Het zit er
weer op.
Over de woensdag niets dan goeds, het was prima wandelweer en er lag
een bos gladiolen bij de voordeur. We speculeerden op stille aanbidsters, het
bleek afkomstig van andere broer (ik heb er nogal wat)
Donderdag was dramatisch
nat en winderig, beide broers kwamen opgewekt druipend binnen. In een mum van
tijd hing het huis vol natte kledingstukken. Ze boften: ik kookte, zij konden
hun rust nemen. De maaltijd werd een soort vierdaagse kliekjes gebeuren dat
prima uitviel.
Vrijdags
voor de laatste keer om drie uur opgestaan, het gaat nu helemaal vanzelf. Aan
tafel vormen we met onze ongestreken ochtendgezichten een eigentijdse
reproductie van de aardappeleters.
Beetje sneu: na een glorieuze intocht bleek
de ene broer met een piepkleine 'zeventje' te zijn afgekocht (zijn borst steeg
tot slagschiphoogte) terwijl de ander een indrukwekkend zilveren grootkruis met
lintje ontving.
Die 'zevenbroer' heeft
overigens tal van looponderscheidingen, zoveel dat hij vermoedelijk aan borstomvang
te kort komt (wij zijn geen van alle type kleerkast) wanneer hij alles zou
opspelden.
Na onze
traditionele afsluitende maaltijd bij de Turk ging men huiswaarts. Het huis is
weer van mij.
B.Logger
No comments:
Post a Comment