De wereld is groot maar ook verrassend klein aan het worden: Europa de buurt waarin we wonen, Nederland een redelijk onderhouden huisje in een nette straat. Vlak naast ons de imposante villa van Duitsland.
Maar dan onze zuiderburen: hoe moet het in hemelsnaam verder met die Belgen? Ook een nette familie maar het gaat er niet goed ... ze verstaan elkaar letterlijk en figuurlijk niet meer. Het taalconflict, al eeuwenoud, is volledig gepolitiseerd. Naar oud Nederlandse gewoonte bemoeien we ons niet al te veel met onze buren, zeker niet als ze in scheiding liggen en daar begint het wel op te lijken.
Wellicht moet hier toch ingegrepen worden: we hebben toch belang bij een nette buurt? Maar waar ligt ons belang? Straks trekken die Vlamingen bij ons in en willen we dat? Ter geruststelling: via internet kwam ik er achter dat de Vlamingen zelf tot nu toe niet al te warm liepen voor de 'Groot Nederlandsche' gedachte. Peilingen variëren van een magere 20% tot een enthousiastere meer dan 50%. In Nederland liggen die percentages vermoedelijk nog lager.
Toch zijn er politici, ook in Nederland (van D66 tot PVV), die hier voordelen zien. Voordelen zijn er in sociaaleconomisch opzicht: het Nederlandstalige deel van Belgie is rijk en welvarend.
Maarre ...
wat doen we dan met twee koningshuizen wanneer we ons verenigen? Een oplossing is weer een republiek te worden (waren we eeuwenlang), een andere oplossing: een ouderwets verstandshuwelijk tussen beide koningshuizen. Een vuiltje dat ook weggewerkt moet worden is Brussel met zijn Franstalige meerderheid. Zelfstandige hoofdstad van Europa? De Fransen geven hun claim op Straatsburg op, dan zijn we eindelijk af van het op en neer reizen van het Europese parlement tussen Brussel en Straatsburg. In ruil daarvoor wordt Wallonië toegevoegd aan Frankrijk.
Er zijn ook nadelen: cultureel verschillen Belgen in hoge mate van ons, onze gemeenschappelijke geschiedenis is moeizaam en vol gevoeligheden. De korte periode dat we één land vormden was geen succes en eindigde in de 19de eeuw in een tiendaagse veldtocht die we ook nog eens smadelijk verloren!
Voorkomen van een vereniging is eenvoudig. Creëer een (niet al te grote) gemeenschappelijke vijand: zodra Nederland dreigt Belgie binnen te vallen is het echt afgelopen met de verdeeldheid binnen Belgie! Het lijkt me raadzaam dat voortaan één keer per honderd jaar te doen, dreigen is dan meer dan genoeg. In de 20ste eeuw vergaten we dat. Sorry Belgen, we hadden onze handen vol aan twee wereldoorlogen en een koude oorlog...
Met onverdeelde groet B.Logger
Friday, May 14, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment