DBNL

De digitale bibliotheek van de Nederlandse literatuur. Nog nooit heeft Biebblogger hier op deze plek aandacht aan geschonken. Vaak vergeet hij de site zelf ook. Tot hij er vandaag bij toeval weer eens over struikelde. Virtueel gezien dan.

De site van DBNL is nog niet zo lang geleden geheel vernieuwd. Zeker een aanleiding om haar nu maar wel eens in het zonnetje te zetten. Dat op de site veel nederlandse teksten volledig te lezen zijn wist Biebblogger wel. Toch verraste de hoeveelheid van titels hem weer. Veel meer bijvoorbeeld dan u aantreft op Gutenberg.org

DBNL heeft een prima en heldere navigatie. Duidelijke rubrieken, met apart aandacht voor "nieuw in de dbnl, hoogtepunten en nieuw gedicht". Verder een uitgebreide zoekoptie voor verschillende onderdelen van de site en een optie waarmee je de hele site doorzoekt. Bent u een beetje kippig? Een klik op "pas lettergrootte aan" past direct de grootte van de tekst aan.

Weg is Biebblogger van de rubriek "literatuurgeschiedenis". Zeer uitgebreid, overzichtelijk en ook duidelijk opgezet. Had hij dat vroeger maar tot zijn beschikking gehad. Dan had hij nu misschien iets meer van de nederlandse literatuur geweten. Hij had het in ieder geval leuk gevonden op die manier.

Hoe het ook zij, deze site zal hij vanaf nu niet gauw meer vergeten.

Love

Love (CD) / artiest: The Beatles. Of moeten we hier zeggen producer George Martin? In ieder geval een adembenemende luisterervaring. Dat is wellicht de beste omschrijving voor de nieuwste cd van The Beatles.

Jawel, u kunt het bijna niet gemist hebben, dat er in 2007 (sinds lange tijd) een nieuw officieel album uitkwam van The Fab Four uit Liverpool.

Beatles-producer George Martin en zoon Giles maakten een geluidscollage als onderlegger bij de nieuwste show van het Cirque du Soleil. Daarvoor gebruikten zij bestaand Beatles-materiaal, maar zetten bijvoorbeeld de sporen uit nummer A over de sporen van nummer B.

Hoe zoiets werkt? Je luistert bijvoorbeeld naar Get Back, maar ontdekt opeens een gitaarsolo uit een heel ander Beatlesnummer. Het geheel is zo knap in elkaar gezet, met respect voor de originele muziek, dat de luisteraar zich onder laat dompelen in een fantastische nieuwe ervaring met vertrouwde geluiden, alsof hij kijkt naar een nieuw schilderij dat met dezelfde verf is gemaakt.

Ringo Starr, Paul McCartney en de erven Lennon en Harrison waren er mee in hun nopjes. Dat zal heus niet alleen met een rinkelende kassa te maken hebben, want laten we eerlijk zijn: die zit toch al vol. Ook Biebblogger was erg onder de indruk, hoewel hij nooit een fan was van de Beatles. Toch erg mooi. Maar, wat zullen puristen hiervan zeggen? Een aanrader.

BeFunky

Befunky is ook al zo'n leuke site. Een site waar je allerlei effecten op foto's kunt loslaten. Registreren is in principe niet nodig. Lekker makkelijk dus.

Surf naar BeFunky, uploadt een foto naar de site en ga aan de slag. Voor een aantal effecten is een Plusversie nodig waar wel wat voor betaald moet worden. Maar er blijft nog genoeg over om mee te experimenteren.

Biebblogger heeft dit even gecombineerd met PaintShopPro om een paar effecten naast elkaar te kunnen tonen. Rechts ziet u een Popart effect, in het midden een Color Pinhole effect en links een LineArtopia effect. Zoals gezegd, het programma werkt zeer eenvoudig, een kind kan de was doen.

Zoekt u dus eens iets om uw foto's wat te veranderen, ze een ander uiterlijk te geven, probeer dan eens BeFunky. Biebblogger gaat in ieder geval door met spelen. Mocht u de naam BeFunky in de foto niet mooi vinden, deze is altijd weg te snijden of op een andere manier te verwijderen.

Hersenschimmen

Hersenschimmen / auteur: J. Bernlef. Een klassieker al, maar nog niet eerder aan toegekomen. Hoofdpersonen in dit boek zijn Maarten Klein en zijn vrouw Vera. Ze wonen in Amerika, in een klein plaatsje aan de kust.

Maarten is met pensioen. Hij vergeet zo af en toe wel eens wat. Ook praat hij zo af en toe in zichzelf. Al snel blijkt, dat hij ook wel eens onverklaarbare dingen doet, die hij dan later weer vergeten is. Of hij raakt de weg kwijt. Vera weet niet wat er aan de hand is met hem, Maarten zelf ook niet. Hij denkt dat hij in orde is, maar er zijn zo af en toe van die leegtes, het loopt niet meer vloeiend, schokkend.

Angstwekkend indringend, beklemmend beschrijft Bernlef het proces van toenemende dementie en wat dat met iemand doet. Hoe Maarten steeds verder onthecht raakt, in de war raakt, een gevaar voor zichzelf gaat vormen.

Heeft Bernlef bewust dingen in de tijd weggelaten? Zodat het proces zich sneller lijkt te voltrekken? Volgens mij wel. Maar dat is niet erg. In ieder geval laat het verhaal je niet meer los, je moet het uitlezen.

Aan het eind van het boek denkt Maarten, en ik citeer:
"In het leven terug?....maar waar is zoiets gebleven?....is er wel zoiets?....of was gewoon alles inbeelding van het hoofd?....hersenschimmen?"
Een boek dat iedereen gelezen moet hebben, meesterlijk geschreven.

Manuscript uit eigen collectie

Expositie uit bibliotheek verwijderd

Zo af en toe lees je iets waar je van schrikt. In dit geval betreft het de verwijdering van een tentoonstelling uit de bibliotheek in Haarlem.

Het moet wel heel erg zijn denk je dan, en verschrikkelijk aanstootgevend, om zo'n expositie weer te moeten verwijderen. Nu kent Biebblogger het materiaal niet, alleen datgene wat er over geschreven is in de Telegraaf. Bibliotheken moeten voorzichtig zijn met wat ze binnenhalen, daar van tevoren goed over nadenken. Hier lijkt dat niet gebeurd te zijn. En als je dan achteraf besluit tot verwijdering over te gaan, heb je de poppen aan het dansen.

Zo ook hier. Politieke partijen stellen vragen, kranten, zelfs landelijke, schrijven er over. Kortom, publiciteit die je niet wilt als bibliotheek.

En waar gaat het hier over? Het betreft een fotograaf (Toala Olivares), die de Zilveren Camera gewonnen heeft, niet de eerste de beste dus. De expositie is (te) politiek gekleurd, en dan met name de onderschriften volgens de directie van de bibliotheek.

Mij lijkt, maar nogmaals, dat is van een afstand, de expositie een kijkje op de Palestijnse bevolking te geven, dat je elders nooit krijgt. Mij lijkt een Zilveren Camerawinnaar wel door de beugel te kunnen. Bibliotheken hebben natuurlijk altijd materiaal in hun collectie, dat de een of ander niet welgevallig is. Als we dat allemaal zouden moeten verwijderen, zouden we wel kunnen stoppen.

Nu laad je als bibliotheek de verdenking van censuur op je. En dat is nog erger. Een bibliotheek had wel een bordje bij de expositie kunnen hangen waarin ze stelt niet verantwoordelijk te zijn voor de inhoud van die expositie. Jammer. Misschien is Biebblogger wat naief, maar waarom kunnen we niet wat toleranter zijn en iedereen aan het woord laten?

Nagekomen bericht: Palestina-expositie mag terug. Verder geen commentaar.

Collages maken

In een tijdschrift kwam Biebblogger dit grappige programma tegen: ShapeCollage. Een gratis programma, zelfs registratie is niet nodig en dat vindt hij altijd fijn.

Het is een programmaatje om heerlijk mee te stoeien. Even downloaden (net geen 600 KB) , installeren en spelen maar (de taal is instelbaar). Er zijn een aantal collagevormen waar u uit kunt kiezen. Verder is het mogelijk uw eigen vormen te maken en tekst(ballonnen) toe te passen. Voor de collages gebruikt u foto's van u zelf, of foto's van het web. Eigen foto's is natuurlijk verreweg het leukst.

De opties zijn min of meer onuitputtelijk, zeker als u dit programma gebruikt samen met Photoshop of PaintShopPro. Dus, wat houdt u nog tegen? Ga lekker aan de slag. Het bijgevoegde voorbeeld is een collage van foto's gemaakt in Brussel, herkent u het stripmuseum?

Lees, lees, lees!

Met een uitroepteken. Biebblogger las dit artikel op Boekendingen.nl Het lezen moet weer gestimuleerd worden. Met dat doel heeft de Italiaan Alberto Schiariti iets bedacht, en ik citeer nu maar even: "Om het lezen te promoten heeft Alberto Schiariti het project Leggere, leggere, leggere! bedacht. In dat kader geven vrijdag 26 maart duizenden Italianen een geliefd boek aan een onbekende. Schiariti hoopt met het project niet alleen het lezen te bevorderen, maar mensen ook door het lezen dichter bij elkaar brengen".

Een bijzonder lovenswaardig en idealistisch initiatief. Iets wat ons, werkers in bibliotheken, zeker zal aanspreken. En, als het goed is blijft het niet beperkt tot Italie, maar zal het ook overslaan naar andere landen. Want: Vlaanderen volgt. Margherita Mazzocchi, een Belgisch-Italiaanse plaatste een oproep op haar blog en richtte met een paar vriendinnen een Facebook-groep op. Nog weer even een kort citaat: "In een boek kun je zoveel meer terugvinden dan op televisie of internet. Daarom richtte ik met enkele Vlaamse vriendinnen een Facebook-groep op waar we iedereen proberen aan te sporen meer te lezen".

Zal Nederland ook meedoen? Lees op Boekendingen hoe u kunt meedoen en dit initiatief kunt ondersteunen: "Geef vrijdag 26 maart een boek dat je heeft ontroerd of heeft doen lachen aan een vreemde en kijk wat er gebeurt!"

Manuscript uit eigen collectie

Across The Universe

Across The Universe (DVD) / Regisseur: Julie Taymor. Musical film over een liefdesaffaire tussen de in Liverpool geboren Jude en de Amerikaanse teenager Lucy. Er komen in totaal 33 Beatlessongs voorbij en de overgangen van tekst naar song zijn subtiel gedaan.

Jude gaat op zoek naar zijn vader (een Amerikaanse G.I) die hij nooit gekend heeft op de universiteit Princeton in het Amerikaanse New Jersey waar hij conciërge blijkt te zijn. Na een aanvankelijk teleurstellende kennismaking met zijn vader ontmoet hij er Max, een rebelse student die zich niet thuis voelt op de universiteit. De twee raken al snel goed bevriend en wanneer Max besluit het universiteitsleven eraan te geven gaan de twee samen een apartement huren in New York, dat wel wat weg heeft van een uitvergroot Liverpool, beide havensteden maar toch een wereld van verschil. Sadie is hun huurbazin die over een geweldig zangtalent blijkt te beschikken en in een band optreed samen met haar Jimi Hendrix achtige gitaristen vriend. Wanneer Max' s zusje Lucy bij hen op bezoek komt in New York slaat de vonk direct over. De twee raken smoorverliefd tot (met de nodige ups&downs) het eind. De gastrollen van Bono en Joe Cocker geven de film wat extra flair.

Het verhaal zelf is, zoals meestal bij dit soort films, niet echt het belangrijkst. Het gaat echter om de muziek, laat u dus terugvoeren in de tijd en geef u over aan nostalgie. Het is genieten.

Kruiden, door Judith Maas (Lezing)

Kruiden, door Judith Maas (Lezing, donderdag 25-03-2010). Kruiden groeien in de tuin en staan in potjes op de schappen van de supermarkt. Verder valt er niet veel over te vertellen, toch? Ja, vroeger. Vroeger werden kruiden in de volksgeneeskunde gebruikt en was peper peperduur.

Toch valt er heel wat over kruiden te vertellen. Kruiden zijn onlosmakelijk verweven met het leven van de mens. Ze zijn belangrijk geweest in het ontstaan van tradities, religie, medisch inzicht en in de keuken. De mens heeft op haar beurt grote invloed gehad op de inheemse flora van de noordelijke landen.

Deze lezing gaat over de wederzijdse invloed die kruiden en mensen op elkaar hebben gehad van ijstijd tot heden. Een cultuurhistorisch verhaal dat soms verbaast maar zeker ook herkenbaar is.

Even een citaat van haar website: "In mijn bijna 400m2 volkstuin, gelegen in Arnhem Noord, worden de kruiden, groenten en bloemen terplekke vers geplukt en op allerlei manieren verwerkt. In diverse workshops en cursussen die op de tuin gegeven worden laat ik je zelf ervaren hoe heerlijk het is om met verse kruiden te werken. De tuin ligt omsloten door landgoed Klarenbeek en mede door deze unieke ligging wordt een dagje 'werken in de tuin' een bijzondere belevenis. Molen De Kroon heeft een speciale plek in het hart van de wijk Klarendal. Deze locatie is de sfeervolle vervanging van mijn tuin in de maanden dat de zon het af laat weten. De ruime keuken en het kruidentuintje zorgen ervoor dat de workshops en cursussen ook hier een eigen karakter krijgen. De winkel in de molen verkoopt naast bijvoorbeeld meel ook een assortiment aan kruidenproducten van het kruidenatelier".

Uiteraard vindt u nog veel meer informatie op de site van kruidenatelier Filiamosa. De lezing vindt plaats in de Centrale vestiging van Bibliotheek Arnhem, op de Jeugdafdeling. Tijd: 19.30 - 21.00 uur. Leden betalen €4.50, niet-leden €6.00. U kunt zich hier inschrijven.

S&M (live)

S&M (live) / (CD) Metallica. Metallica, waar denkt u dan aan? Precies, aan hard, keihard, aan Heavy Metal, Speed Metal, Hard Rock.

Metallica is zeer invloedrijk geweest. Gestart in de 80-er jaren borduurde men voort op bands als Led Zeppelin, Deep Purple en Black Sabbath. Bij mij allemaal bekend. Aan Metallica was ik echter nog nooit toegekomen.

Om niet direct geconfronteerd te worden met de echte Metallica, heb ik eerst S&M geprobeerd. Een on-Metallica-achtig album, want hier wordt samengewerkt met het San Francisco Symphony Orchestra. De combinatie 'hard rock - klassiek' voldoet wonderwel en is zeer de moeite van het beluisteren waard.

Waar Metallica vandaan komt kan niemand ontgaan, maar zoals gezegd de combinatie klinkt goed, melodieus en is eens wat anders. Doet enigszins denken aan Yngwie Malmsteen, die ook ooit met een Symfonie Orkest optrad. Een echte aanrader. De volgende stap wordt 'Master of Puppets', het beste heavy metal album ooit, volgens sommigen.

Bibliotheken sluiten? Dacht het niet, niet in Boston

Niet als het aan de bewoners van Boston, Massachusetts ligt. Want wat een bijval en protest tegen het onzalige plan om een aantal vestigingen in Boston te sluiten, lieten ze horen. Met velen kwamen ze af op een informatieavond.

Ze kwamen met creatieve oplossingen. "Sell a page from the 556-year-old Gutenberg Bible, one woman suggested. Charge a modest fee for library cards, said another, waving a $10 bill." De bibliotheek kampt met een tekort van een paar miljoen dollar en is volgens directie en bestuurders gedwongen om een aantal filialen te sluiten. De kaasschaaf helpt niet meer, er is geen andere manier om dit op te vangen. Hoe maak je echter de keus welke vestigingen te sluiten? Citaat: "The library’s president, Amy E. Ryan, outlined a broad range of criteria that will be used to target branches for potential closing, including computer usage, handicapped accessibility, proximity to other branches, and the story behind each location. No decisions have been made."

Het is niet gemakkelijk en te oordelen naar de reacties van het publiek maak je je hier niet geliefd mee. Terecht natuurlijk, want je kunt ook met evenveel recht beweren, dat in deze economisch gure tijden bibliotheken juist een extra taak hebben. En je ze juist nu niet moet sluiten.

"Donald Haber, who is active in the Jamaica Plain Branch Library, put a larger question to library administrators. “Is the underlying issue really about money’’ asked Haber, who fears that his branch is on the chopping block because it is not handicapped accessible. “Even if a miracle happened and you got your $3.6 million, would you still be looking to close branches?’’

Ook een relevante vraag natuurlijk, want is geld werkelijk de enige reden?

Duidelijk is dat deze hele operatie voor veel scheve gezichten gaat zorgen. En nu al voor veel boze klanten. Ook is duidelijk, dat ditzelfde probleem niet alleen in Boston speelt, er zijn meerdere steden, die financieel zwaar zitten. Die op andere manieren dit probleem te lijf gaan. Effinciencyslag volgt op efficiencyslag, en ook selfservice is een geliefde ricting om in te slaan.

Hoe dit alles ook zij, we moeten de klant niet uit het oog verliezen. Die is tenslotte koning, of zou dat moeten zijn. En hulde aan al die trouwe klanten in Boston die zo opkomen voor hun bibliotheek.

Belofte maakt schuld

Of zoiets. Luidt het gezegde. Op een regenachtige dag, een paar weken geleden, begon Biebblogger met het lezen van Titaantjes. Als ebook, op zijn iPod Touch. Hij beloofde toen verslag te doen van zijn ervaringen.

Op verschillende momenten heeft hij inmiddels stukken van het verhaal gelezen. s’Ochtends een keer toen hij even niets anders te doen had. Het leesbeeld vond hij toen scherp, het las makkelijk. Zaken als pagina’s omslaan en maken van “bladwijzers” waren erg makkelijk. Na een tijdje lezen begonnen zijn ogen wat vermoeid te raken. Was dat omdat het nog redelijk vroeg in de morgen was? Toen maar gestopt met lezen.

De tweede keer was midden op de dag. Het lezen ging weer erg makkelijk. Ook van vermoeide ogen geen last meer. Dat moet dus met het moment van de dag te maken gehad hebben.

Is er verder geen enkel punt van kritiek? Ja, toch wel. Wanneer je “te langzaam” leest, dus te lang doet over een schermpagina, ‘valt het licht weg’. Dat gebeurt natuurlijk alleen bij ereaders met ‘backlighting’. Even het scherm aanraken en je leest weer door. Verder zit er in je hoofd een andere ervaring. Lezen hoort anders te zijn, aan te voelen, te ruiken, enfin u weet wel wat ik bedoel. Toch kom je hier vrij snel overheen. Concluderend kan Biebblogger melden, dat hij het tot zijn eigen verrassing een succes vond.

Zal hij nu in de toekomst veel gaan lezen op deze manier? Waarschijnlijk voorlopig nog niet, hij houdt vast aan het boek. Tenzij het praktischer is. Te denken valt hierbij aan bijvoorbeeld woordenboeken en ander informatiemateriaal, dat je slechts gebruikt om even iets in op te zoeken.

All that jazz

All that jazz / Meerdere auteurs. Verwarrende titel voor een heel prettig boek met korte informatie over verschillende populaire stromingen in de muziek, te weten soul, urban, world, blues, singer/songwriter en jazz. De indeling van de artiesten is misschien niet altijd volgens het boekje maar wordt wel begeleid door een grote foto en een pagina to-the-point informatie.

'All that jazz' geeft algemene informatie over de stroming en biografieën van enkele grootheden uit die stroming. Ook wordt telkens de belangrijkste cd (of LP voor de oudere artiesten) besproken. Prettig om te merken dat veel van de oude en nieuwe cd's ook in de bibliotheek te leen zijn.

Het boek is behoorlijk actueel met cd's zoals Seya van Oumou Sangaré en Rockferry van Duffy, maar ook columns van bijvoorbeeld Pieter Perquisite en Kyteman. Heerlijk om regelmatig ter hand te nemen en steeds stukjes in te lezen.

Daarnaast zijn er ook nog enkele aparte overzichten in opgenomen: naast een festival-overzicht, een overzicht van muziekpodia en een lijst van muziekorganisaties ook enkele Jazz & Cooking recepten en stukjes over jazz en verschillende kunstvormen (film, fotografie, literatuur,bhoesontwerpen etc.). Dit boek verdient een breed publiek.

Schrijven is in

Kijk maar eens naar alle blogs, die je tegenwoordig op het web kunt aantreffen. En ook de boekproductie is hoger dan ooit. Echter, bij al dit schrijven is het probleem: hoe je boek uitgegeven te krijgen. Want uitgevers krijgen zoveel manuscripten toegestuurd, dat dat van jou gemakkelijk tussen de wal en het schip zou kunnen vallen. En dus ongepubliceerd blijven. Hoe dat te voorkomen?

TenPages.com is een website waar beginnende auteurs ontdekt kunnen worden. Het werkt heel simpel. Een auteur zet de eerste tien pagina’s van zijn boek online. Lezers kunnen aandelen kopen. Voor €5.- per stuk. Wanneer er 2000 aandelen van het boek verkocht zijn wordt dit automatisch door een gerenommeerde uitgever uitgegeven. Bijvoorbeeld De Arbeiderspers. Lezers delen mee in de eventuele winst van de verkoop van het boek. De auteursrechten blijven wel altijd bij de auteur. Mochten er van een boek binnen vier maanden niet voldoende aandelen verkocht zijn, dan verdwijnt de titel automatisch van de website. Kopers van aandelen krijgen dan hun inleg terug met aftrek van eventuele kosten die TenPages gemaakt heeft.

Een bijzonder sympathiek idee, als je het mij vraagt. Het is werken met de “wisdom of the crowd”. De massa bepaalt in dit geval zelf wat ze wil lezen, waar ze geld voor over heeft. Een fenomeen, dat we de laatste tijd veel meer op internet aantreffen, de gebruiker bepaalt veel meer dan vroeger wat er gebeurt en wat ze wil. Zie ook dit artikeltje bij de Dutch Cowgirls.

Bridges

Bridges (CD) / Hans Theessink Band. Hans Theessink (zanger/gitarist) komt uit Nederland. Al op jonge leeftijd raakte hij verslingerd aan de blues en in de zeventiger jaren begon hij te touren door Duitsland en Nederland.

In 1979 kwam hij voor het eerst naar de Verenigde Staten, naar de Mississippi Delta. Hij wilde graag met nog levende bluesartiesten spelen en van hen leren. Wanneer je hem zo hoort, denk je niet dat dit een Nederlander is. Je hoort een authentieke bluesgitarist aan het werk. Met een mooie donkere, diepe stem. Zijn muziek klinkt zeer relaxed, laid-back, ligt altijd lekker in het gehoor.

Voor de opnames voor "Bridges" (uit 2004) kwam de band terecht in Toscane, Theesink wilde nu eens onder natuurlijke omstandigheden opnemen, met de akoustiek, die van nature aanwezig is. Men kwam uit in een oude kerk.

Het klinkt fantastisch. Op dit album heeft hij samengewerkt met muzikanten uit andere culturen. Afrikaanse invloeden zijn duidelijk hoorbaar. Een album waar je het geluid lekker hard bij zet en waarbij je lekker kunt wegdromen. In SACD kwaliteit opgenomen. Theessink woont al tientallen jaren in Wenen.

Kenniscafé: De Passies van Bach

Zondag 14 maart komen dirigenten Jos van Veldhoven en Joop Schets van 14.00 tot 16.00 uur met u discussiëren over de koren in de Passies van Bach in het Kenniscafé in Bibliotheek Centrum. Het Kenniscafé is een nieuwe activiteit waarmee de Bibliotheek haar Pluscollecties onder de aandacht wil brengen.

In de opmaat naar Pasen worden overal in Nederland de Passies van J.S. Bach uitgevoerd: de Matthäus Passion maar ook de andere Passionen. Ze klinken niet overal hetzelfde want de ene dirigent kiest voor een uitgeklede koorbezetting, de andere gaat voor een volledige. Laat horen wat u ervan vindt en praat mee in het Kenniscafé.

Citaat uit de Wikipedia: "Zijn vele cantates (lijst) componeerde hij voor de reguliere zondagsdiensten buiten de vastentijd; de Johannes-Passion (BWV 245) en de Matthäus-Passion (BWV 244) waren bedoeld voor speciale diensten op respectievelijk Witte Donderdag en Palmzondag. De Matthäus Passion werd voor het eerst uitgevoerd in 1727. De barokke Passion is een zeer uitgebreide cantate (ook wel oratorium genoemd), met als basistekst het lijdensverhaal van Christus als genoteerd door een van de evangelisten en aangevuld met eigentijdse gedichten en kerkliederen. De barokke passionen worden soms wel vergeleken met de opera, met dit verschil dat er geen sprake is van dramatische enscenering". Over Bach vindt u in de Wikipedia een uitgebreid lemma.

Manuscript uit eigen bezit

Alles wordt kleiner

Wanneer we aan ‘het digitale’ denken is dat overduidelijk. Alles daar is klein en wordt nog steeds kleiner. Denk maar aan de reeks: PC – laptop – mini laptop – netbook – ipad (zit er aan te komen) - ipod. Die laatste bestaat overigens al jaren en past in de palm van uw hand. Veel groter dan een sigarettendoosje is de ipod niet.

In gedrukte vorm kunnen we bijvoorbeeld denken aan kranten, de meeste gaan over op het kleinere tabloid formaat, want handzamer. Wat is echter het juiste formaat voor literatuur? Voor het gedrukte woord?

Dat is de vraag die in een artikel in The Independent gesteld wordt. Het gaat daarin van klein, kleiner, kleinst. Dat kleinste vind ik persoonlijk onleesbaar, maar misschien verschillen de meningen daarover. Het is meer een curiositeit. Is er echter een formaat, bijvoorbeeld dat van een ipod (ebooks op ipod) dat als de ultieme maat aangemerkt kan worden?

Citaat uit het artikel: “One of the strange by-products of the digital revolution that we are going through at the moment is that no one seems to know how big anything should be”. Is het misschien zo dat het formaat van een sigarettendoosje, van een pak speelkaarten, passend in de hand, onbewust iets in ons losmaakt? Is dat het juiste formaat? Tenslotte, de ipod en al die mobiele telefoons en smartphones hebben dat formaat. Het voldoet kennelijk goed. Want: “There is one yardstick, though, by which we can judge certain gadgets and artefacts – their suitability for the human hand. The triumph of the iPod, and the iPhone that followed it, seems as much to do with the way it sits in your palm, as with its functionality”.

Maar goed, om terug te keren naar het boek, klein of groot, het is zeker ook de leeservaring die belangrijk is. En die mede de toekomst vorm zal geven. “In the end, it is convenience that will decide the future of the book”. En: “When the boffins come up with something that fits the hand as well as a Penguin or a pack of cards, that's when their "iPod moment" will come”.

Jongens waren we - maar aardige jongens

14, 15, 16 jaar oud waren we, de jaren 70 aan de rafelranden van immer uitdijend Rotterdam in de nadagen van het hippietijdperk. Maar dat laatste wisten wij nog niet met onze steeds langere haren, oneindig verstelde skinny spijkerbroeken, puisten die kwamen en gingen. Herinner een schoolagenda waarop ik een omslag van het communistisch manifest plakte. De wonderjaren...

Er waarde inderdaad een spook door Europa maar niet die van het communisme... Het was meer en eerder het hele grote 'nee', 'the great refusal', de grote tegenbeweging van de nieuwe tijd, een alternatieve samenleving die de rat race van binnenuit zou uithollen tot ze onder een zacht puffend geraas vanzelf in elkaar zou zakken of door een allerlaatste nucleaire oorlog...

Op onze draaitafels ...Jefferson Airplane...
'If you smile at me, you know i will understand cause that is something everybody everywhere does in the same language. Well I can see by your coat you're from the other side, there is just one thing i got to know can you tell me please... who won? De Gode zij dank niet historisch geworden eerste zinnen van Wooden ships (Crosby, Kanter, Stills)

In onze denkramen voltrok zich ondertussen de transformatie van het puberende brein. We draaiden platen, oa Greatfull Dead maar nee ik was geen echte deadhead (zo heette dat) rookten Javaanse Jongens (zwart papieren verpakking) met rijstevloei waar we soms wat anders in stopten. We lazen poezie voor aan elkaar (Allen Ginsberg, Dylan Thomas) maakten zelf gedichten, schilderden en wij, ja wij zouden de wereld veranderen en meer dan dat...versteld doen staan..!

Ik hulde mij in mijn nog immer favoriete hermetisch zwart. Ontdekte het begin van liefde en sexualiteit. Oei wat was ik verlegen. Las in stilte de yoga sutra's van Patanjali, de bhagavat gita, maar ook nog altijd de bijbel, mediteerde, las Tolkien, Hesse en las en las en las en herlas tot aan Nescio voor de lijst MAVO. Behalve dat ik Nescio nog altijd de beste schrijver vind van het Nederlandse taalgebied hoef ik denk ik niet meer uit te leggen dat zijn thematiek me aanspreekt. Inmiddels 'stakkerig wijs geworden' spreekt het me nog meer aan als toen (of is het dan toen?)

Zou ik die jongen van toen tegenkomen dan zou hij vermoedelijk van mening zijn dat ik er weinig van gebakken heb. Hoewel ik nog altijd mijn eigen brood bak, geen rijbewijs bezit, zoals afgesproken dienst weigerde, nog steeds schilder en schrijf. Staat tegenover dat ik een keer VVD stemde (al was het dan voor de gemeenteraad van Nijmegen) een eigen huis bezit (was dat geen diefstal?) en niet groots en meeslepend leef. Het ergste van alles vindt hij dat ik leidinggevende werd al is het dan op een bescheiden niveau en meewerkend. Hij vindt dat niet anarcho-syndicalistisch en ik doe er veel te weinig mee. Toch hou ik van dat betweterige knulletje, hij bleef me inspireren en ... ik was het zelf... ooit

Met stakkerig wijze groet... B.Logger.