Weet u het nog?

Winter 1963, de sneeuw in onze achtertuin reikte tot aan mijn navel! Schromelijk overdreven denkt u wellicht ... Dat is wel heel sterk. De herinneringen gaan met hem op de loop. Men ziet dat wel vaker met het klimmen der jaren. Maar nee, ik zweer het, tot aan mijn navel! Ik kon mijn laarzen niet eens meer zien, het waren rode ... en ik was nog maar 5 jaar dan heb je een lagere navelhoogte ...

We hadden 2 sleeën, een snelle met rood ijzeren onderstel en een trage groene geheel in hout uitgevoerd. We woonden aan een heel hoge dijk in mijn kinderogen en pal voor het huis lag het 'holletje': een stijl smal paadje waar normaliter iedereen met fiets aan de hand omhoog kwam. 's Winters was dit het ideale sleetraject en dus spekglad.

Je kon op verschillende manieren afdalen: het paadje volgend waarbij je supersnelheid ontwikkelde maar moest uitkijken dat je niet in de beneden gelegen brede sloot belandde. Met goed sturen nam je de ingang naar de wei waar 's zomers de koeien liepen. Bij grote gladheid pakte je de groene slee ipv de rode. Daarnaast had je de keuze liggend of zittend af te dalen. Liggend was sneller maar kun je veel beter sturen. Spannende variant was dwars op het holletje af te dalen ... dan werd je halverwege gelanceerd! Krachtig afremmen bij de sloot was dan geboden. Ik ontwikkelde een goed gevoel voor afdalen en achteraf gezien had ik later een soort rodelspecialist kunnen worden. Het is anders gelopen.

Het meest spectaculaire miste ik helaas .... de rivier achter ons huis de Oude Maas was geheel dichtgevroren, een oneindige ijsvlakte, niet te bevatten. We stonden met de hele familie op de (iets lagere) zomerdijk en mijn broers en zus besloten naar de ‘berenplaat’ aan de overkant te lopen. Men was er al snel over uit dat ik niet mee mocht want veel te jong. Ik weet nog dat ik alles uit de kast haalde en letterlijk stampvoette van woede maar meegaan was er echt niet bij. Die middag staarde ik uit het slaapkamerraam over de witte wereld achter het huis, over de bomen van het park, de zomerdijk, de suikerfabriek aan de overkant van de rivier. Ik was dol op zoetigheid en de suikerfabriek leek mij een geweldige plek om eindelijk eens te bekijken.

Met vriendelijke zucht B.Logger