En waar is Khaddafi? Dat zouden die zes-en-een-half miljoen Libiërs ook wel eens willen weten. Van zo'n bizarre grillige man kun je alles verwachten. Zijn uitspraken in de trant van 'dood of de overwinning' kan hij inspreken vanuit een riante villa ergens in zuid Frankrijk. Mogelijk houdt hij zich in één van die tunnels onder Tripoli op of toch in zijn geboorteplaats. Of ergens in de woestijn in een kleine oase in zuid Libië. In ieder geval van alle gemakken voorzien, daar zie ik hem wel voor aan. Gelukkig staat 3D projectie van voorwerpen en personen nog in de kinderschoenen, anders zou hij overal en nergens opduiken.
Tamelijk unieke situatie: een land dat tientallen jaren geleid wordt door een waanzinnige. Khaddafi is wel een klasse apart. Je zou kunnen spreken van een boeiend sociologisch experiment als het niet zo veel slachtoffers eiste. Wat doet zoiets met een bevolking? De afloop kan bijna niet anders dan bloedig zijn.
Assad (iedereen weet waar hij is) zit rustig in zijn paleis te Damascus Syrië en neemt de internationale kranten door bij een glaasje vers geperste jus d'orange. Niet echt rustig vermoedelijk, wat zou er door hem heengaan? Zijn leger schiet dagelijks op de eigen bevolking. Maar deze voormalige oogarts is een toonbeeld van normaliteit wanneer je hem vergelijkt met zijn Libische collega.
Deze landen hebben een gemengde bevolking met tribale religieuze tegenstellingen gemeen. Evenals Tito in het voormalige Joegoslavië overbruggen de 'sterke mannen' die tegenstellingen niet echt maar onderdrukken die juist en dat veroorzaakt schijn stabiliteit. Die tijden zijn wellicht voorbij .... Met dank aan de mogelijkheden van twitter, facebook, blogs etc. It's a new dawn ...
In alle staten ... B.Logger.
No comments:
Post a Comment