Uitlokking ....

Zorgmoe ... kende u die uitdrukking al? Ik las het in een krant. Journalisten namen de term over van hulpverleners, zwerfjongeren zijn tegenwoordig kennelijk zorgmoe.

Het eerste waar ik zelf bij 'zorgmoe' aan denk is: mensen die moe zijn vanwege zorgen voor anderen, bijvoorbeeld voor hun kinderen of voor hun ouders op leeftijd. Maar hier wordt exact het tegenovergestelde bedoeld: mensen, in dit geval zwerfjongeren, die moe zijn van het verzorgd worden. Merkwaardig: verzorgd worden is een passieve toestand, je hoeft niets te doen, normaliter rust je daardoor uit maar zij worden er juist moe van ...

Dit is een geval van taalkundige uitlokking! Een paar jaar terug vonden hulpverleners de term 'bemoeizorg' uit: hulpverleners die zich ongevraagd aandienen om achter de voordeur te kijken. Men richt zich daarbij op zogenaamde 'zorgmijders'. Weer zo'n vreemde term: zorgmijders klinkt als bangelijke lichtschuwe wezens die nauwelijks de deur uitkomen en vooral niet willen opvallen, maatschappelijke mollen als het ware. Vermoedelijk bedoelt men in dit geval: eigenwijze onaangepasten die bakken overlast veroorzaken.

Het ene woord, de ene term, lokte de andere uit. Van bemoeizorg naar zorgmijders en vervolgens zorgmoeheid....

'Wat gezegd kan worden, kan duidelijk worden gezegd; en van dat waarover niet kan worden gesproken, moet men zwijgen'. Ludwig Wittgenstein

Zwijgzame groet B.Logger.