'In ieder
normaal mens kan een monster schuilen'. Dat is waar en onder omstandigheden
begaat iedereen vreselijke daden.
Ooit werkte
ik met echte daders met echte persoonlijkheidsstoornissen:
TBSers. Een aantal van hen oogde verrassend normaal, anderen zou je liever niet
in een donker steegje tegenkomen.
In
tegenstelling tot gemiddelde bajesklanten behoorden onze patiënten zelden of nooit
tot een misdaadnetwerk. Al kwam ik er ooit een mislukte Hell’s Angel tegen (hij
werd niet toegelaten) en ook iemand die zich tevergeefs bij het
vreemdelingenlegioen aanmeldde:
De rij van kleine
drugsdealers (zeg maar een soort ZZPers) onder onze populatie die hun eigen klanten of
andere handelaren beroofden of vermoorden was daarentegen lang. Het vermoorden
van je klanten of leveranciers is zoals bekend niet goed voor je business.
Dit geldt
ook voor criminele business. Je krijgt al snel een minder goede reputatie en mag niet meer meedoen met de anderen.
Een misdaadnetwerk is toch ook een soort van
bedrijfsorganisatie: zulke moorddadige medewerkers willen je als 'boevenbaas'
echt niet om je heen hebben: niet mee samen te werken en diep onbetrouwbaar!
B.Logger
No comments:
Post a Comment