London calling

De rellen in London lokken in Nederland discussie uit over de vraag of dit ook hier zou kunnen gebeuren. De meningen lopen uiteen.
Dit is een theoretische discussie, het gebeurde namelijk al eens in de jaren 70 in Rotterdam.

Eerder schreef ik hierover de volgende boekbespreking

Afri

Augustus 1972 Rotterdam, ik was nog een piepjonge puber toen ik via de radio rellen volgde in de Afrikaanderwijk. Ze gingen de geschiedenis in als de eerste rassenrellen in Nederland. De vlam sloeg in de pan tussen allochtonen en autochtonen, het ging er op en de ME moest er aan te pas komen. Het bleef nog dagen onrustig.

De morele verontwaardiging was groot in de rest van het land vanwege het racistische karakter. Oorzaken waren echter veel complexer: woningnood, huisjesmelkers, werkeloosheid, verloedering en het was inderdaad één van de eerste buurten waar zich veel gastarbeiders vestigden. Daarmee werd het idee van spreidingsbeleid geboren: niet meer dan 10% autochtonen per Rotterdamse wijk vond de PVDA. Het lukte niet, beter gesitueerde wijken wilden er niet aan, tenslotte werd het via een rechtelijke uitspraak ook nog verboden.

Het boek 'Afri leven in een migrantenwijk' van Jutta Chorus, schetst het moeilijk leven in de Afrikanerbuurt , haar bewoners en haar geschiedenis. Chorus trekt er met de wijkpolitie op uit, spreekt met hulpverleners en weet contact aan te knopen met enkele Turkse, Marokkaanse en Nederlandse families, jongeren en ouderen. Het boek is daarmee een verzameling nogal treurig stemmende soms verontrustende familieportretten gevangen in de ijzeren ring van deprivatie, beroerde woonomstandigheden, achterstelling, criminaliteit, cultuurverschillen, onmacht en onkunde.

De ironie of drama is dat de Afrikaanderwijk altijd al een migrantenwijk was en ook zo was bedoeld. De eerste bewoners kwamen uit Brabant en Zeeland naar de grote stad in de hoop daar een betere toekomst te vinden. Ze eindigden voornamelijk als havenarbeiders. 'Boeren' werden ze spottend genoemd. Wie zijn situatie wist te verbeteren verhuisde zo snel mogelijk naar een betere wijk. In de jaren 60 werden op het Turkse en Marokkaanse platteland gastarbeiders bij duizenden geronseld en kwamen tussen de achterblijvers van de vorige migratiegolf te wonen.

Een boek voor iedereen die denkt dat ’t allemaal heel simpel is …. B.Logger