Het nieuws, dat Fidel Castro na jaren weer een toespraak in het Cubaanse parlement hield, trof mij als een blikseminslag, heeft overigens niets met mijn persoonlijke of politieke voorkeuren te maken maar uitsluitend met mijn beroep....
Het zit als volgt:
wellicht vraagt u zich wel eens af wat een bibliotheek toch met al die boeken doet, want ieder jaar verschijnen er duizenden nieuwe titels, de kasten moeten toch gaan uitpuilen! Eerlijk gezegd is dat soms ook tijdelijk het geval. Toen ik nog uitsluitend klant was vroeg ik mij zulke dingen zelden af al had ik wel vage vermoedens; er werden namelijk ook tweedehands boeken verkocht in mijn bieb. De zogenaamde 'afgeschreven' boeken. Ik vond dat maar een sombere benaming en dat vind ik nog steeds.
In vaktermen wordt het verwijderen van boeken ook wel afstandelijk 'saneren' genoemd. Het werkt als volgt: je schaft aan en je saneert, schaft aan en saneert, schaft aan en saneert, jaar in jaar uit, het is de eeuwige kringloop zoals de boer jaarlijks zaait en maait, zoals de zon op en ondergaat. Net als de boeren kijken we daarbij tegenwoordig niet meer naar de maanstand of naar andere geheimzinnige voortekenen: een computerprogramma maakt lijsten van titels die helemaal niet of nog maar weinig uitgeleend worden. Die boeken worden uit de kast geplukt en vervolgens 'afgeschreven'. Daarnaast voeren we ook verouderde, vieze, bekladde of beschadigde boeken af.
Om verschillende redenen maken we soms uitzonderingen. Daarmee kom ik bij Fidel. Ik schaf geschiedenisboeken aan, boeken over Fidel Castro lenen momenteel niet geweldig uit maar ik wist dat de man ziekelijk en oud is. Bij zijn overlijden zullen deze boeken voor een laatste keer pieken en vaak geleend worden. Ik oefende dus nog even geduld en saneerde de boeken over Castro nog niet. Hij lijkt nu zijn ziekten en kwalen te overwinnen en het ergste wat mij nu kan overkomen is dat de man alsnog in blakende gezondheid 102 wordt. Dan moet ik die boeken nog 19 jaar vasthouden en dat dus gaat echt niet lukken!
Om het ingewikkelder te maken: ondertussen worden boeken over zijn medestrijder/kameraad Ernesto Che Guevara nog altijd goed geleend, maar Che stierf dan ook (te) vroeg en werd idool. Mijn inschatting: ik ga er van uit dat Castro zijn kansen als idool verspeelde wegens hoge leeftijd en ga dus saneren, ik bewaar wel wat want na zijn dood komen ongetwijfeld de definitieve levensbeschrijvingen over de man uit. Die zal ik met voorrang aanschaffen.
Comrade's revolution!!! B.Logger.
Monday, September 6, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment