Het is natuurlijk de tijd van het jaar: op expat blogs speelt Sinterklaas een prominente rol. Onze folklore schept verwarring, met name over het onderscheid tussen Sinterklaas en de Kerstman: Santaclaus.Beiden baardige types zijn behoorlijk op leeftijd, gaan in het rood gekleed, bezoeken ons land vlak na elkaar volgens een strak schema en beiden delen geschenken uit. Ieder jaar ontdekt een nieuwe lichting expats dat Nederlanders wat verontwaardigd reageren wanneer veronderstelt wordt dat zij één en dezelfde persoon zijn. Men roept elkaar op tot voorzichtigheid in dit opzicht.
Ik begreep dat de verwarring nog toe neemt wanneer ze ontdekken dat Sinterklaas feitelijk een Turkse bisschop was die inmiddels in Spanje verblijft en vanuit het centraal gelegen Madrid zee kiest met een stoomboot. De correspondentie met deze Sint verloopt dan weer via een postadres te Nuenen, zo'n postadres is natuurlijk altijd wat verdacht. Raadselachtig is ook dat de man accentloos Nederlands spreekt maar geen woord Spaans of Turks.
Via onder andere het Sinterklaas journaal ziet men vervolgens dat onze goedheiligman zich omringt met 'blackman' en daar schuilt een ander probleem: de Kerstman bedient zich van groene elven ipv onze tamelijk zwarte Pieten. Met name voor expats uit de Verenigde Staten is dit een bron voor morele verontwaardiging: pure discriminatie. Dat wordt algemeen gevoeld: of men Democraat of Republikein is maakt niets uit.
Een heel ander punt van zorg is dat zowel Kerstman als Sinterklaas een eigen administratie bijhouden van zoete en stoute kinderen en volwassenen. In expatkringen bestaat de vrees dat zij die bestanden gaan koppelen. Dit verdubbelt namelijk het risico op een gedwongen verblijf in Spanje voor stouterikken, een gruwelijk vooruitzicht uiteraard.
B.Logger
No comments:
Post a Comment