts


het duurt nog tot september maar broer en ik bereiden ons al nu voor op onze verkiezingspool: wij voorspellen al jaren de uitslag met als hoofdprijs een krat bier naar eigen keuze voor de winnaar, onze politieke variant op voetbal en ‘tour de France’ pools.

Als waren wij rechtgesnaarde socialisten drinken wij gezamenlijk de winst op, een radicale vorm van winstdeling waarbij Joop den Uyl de vingers  had kunnen aflikken. Overigens niet in één avond. U moet geen verkeerde indruk krijgen!

Ik moet hier ook bij aantekenen dat ik stukken linkser ben dan mijn broer, dat maakt onze inleidende discussies altijd boeiend. Omdat we willen winnen proberen we in onze voorspelling objectief te zijn: we hebben allebei wel eens met pijn in het hart gewonnen.

B.Logger

Tuesday, July 10, 2012

Amerikaanse dromen: Frank Lloyd Wright en Nederland


Amerikaanse dromen: Frank Lloyd Wright en Nederland  / Auteur: Onder red. van Herman van Bergeijk. Een boek uit 2008 over de invloed van Frank Lloyd Wright op de Nederlandse architectuur. Hoewel het werk van FLW voornamelijk een Amerikaanse gelegenheid is, hij is een icoon daar en behoort tot het nationale erfgoed, heeft hij ook buiten Amerika veel invloed gehad. In Europa nergens zoveel als in Nederland.

Vooral in de jaren twintig en dertig was zijn werk voorbeeld en uitgangspunt voor vele Nederlandse architecten. Citaat: "Radicale kunstenaars en architecten als Van Doesburg, oud en Duiker gebruikten Wright als springplank of klankbord voor eigen opvattingen over een nieuwe bouwkunst. Andere, meer gematigde architecten als Wils en Dudok hebben zich slechts gebaad in het artistieke water dat Wright hun in grote hoeveelheden aanbood."

Hoe heeft zijn werk in Nederland zo populair kunnen worden? Dit boek poogt daarop in een aantal artikelen antwoord te bieden. Een drietal artikelen is in het Engels. Behalve hedendaagse teksten zijn er ook teksten uit de tijd dat zijn invloed begon te groeien, namelijk een artikel van Jan Wils uit 1921 (Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift) en één van de hand van J.J.P. Oud uit 1925 (Wendingen). Het boek bevat zwart-wit illustraties en is geschikt voor allen, die in architectuur geïnteresseerd zijn.

Het volledige boek is ook te downloaden: http://www.010.nl/images/pdfs/593.pdf



Wednesday, July 4, 2012

The Group of Seven and Tom Thomson

The Group of Seven and Tom Thomson / auteur: David P. Silcox. The Group of Seven was een groep Canadese schilders aan het begin van de vorige eeuw. Zo rond 1920 kregen ze deze naam opgeplakt. En als Tom Thomson niet in 1917 verdronken was, was het de groep van acht geworden.

Ze schilderden de (en in de) ruige natuur  van Canada, niet academisch. Voor het eerst eigenlijk dat dat op die manier gebeurde en dat ze de natuur zo als onderwerp namen. Ze waren er trots op. In zekere zin zijn ze te vergelijken met de Europese expressionisten en fauves. Kleurrijk, niet natuurgetrouw, vormen duidelijk omlijnd.

"Their mission was to create an all-Canadian art", en "They painted astonishingly rich, dramatic, even exalted landscapes". Silcox behandelt de opkomst en ontwikkeling van deze groep schilders, het boek is geïllustreerd met vele prachtige kleurenafbeeldingen en geeft een goed beeld van deze stroming.
Tot slot nog een citaat: "Although each artist has his distinct style, every painting is vibrantly, radiantly, and gloriously alive: a veritable hymn to life".

Mocht u werk van deze schilders willen zien, dat kan. Er is momenteel in het Groninger Museum een tentoonstelling getiteld: "Painting Canada". Ook in de National Gallery in Toronto kunt u werk van deze schilders bewonderen evenals in het McMichael Museum in Kleinburg (vlakbij Toronto). Zeer de moeite waard.


De Rouille et d' os



Ruw en onvoorspelbaar als het leven zelf.

Twee onwaarschijnlijke karakters vinden elkaar: een niet deugende man Ali met zachte kanten plus zoontje en de orka dresseur Stephanie die beide benen verliest en vervolgens in een depressie beland.

Geweldige geacteerd, prachtig camera werk. Mooi open einde.

Het is de nieuwste film van Jacques Audiard, de regisseur die een paar jaar geleden hoge ogen gooide met het grimmige, felrealistische Un Prophète.

Draait in Arnhem en Nijmegen

B.logger



Tuesday, July 3, 2012

Weerspiegeling

De Franse bibliotheektarieven zijn anders dan wij hier in Nederland gewend zijn. U ziet dat een gezinsabonnement maar € 15,-- kost. Voor een individueel abonnement bent u niet meer dan € 8,-- kwijt. Tot 13 jaar is het gratis. Verder vermeldt het bord nog hoeveel en hoe lang u materialen kunt lenen. Als weerspiegeling treft u verder nog de fotograaf op de achtergrond aan. Leerzaam, zo'n vakantie in Frankrijk.

Leesbevordering: lees je vrij II.


Vandaag de Nederlandse variant op: 

'in Brazilië krijgen gedetineerden strafvermindering wanneer ze een boek lezen en daar een foutloos verslag over schrijven. Het tarief is 4 dagen vermindering per boek met een maximum van 48 dagen'.

Ik zou deze opzet opgenomen willen zien in ons rechtssysteem. Maar in Nederland kun je als crimineel natuurlijk ook vooruit lezen. Wanneer je gepakt wordt overhandig je de rechter je stapeltje boekverslagen, je advocaat maakt aannemelijk dat je tijdens het lezen geen strafbare feiten hebt kunnen plegen, wellicht heb je daardoor zelfs een alibi voor de feiten die je ten laste worden gelegd.

In ons land hebben we dan uiteraard de breed samengestelde SLBG&E Stichting Leesbevordering Gedetineerden & Ex gedetineerden die advies uitbrengen aan de strafrechter over je leesprestaties.

Wanneer u mij binnenkort door Arnhem ziet wandelen met een cordon 'vrije jongens' om mij heen weet u dat ik inmiddels voorzitter ben van deze club.

B.Logger