De (politieke) macht van sociale media

Sociale media zijn niet alleen op het sociale vlak erg belangrijk (geworden). Niet meer weg te denken zelfs. Daarnaast maken ook allerlei belangengroepen meer en meer gebruik van deze sites. En kunnen op die manier heel wat invloed uitoefenen. We hoeven alleen maar te denken aan WikiLeaks om de enorme gevolgen ervan te zien.

Die openheid en transparantie heeft heel wat overheden overvallen. Overheden en bedrijven reageren dan vaak weer erg defensief, ze zijn niet gewend om in het zonnetje gezet te worden. Om op die manier in de openheid te komen. Andersom weten ze wel graag zo veel mogelijk van hun burgers. En speuren daarom naarstig de sociale sites af naar bruikbare informatie.

Maar politici gebruiken sociale media zelf ook. Om hun boodschap aan de man te brengen, of tijdens verkiezingscampagnes. De eerste politicus, die heel scherp het belang van social media in de gaten had was Obama. Mede dankzij het gebruik van deze sites werd hij verkozen tot president.

Een mooi voorbeeld van de macht van de nieuwe media speelde zich al in 2001 af, 17 januari om precies te zijn. De Filippijnse president stond op het punt afgezet te worden. Tijdens een parlementsvergadering stemden presidentsgetrouwen voor een motie om bewijsmateriaal te onttrekken aan de impeachment procedure, waardoor hij de dans zou ontsnappen.

Citaat: "Less than two hours after the decision was announced, thousands of Filipinos, angry that their corrupt president might be let off the hook, converged on Epifanio de los Santos Avenue, a major crossroads in Manila. The protest was arranged, in part, by forwarded text messages reading, "Go 2 EDSA. Wear blk." The crowd quickly swelled, and in the next few days, over a million people arrived, choking traffic in downtown Manila."

Het protest zwol aan tot zulke massale proporties, dat de regering de maatregel gedwongen terugdraaide. Daardoor was het lot van de president bezegeld, en 20 januari was hij vertrokken. Hij zelf gaf de schuld van zijn val aan de demonstraties en protesten als gevolg van de SMS-jesregen.

Voor ons nieuws zijn we niet alleen meer afhankelijk van de overheid en de 'oude media', de kranten. Weblogs brengen ons een veelheid aan informatie. Ook in landen, die het met de persvrijheid niet zo nauw nemen, zijn vaak bloggers aktief. Denk maar eens aan Iran. Dat dat niet altijd ongevaarlijk is, blijkt wel uit dit artikel van BBC News.

Het informatie- en communicatielandschap is veranderd door het gebruik van social media. Burgers lijken meer macht gekregen te hebben. Citaat: "As the communications landscape gets denser, more complex, and more participatory, the networked population is gaining greater access to information, more opportunities to engage in public speech, and an enhanced ability to undertake collective action." Maar het kan ook de andere kant uitwerken. Wanneer burgers maar van alles op sites als Facebook en Twitter zetten, is dat natuurlijk ook te volgen door overheden en bedrijven. Het devies voor hen luidt dus: Wees altijd voorzichtig met wat je schrijft (of upload), het kan je lang blijven achtervolgen.