De val ...

Met haar achtentachtig jaar maakte mijn moeder een flinke smak bij haar bovenbuurvrouw en belandde in een zorghotel. Oh ironie ... ze wilde de huisarts bellen vanwege die buurvrouw maar struikelde over een lullig snoertje. Voor iemand die altijd voor anderen klaarstaat is dat een val in stijl.

Het gebouw (onderdeel van het Maasstad ziekenhuis Rotterdam) is groot, spieksplinter nieuw en heeft inderdaad de opzet van een hotel: iedereen een eigen kamer, er is een restaurant etc. De meeste hotelgasten bewegen zich echter in karretjes en medewerkers gaan 'medisch' gekleed.

Van het ene moment op het andere in een andere omgeving, het zal je maar gebeuren. Met pijn en verwarring in een rolstoel ontdekt ze steeds dingen die ze niet zelfstandig kan. Voor het eerst in mijn leven hielp ik mijn moeder van rolstoel in bed en bij het omkleden. 'Ik kan wel merken dat je in de verpleging hebt gewerkt' zei ze. Dat klopt niet maar wellicht heb ik een roeping gemist.

B. Logger