Op mijn vorige werk (een TBS kliniek) hadden we een bulletin. Samen met een collega schreef ik daar om beurten een column in. Op zekere dag brak er een crisis uit in de organisatie: de ene directeur ontsloeg de andere.Mijn collega was te partijdig en besloot te zwijgen.
Terwijl de kruitdampen nog in het gebouw hingen schreef ik een onpartijdige literaire column over deze crisis met Shakespeare, het koningsdrama, als invalshoek.
Een ongelukkige keuze, zegt u? Om het nog erger te maken verklaarde ik dat hoofdpersonen in dergelijk drama's steevast ten onder gaan aan een weeffout, 'a fault of character'.
Tsja, beide strijdvaardige directeuren zullen de wenkbrauwen gefronst hebben toen zij uit hun eigen bulletin mochten vernemen dat er iets mis was met hun karakter. Daar had ik niet aangedacht, evenals het feit dat ook het voltallige bestuur dit zou lezen.
Kan het nog erger? Ja dat kan ... in die periode was ik tevens secretaris van de OR, een strijdbaar clubje en verzorgde in die rol de communicatie naar onze achterban via datzelfde bulletin. Er volgde een letterlijke 'rolberoerte' want hoe moest mijn stukje opgevat worden in mijn dubbelrol van columnist plus OR vertegenwoordiger?
Als ik een fout maak doe ik het goed en met overtuiging.
B.Logger
No comments:
Post a Comment