Het kwaad in jezelf ...

Juni is de maand van het spannende boek, dit jaar is het thema 'het kwaad in jezelf, waar ligt je grens?' 

Iedereen denkt hier wel eens over na, meestal niet na het lezen van een thriller. Logisch want vanuit zo'n gezichtspunt worden zulke boeken over algemeen niet geschreven.

In de meeste boeken zijn het de 'goeien', politiefunctionarissen, detectives en slachtoffers de hoofdpersonen waarmee de lezer zich kan identificeren. 


De zoektocht naar 'het kwaad in jezelf' vergt nu juist daders waarin de gemiddelde lezer zichzelf kan herkennen. De misdadiger als mens in plaats van als monster. Waarbij natuurlijk in ieder normaal mens wel een monster kan huizen.

Voor een misdaad auteur lijkt mij dat geen eenvoudige opgave. De persoon van de dader moet in dat geval een normaal herkenbaar persoon zijn die al redelijk vroeg in het boek geïntroduceerd wordt. Daarmee verdwijnt wellicht de spanning 'wie heeft het gedaan?'  


Een spanning die blijft is 'wanneer en hoe krijgen ze hem (of haar) te pakken?' Dat levert een andere mooie spanning op.

Wat een dergelijke opzet toe zou kunnen voegen is 'hoe kwam de dader tot zijn daad?' Je kunt een mooie extra spanning opbouwen door een geplande misdaad een paar keer niet door te laten gaan omdat de dader het niet over zijn hart kan verkrijgen. 


Uiteindelijk moet hij het toch doen anders wordt het per ongeluk een psychologische roman, ook mooi maar we hebben het hier over het misdaad genre.

B.logger