Bronst slot

De bronst verloopt ieder jaar anders.

Dit jaar begon met een enorme roedel van 15 hindes die de volgende ochtend al uiteengespat bleek in kleinere roedeltjes met elk een eigen (plaats)hert. Zoals Biebblogger al verklapte zitten er oude bekenden bij zoals bijvoorbeeld de 'manke', hij raakte een paar jaar terug lelijk gewond aan zijn achterpoot toen een ander hert hem in de flank raakte. Herten herkennen ons niet zover ik weet.

Elkaar van opzij raken is tegen de 'spelregels': herten dagen elkaar uit door te burlen, vervolgens draven ze enkele malen parallel aan elkaar op en neer om aan te geven dat ze het duel aan willen. Tenslotte posteren ze zich frontaal tegenover elkaar, laten de koppen zakken, gewei vooruit en ... boem, boem, boem ... met geweien tegen elkaar. Na het gevecht draait de verliezer af en holt weg.

Wanneer vermoeidheid in het spel komt draait de verliezer soms te traag af en toont daarmee zijn kwetsbare flank. Wanneer de winnaar dan nogmaals toeslaat vallen er gewonden en een enkele keer doden. Grootste boosdoeners zijn de jonge en de erg oude herten: ze hebben nog (of opnieuw) lange geweien met weinig vertakkingen en kunnen tegenstanders letterlijk spietsen.

Dit jaar zagen we een hert uitglijden tijdens het gevecht. Hij lag met vier poten in de lucht, zijn tegenstander stond er bij en keek er naar ....

Vermoedelijk viel er dit jaar buiten ons zichtsveld ook een echt slachtoffer: op zeker moment zagen we grote aantallen raven boven één plek cirkelen. Nu zie ik raven toch al niet iedere dag maar daar voegde zich bovendien een zeearend bij, de vogel die in het wapen van de VS staat: groot, witte kop en een fikse gele snavel. Dit is voor ons 'het jaar van de zeearend'.

Zo zijn er ieder jaar wel een paar randverschijnselen te zien: een laat kalfje wat nog bij moeder drinkt. Jonge herten die buiten mededinging met hun geweitjes op elkaar oefenen. Runderen die kennelijk gek van het geburl luid gaan loeien, zwijnen en vosjes die opgewekt door het hele tafereel heen hupsen. Dit jaar een hinde die een ander vrouwtje besteeg. In al die jaren nog nooit gezien en een hert en een hinde met een zender om de nek, dit vanwege een onderzoek naar de bewegingen van herten over de Veluwe: de heer en mevrouw Collier hebben we ze gedoopt …

Overigens al die actie en bijzondere gebeurtenissen worden afgewisseld met uren van geduldig wachten ... en iedere avond afgesloten bij het vuur ...

B.Logger