Thursday, July 28, 2011

vierdaagse tot slot ...

ja mijn broers liepen 'm beide uit. Tijdens het grote inhaal festijn op vrijdag liep ik hen mis, dat gebeurd één keer in de zoveel jaar…

Al wachtende ontrolde zich het volgende tafereel boven mijn hoofd: tussen helikopters en ander vliegend tuig ontwaarde ik een klein reclame vliegtuigje met een lange banier achter zich aan, daarop stond in fiere letters: 'next step: vitessejaarkaart.nl'

Deze overmoedige piloot bevond zich dus boven Nijmegen, voetbaltechnisch gezien vijandelijk gebied! Nijmegen heeft immers N.E.C.
(Mocht u ooit in Nijmegen belanden, men spreekt dit hier uit als 'en - ee - see', beslist niet als 'nek')

Het betreffende vliegtuigje vloog onbekommerd haar rondjes met het opruiende spandoek achter zich. Ik hield m'n hart vast, verwachtte ieder moment het donderend geluid van luchtafweergeschut te vernemen, met zoveel militairen in de buurt moet dat toch een koud kunstje zijn. Dat gebeurde echter niet. Er kwam trouwens nauwelijks commentaar, men besloot kennelijk dit incident te negeren. Nijmegenaren staan hier boven.

Toch mogen we niet uitsluiten dat de marsleiding komend jaar bepaalde maatregelen neemt. Men is gewaarschuwd! Die bepaalde maatregelen kunnen variëren van Arnhem zuid niet opnemen in de route tot en met een verzoek aan het Zwitserse volksleger om de laatste dag een kleine luchtdoel oefening te houden. Uiteraard wordt er op het banier gemikt maar sommige volksmilitairen hebben slechte ogen, een bril kan zomaar beslaan ...

B.Logger

Tuesday, July 26, 2011

niet vies van visie ... bionische kennis

We kijken nog wat verder in de tijd. Dit wordt de blauwdruk voor een SF verhaal ...

Wanneer u rond 2084 opgroeit wordt uw intelligentie al op jeugdige leeftijd gemeten door zogenaamde I choaches. Zij maken gebruik van niet cultureel bepaalde IQ tests met slechts een geringe foutmarge.

Wie boven een bepaalde score komt krijgt een biochip geïmplanteerd. Hierin kan kennis worden opgeslagen en eventueel ververst. Bovenop traditionele basiskennis en basisvaardigheden focust men zich vooral op het leren leren. De vraag staat centraal hoe u optimaal gebruik leert maken van de in uw biochip opslagen kennis. Daartoe worden proefmodules gedownload om uw 'kennisverwervingprofiel' in kaart te brengen.

Op grond van uw studiekeuze krijgt u bijbehorende kennis gedownload. Het gaat niet meer zozeer om kennisverwerving maar om die gedownloade kennis leren toepassen. Studiekeuze blijft belangrijk, er zijn ongetwijfeld totalitaire regimes die keuzes voorschrijven omdat men tekorten heeft binnen bepaalde beroepen: bionische slaven. Ik denk dat al snel bewezen wordt dat beroep, belangstelling en persoonlijkheid bij elkaar moeten aansluiten, anders wordt het helemaal niets.

Voorstanders wijzen op de rechtvaardigheid van dit systeem. Ieder kind wordt immers eerlijk getest, de kansen zijn voor iedereen gelijk. Ieder individu komt zo tot maximale ontplooiing. Ieder talent wordt maximaal aangewend. Het is bovendien volkomen onschuldig, je hebt je leerboeken in je hoofd in plaats van op de plank. Via een plug-in systeem kun je makkelijk kennis uitwisselen. Alleen maar kennis.

Aperte tegenstanders gaan uit van het zogeheten geheime nul programma waardoor gechipten gemanipuleerd worden tot loyaliteit. Het valt hen bijvoorbeeld op dat geïmplanteerde biochips vooral uitvallen bij kritische burgers. Moeilijk vast te stellen: sommige mensen raken inderdaad psychisch uit balans. Maar dat kan ook komen doordat geimplanteerden met aanleg voor hacken en of het najagen van eigen voorkeur/belangen hun biochip illegaal vullen met allerhande jeugdbedervende rotzooi.

Een ander bezwaar is dat chipping creativiteit zou ondergraven. Daarvoor zijn ongetwijfeld evenveel bewijzen als uitzonderingen.

Weer anderen maken zich zorgen omdat onze samenleving extreem kwetsbaar wordt: wanneer een groepering kans ziet gechipte kennis te wissen lopen alle maatschappelijke processen onherroepelijk vast. Binnen 24 uur terug naar de middeleeuwen ...

Ik hoef dat SF verhaal niet meer te schrijven want het ongemakkelijke gevoel bekruipt me dat ik in 'brave new World' van Aldous Huxley ben beland.

B.Logger

Monday, July 25, 2011

'De zeester en de spin' Ori Brafman & Rod A Beckstrom

Nee dit is absoluut geen jeugdboek zoals de titel misschien doet vermoeden.

In dit boek vergelijken de auteurs in een makkelijke verteltrant traditionele organisaties met moderne netwerkorganisaties.
Traditionele, centraal aangestuurde organisaties, de spinnen, hebben een kop. Netwerkorganisaties zijn als zeesterren, koploos, decentraal en ietwat ongeorganiseerd. De vijf armen van een zeester verrichten dezelfde taken.

Aan de hand van vele oude en nieuwe voorbeelden, van muziek industrie tot Apache indianen wordt uitgelegd wat netwerk organisaties sterk maakt.
Het beeld: snij een zeester een arm af of snij 'm desnoods doormidden, die delen ontwikkelen zich weer tot nieuwe complete zeesterren. Dit in tegenstelling tot een spin. Die is veel kwetsbaarder.

Het boek besluit met zgn. hybride organisaties, die hebben zeester-kenmerken maar waar nodig voor de klant ook spin-kenmerken. Ik vermoed dat de hybride vorm de toekomst heeft. De ondertitel 'de onstuitbare kracht van organisaties zonder leider' klopt niet. Het gaat veeleer om een nieuw type leiderschap: de katalysator. Zijn/haar eigenschappen komen uitgebreid aan de orde.

B.Logger

Thursday, July 21, 2011

Meekijken ...

Wilt u weten hoe buitenlanders ons land ervaren? In onze tijd biedt Internet verrassende inkijkjes.

Zo is er <http://www.dutchnews.nl/>, een Engelstalige website met nieuwsberichten over ons land voor hier verblijvende expats. De nieuwsvoorziening is beknopt maar heel behoorlijk. Dat nieuws ken ik al, het gaat mij vooral om comments van lezers, die zijn interessant mbt beeldvorming. Men meent zich terecht onbespied want welke 'crazy Dutchman' zou een dergelijke site bezoeken?

Vanwege werk of studie 'hoppen' veel expats van land tot land: het zijn voorbijgangers met een internationaal georiënteerde instelling. Een punt van zorg is de afnemende tolerantie. Afgezien daarvan beoordelen expats de Nederlandse samenleving over het algemeen zakelijk.

Ze reageren vooral op thema's die hen direct raken, het vastlopen van de woningmarkt, ergernis over ons openbaar vervoer (NS) Met name expats uit grote landen zoals VS Canada en Australië lijken niet te snappen hoe dit soms zo mis kan gaan met het openbaar vervoer in zo'n piepklein landje. Sommige Britten verklaren daarentegen dat het juist meevalt: leed is relatief.

Het minst begrepen is onze gezondheidzorg. In relatie tot geleverde kwaliteit het goedkoopste systeem ter wereld: de huisarts als 'poortwachter' om te voorkomen dat men te veel of te lang pillen slikt c.q te snel bij een specialist beland. Expats voelen zich massaal afgeserveerd door deze aanpak. Alweer de Britten menen dat wie in de handen van hun systeem valt (NHC national health service) een nog gruwelijker lot wacht.

Tenslotte hangt aan deze site <http://www.dutchnews.nl/> een leuke serie bloggers. Zij belichten uiteenlopende thema's, voor ons 'onderzoekje' nog wel het meest interessant. De inhoud varieert van serieuze beschouwingen tot puur amusement. Helaas komen wij vaak naar voren als een ongemanierd volkje, zowel op de weg als in het maatschappelijk verkeer. Ook klachten over beroerde service zowel van bedrijven als van openbare instellingen. ons gebrek aan wellevendheid is voor velen een echte cultuurshock. Na een tijdje went het en neemt men zelfs gedeeltelijk ons gedrag over.

B.Logger

Wednesday, July 20, 2011

Niet vies van visie ... van bibliotheekwereld naar wereldbibliotheek

Niet vies van visie ... van bibliotheekwereld naar wereldbibliotheek

Behalve bibliotheken raken ook boekhandels en uitgevers in de rode cijfers, in mijn vorige bijdrage schreef ik over de mogelijkheden van E books. Een vervolgvraag is waar dit toe gaat leiden voor de betrokkenen? Wanna see the future?

Uitgevers van E books hebben geen distributiepunten nodig. U bestelt online een E book, na betaling plaatst u het rechtstreeks op uw E reader, tegen die tijd een flinterdun A4 formaat dingetje. Vermoedelijk stevig beveiligd tegen illegaal copieren.

Opties: u leent, uw boekbestand is in dat geval na x weken niet meer te openen, u koopt en blijft beschikken over het boekbestand. Tussenvorm: u stelt de beslissing uit, leent eerst, vervolgens beslist u tot koop over te gaan of niet.

In geval van koop kunt u in principe uw boekbestand aan een andere particulier lenen. Zo gaat het in ieder geval met gedrukte boeken: ik heb een leuk boek in huis en leen dat aan mijn broer. Mogelijk proberen uitgevers hier een spaak in het wiel steken want dit is niet in hun belang. Toch is deze ontwikkeling vermoedelijk niet helemaal tegen te houden: je kunt bijvoorbeeld domweg een week je E reader aan een ander geven.

Een uitgever van E books wil uiteraard zijn producten stevig in de markt zetten. Boekhandels en bibliotheken blijven nog lang de 'uitgelezen' plekken om reclame te maken voor hun producten. Daarnaast blijven er mensen die hun boek in een geprinte versie wensen: in overlevende boekhandels en bibliotheken wordt een razendsnelle 'print on demand' machine geplaatst. 'binnen een uur is uw boek ontwikkelt' zoals vroeger foto's bij de HEMA. Uw boek kan genaaid of ingebonden worden. U kunt zelf lettertype en grootte bepalen (Wel sneu voor Groot letterboek uitgeverijen)

Als bovenstaande klopt kunnen op termijn boekhandels bibliotheken copyshops tot een nieuw type instelling samensmelten. Ik noem 't de bibliotheekshop (werktitel) Zo'n shop combineert verschillende sterke kanten: boekhandels zijn handiger in marketing, bibliotheken beantwoorden beter specifieke zoekvragen en adviseren objectiever op maat, copyshops zijn beter in het printproces.

Welkom in deze nieuwe wereld! Naast snelle downloads (sneller dan bij u thuis) en print on demand biedt een bibliotheekshop ook studiefaciliteiten, plek voor ontmoeting (met catering) en voor culturele activiteiten. Waar bibliotheken, boekhandels, culturele instellingen en horeca verdwenen verschijnen ze rond 2022 opnieuw ...

Met optimistische groet B.Logger

Tuesday, July 19, 2011

vierdaagse

Al op zondag vult mijn wijkje zich alvast met lopers, Zwitsers en zwetsers. Terrassen zitten afgeladen. Als inwoner van Nijmegen ervaar ik de vierdaagse week anders dan u wellicht verwacht. Afgezien van een enkel optreden dat ik graag wil zien vermijd ik deze week de binnenstad.

Nijmegen is tijdelijk niet meer van mij of van welke Nijmegenaar dan ook, het centrum barst echt uit haar voegen. Daar heb ik overigens geen enkel probleem mee want ik weet dat duizenden mensen (lopers en bezoekers) de tijd van hun leven hebben. Dat gun ik iedereen van harte.

Daarbij krijg ik jaarlijks twee broers over de vloer die de vierdaagse daadwerkelijk lopen: reuze gezellig, met name de eerste dag waarop ze monter en fris arriveren en de laatste dag waarop we het gebeuren (samen met andere familieleden) afsluiten. Een derde broer (eveneens woonachtig in Nijmegen) komt altijd langs waarmee het samenzijn een hoog 'broers onder elkaar gehalte' krijgt. Ik heb overigens nog een broer, hij woont op de Filippijnen, we tonen begrip voor het feit dat ie niet even langs komt.

Ook ik ontwaak dan dagelijks op een onmenselijk vroeg tijdstip (rond drie uur 's nachts) om gezamenlijk te ontbijten. Het heeft wel wat: drie van die duffe broerkoppen bij elkaar aan de eettafel. Zij gaan op pad, ik ga aan het werk. Meestal duik ik nog even mijn bed in. Bij m’n terugkomst liggen ze soms uitgedouched en uitgevloerd te slapen, een andere keer zijn ze al druk met het avondeten in de weer. Allemaal prima.

Mijn huis raakt in de loop van de week steeds dieper in chaos gedompeld. In tegenstelling tot mij (jongste en nakomertje) werden mijn broers nooit effectief afgericht in het opruimen van hun rommel. Niet door hun/mijn ouders, niet door hun echtgenoten. Mijn moeder was het zo zat dat ik een heel ander regime onderging. Mijn toenmalige echtgenote (al weer 100 jaar geleden) plaatste de kroon op dit project. Ik ben relatief ordelijk ...

Ieder jaar voel ik me opnieuw lichtelijk geschokt wanneer ik de dagelijkse 'rommel route' van voordeur naar douche via de achtertuin naar bedden feilloos kan reconstrueren. Maar ja, het blijven toch je broers ... En ik vind het allang best ...

B.Logger

Friday, July 15, 2011

To be or not to be ... who hekje is been ?

Het vertrek van Mario Been eindigde onlangs wereldwijd als nr één op twitter.

Dit werd mede veroorzaakt doordat de naam Been in het Engels volkomen onbekend is maar wel een veelgebruikte vorm van het werkwoord ‘to be’ is.

Vrolijke Engelstalige twitteraars sloten zich aan bij de Nederlandse ‘Been golf’ met zinnen zoals I have been to ....

Nederlandse namen leiden nogal eens tot hilariteit in Engelstalige landen.

Lees de volgende blog op een expat site die ik al een tijdje lees (ook de comments zijn leuk) http://stuffdutchpeoplelike.com/2011/06/07/ridiculous-dutch-names/

B.Logger …

Monday, July 11, 2011

Niet vies van visie ... van boek naar E boek

Er wordt wel verondersteld dat fusies tussen uitgeverijen tot verschraling van het aanbod leidt. Met dank aan de opkomst van het E book lijkt mij dat maar de vraag.

Op termijn wordt het uitgeven van E books ongetwijfeld goedkoper dan boeken in druk laten verschijnen. Er is geen risico meer dat men met enorme oplages onverkochte exemplaren blijft zitten. Aanvankelijk is 't duurder vanwege investeringen in nieuwe technologie maar er ligt een omslagpunt in het verschiet: na enkele megasellers kunnen de kosten dramatisch dalen.

Wanneer de ontwikkelingskosten inderdaad dalen ontstaat na genoemd omslagpunt juist meer ruimte dan nu voor uitgevers om te experimenteren met nieuwe auteurs. Ik acht de kans groot dat ze dat zullen blijven doen: uitgevers voegen ook nu al voortdurend nieuwe schrijvers aan hun stal toe om in de race te blijven, de financiele risico's die daarmee gepaard gaan worden kleiner. Daarbij komt dat de markt het potentiele bereik van het E book wereldweid is zonder transportkosten.

De E book vorm geeft auteurs ook inhoudelijk meer ruimte. Uit de correspondentie tussen Tolkien en zijn uitgever over 'Lord of the Rings' herinner ik mij een toenemende bezorgtheid van de kant van de uitgever over de voortdurend groeiende omvang van dit werk. Was een zo omvangrijk boek nog wel uit te geven? Die gedachtenwisseling werd niet ingegeven door de literaire kwaliteit (of het niet erg langdradig werd), overwegingen waren financieel en 'uitgevertechnisch' van aard, over hoe men het werk zou kunnen verdelen in handig separaat uit te geven delen. Tolkien zag zich gedwongen zijn boek opnieuw in te delen zodat het in hapklare brokken in druk kon verscheinen. De uitgever dekte zich overigens deels in door Britse bibliotheken het te laten afnemen. De rest is geschiedenis, het werd een megatopper. Bij E book spelen dergelijke overwegingen nauwelijks een rol.

Mogelijkheden worden met de juiste technologie enorm vergroot. Toevoegen van illustraties en andere toeters en bellen leidt in gedrukte vorm tot omvangrijke meerkosten, bij E books hoeft dit nauwelijks het geval te zijn. Kladversies, fotos, filmpjes, interviews, recenties, een gesproken versie kunnen toegevoegd worden als special features. Boek plus verfilming kunnen gecombineerd worden uitgegeven. Het uitbrengen van een omnibus of 'de complete werken van' wordt simpel koppelen van bestanden. Het media book is geboren.

B.Logger

vakantietijd ...

Biebblogger geniet van zijn welverdiende vakantie. U moet het komende weken zonder hem stellen. Waar ik de vrijheid neem over ieder denkbaar onderwerp te schrijven, houdt Biebblogger zich vooral bezig met relevante ontwikkelingen in de bibliotheekwereld, op internet en sociale media.

Het lijkt me ongezond wanneer u wekenlang uitsluitend mijn laffe ditjes & datjes leest, een eenzijdig dieet: te veel zoetigheid en te weinig (glas)vezels. Daarom stel ik tijdelijk de vakantierubriek 'niet vies van visie' in.

Op mijn manier ga ik in op de toekomstige ontwikkelingen.

B.Logger



Saturday, July 9, 2011

QWIKI

In een vorige posting schreef ik al eens over applicaties. Dat er zo gigantisch veel van waren en dat het door de bomen moeilijk was een mooi bosje te ontdekken. Ik beloofde, dat ik het u zou vertellen wanneer ik een topper tegenkwam.

Ik wil het nu dan ook even met u hebben over qwiki, een app voor de ipad. Een collega wees me hier op. Net gister op mijn eigen ipad gezet, maar het lijkt een echt toppertje te worden / zijn. Het gaat er in hoofdzaak om hoe u de informatie die u zoekt voorgeschoteld wilt krijgen. Tot nu is het zo dat dat in de vorm van tekstpagina’s (zie bijvoorbeeld Wikipedia), of foto’s, of filmpjes gebeurt.

Qwiki (spreek uit: kwikkie) heeft er iets anders op bedacht. Het combineert de informatie uit verschillende bronnen en tovert dit aan u voor als een filmpje. Voorgedragen door een vrouwenstem. Citaat: “Explore 3,000,000 topics in a format perfect for the iPad: learn about what's near you, across the world - and everything in between. Labeled "a seed that will blossom into an Internet wonder" by the NY Times, Qwiki combines thousands of sources to present concise, interactive summaries of millions of people, places and things in an experience optimized for the iPad”.

Meer informatie over wat qwiki is en doet vindt u op de site van qwiki. Ik ga deze app eens flink aan de tand voelen en hoop hier net zo enthousiast over te worden als andere gebruikers. Als laatste: Ook Bright besteedt aandacht aan de app, daar kunt u dus ook nog wat info aantreffen. U vindt de app in uw appstore (iTunes).

Friday, July 8, 2011

Black Hills

Black Hills / auteur: Nora Roberts. Roberts is een bestseller auteur. Spanning, liefde, relaties spelen vaak een rol in haar boeken. Verwacht van haar geen intellectuele schrijfsels, want dan kom je bedrogen uit. Het zijn wel echte feelgood boeken.

In Black Hills spelen Coop Sullivan en Lil Chance de hoofdrol. Als 11-jarig jongetje brengt Coop (stadsjongentje ut New York) een zomervakantie door op de boerderij van zijn grootouders in de Black Hills, South Dakota. Hij weet niet wat hij er te zoeken heeft. Lil zijn buurmeisje is de enige met wie hij een band krijgt.

Na de eerste zomervakantie volgen er dan ook meer. Toch raken ze elkaar op een gegeven moment kwijt. Lil studeert biologie en sticht een natuurreservaat, Coop gaat terug naar de stad en wordt privé detective.

Na verloop van tijd gebeuren er rare dingen in het reservaat, wie zit daar achter en waartoe is hij staat? Coop is inmiddels ook teruggekeerd om zijn grootouders te helpen op de boerderij. Hij speelt een belangrijke rol bij de oplossing. Er volgt een toenadering tussen de beide hoofdpersonen, hoewel het niet zonder slag of stoot gaat. De spanning wordt mooi opgebouwd, tergend langzaam, de lezer wordt bijna gedwongen door te lezen. Makkelijk toegankelijk Engels. Een echte "Roberts-titel".

Wednesday, July 6, 2011

Fit

Ooit baalde ik ervan maar inmiddels bouwde ik er een berenconditie mee op en nu ga ik het missen. Jarenlang nam ik iedere dag honderden traptreden op weg naar werk en naar huis. De NS bood mij deze gratis lichaamsoefening aan op het centraal station van Arnhem.

Dat is nu veranderd: station Arnhem dreigt in gereedheid te komen en in de nieuwe stationshal hoef ik nauwelijks trap te lopen. Er resteren slechts 45 traptreden bovendien kan ik voortaan roltrappen gebruiken die het doen!

Een voor de hand liggend alternatief is dagelijks het trappenhuis in de bieb op en neer lopen met jas en tas uiteraard (volle bepakking) Nadeel is dat zulk gedrag bevreemding wekt. Of erger nog, stel dat het aanstekelijk werkt en men massaal tot deze activiteit overgaat: lijkt me tamelijk desastreus voor een bibliotheekomgeving waarin steeds meer jongelui proberen te studeren.

Ik kan natuurlijk ook tweede hands 'steps' aanschaffen, ooit de aerobic trend van de jaren '90. Dat voelt erg retro en zinloos: bewegen zonder verder te komen ...

B.Logger

Tuesday, July 5, 2011

Charles Schneider: Le Verre Français, Charder, Schneider

Charles Schneider: Le Verre Français, Charder, Schneider / auteur: Charles Schneider. Charles Schneider was een Franse glaskunstenaar. We kennen waarschijnlijk allemaal wel namen als Daum, Gallé en LaLique, groten op het gebied van het maken van kunstglas of sierglas (en sieraden). Schneider hoort absoluut in datzelfde rijtje thuis.

Terwijl de andere drie hoofdzakelijk om hun Art Nouveau stijl bekend geworden zijn, werkte Schneider in een iets latere periode, de Art Deco tijd en stijl. Hoewel hij wel degelijk Art Nouveau invloeden in zijn werk laat zien.

Het boek begint met een voorwoord van de kleinzoon, waarna de familiegeschiedenis uit de doeken gedaan wordt. Vervolgens wordt het bedrijf beschreven: Le Verrerie Schneider.

De glaswerkenfabriek van Schneider heeft stormachtige ontwikkelingen doorgemaakt. En dieptepunten gekend in tijden van oorlog en economische depressie. Ze konden alleen maar overleven door over te gaan op de productie van gebruiksglas of bijvoorbeeld glas voor ziekenhuizen. En door sterk in te krimpen. Voor kunstglas was dan geen markt. Wel bleef Schneider ontwerpen maken, die veelal op een ander moment uitgevoerd werden. Grappig om te lezen is dat ze bijvoorbeeld nooit wat aan marketing gedaan hebben. Gezien het succes van hun glas zou je dit niet verwachten.
Er zijn twee lijnen in zijn werk te onderscheiden: De lijn "Le Verre Français" en de lijn "Schneider". Deze komen uitgebreid aan bod. Ook zijn alle verschillende signaturen in het boek te vinden. De teksten zijn in het Duits, Frans en Engels.

Bovenal is "Charles Schneider" echter een ‘kijkboek', een groot deel (250 pagina's) van dit boek wordt namelijk ingenomen door (prachtige) illustraties. Over smaak valt niet te twisten, natuurlijk niet, en niet alles is even mooi, maar ik heb al bladerend en lezend genoten van dit boek. Een echte aanrader.