Geheime gesprekken

Het mag geen overleg heten. Vijf heren en één vrouw zitten bij elkaar met een miljarden bezuinigingsdoelstelling op tafel. Zij hebben enkele weken de tijd om er uit te komen en minstens drie verschillende meningen. Ik ben reuze benieuwd hoe het er aan toe gaat, temeer omdat er niets naar buiten komt. Zou er met deuren gesmeten worden, kopjes sneuvelen of zelfs koppen rollen?

Vermoedelijk niet maar radiostilte is toch geen overbodige luxe want standpunten zullen moeten opschuiven in elkaars richting en dat kan niet wanneer betrokkenen er vrolijk op los twitteren. 'Er zijn geen taboes' zei men vooraf, behalve het communiceren naar buiten dus. Mocht dat tussentijds toch gebeuren dan kan dat opgevat worden als doelgericht torpederen van het onderhandelingsproces.

De druk om er uit te komen is groot maar alle betrokkenen moeten op een zeker moment terug naar hun achterban om de uitkomst te verkopen. Dus iedere partij moet minstens één punt als winst kunnen presenteren: 'op punt x hebben we de poot stijf gehouden c.q winst geboekt' dat fungeert tevens als verpakking voor verliespunten.

Hierin schuilt een 'gun element': je moet elkaar wat gunnen om er samen uit te komen. Hoe meer punten op tafel komen hoe makkelijker het wordt om uit te ruilen. Maar ook: hoe meer punten op tafel hoe meer dit 'niet overleg' een complete revisie van het regeringsakkoord wordt. En zou dat nog lukken in dit gezelschap? Als er niet uitgeruild kan worden is een andere mogelijkheid: op iedere begrotingspost eenzelfde percentage bezuinigen, de klassieke kaasschaaf komt dan op tafel. Dat getuigt niet bepaald van visie en is het type compromis waar niemand blij mee is.

We gaan het zien, sterker nog, we gaan het meemaken.

B.Logger