Moeder aller lijsten ...

Pogingen een afgelopen jaar te ordenen leveren rond oud & nieuw een stroom van lijsten op: die behoefte aan ordening ligt kennelijk diep in mensen verankerd. Ik neem aan dat we ons dankzij lijsten meer op ons gemak voelen maar zulke lijsten hebben ook iets oneindig saais ...

Zo mis ik bijvoorbeeld de opwindende lijst van gebeurtenissen die juist niet plaatsvonden maar wel hadden kunnen gebeuren of desnoods hadden moeten gebeuren, een terugblik op mogelijke schandalen of uitvindingen die er juist niet waren, de lijstjes met de beste speelfilms, documentaires, boeken of cd's die nooit uitgebracht werden. Een overzicht van dit jaar overleden mensen die nooit geleefd hebben maar die we toch missen omdat we zulke mensen juist nodig hadden.

Wat ik vooral mis is de metalijst, de lijst aller lijsten: een lijst (liefst op een website) waarop werkelijk 'alle lijsten' staan! Binnen een dergelijke site dient onderscheid gemaakt te worden tussen bestaande (want gevulde) lijsten en mogelijke (maar nog niet bestaande) lijsten als deelverzamelingen van 'alle lijsten'.

Terwijl ik hierover nadenk realiseer ik me dat er oneindig veel grotere deelverzamelingen bestaan van de verzameling 'alle lijsten': namelijk die van de onmogelijke (en daarom) niet bestaande lijsten ... waaronder onder andere de willekeurige en zelfs de onwillekeurige opsommingen ...

Hier bijt de kop in de staart ... Onwillekeurige opsommingen is domweg chaos die iemand vervolgens gaat aanharken ... dat ligt namelijk diep in de mens verankerd ...

Met uitgedachte groet B.Logger

Twitteren reguleren?

Moeten er regels voor twitteren komen? That’s the question. Er gaan momenteel geluiden op om twitteren aan banden te leggen. Dit naar aanleiding van een geval (ik ga daar verder niet op in) waar een leidinggevende een bericht twitterde, dat niet helemaal op waarheid berustte. En deze ‘faux pas’ was niet de eerste keer.

Om de vraag direct maar te beantwoorden: Nee. Biebblogger vindt niet, dat er gereguleerd moet worden. Er zijn twee argumenten aan te voeren om dat niet te doen.

Het eerste argument: Nog meer regeltjes maakt hem (en de Nederlandse bevolking) niet gelukkig. Bovendien, de overheid had nu juist beloofd om het mes te zetten in het regelwoud. Tegen die achtergrond is het niet te verkopen om ‘zelfs het twitteren’ (waar hebben we het hier over?) aan banden te leggen en aan regels onderhevig te maken.
Het tweede argument: Gebruik uw gezond verstand. Wanneer u twittert voor uw bedrijf weet u toch wel hoe ver u kunt gaan? Dat weet u meestal op het niet-digitale vlak ook zo goed, schakel datzelfde gezonde verstand dan ook in, wanneer u gaat twitteren.

Nog even het perspectief: op basis van enkele ongelukkige tweets zou men nu besluiten dat al die bedrijven regels zouden moeten gaan opstellen om….., wat te voorkomen? Ziet u de noodzaak ook niet? Mooi, dan hebben we die luchtballon hopelijk ook weer doorgeprikt. Nogmaals, waar hebben we het hier over?

Roquiem

Roquiem / Paul Barker (bladmuziek). Een requiem is een uitvaartdienst in de Rooms-Katholieke kerk, waarbij het eerste gezang begint met Requiem aeternam (= Rust voor eeuwig). Vanaf de middeleeuwen is er muziek bekend van de vaste gebeden in deze dodenmis, zoals het ook wel genoemd wordt. Bekende klassieke werken (naast de Gregoriaanse) zijn de onvoltooid gebleven mis van W.A. Mozart en de Requiems van G.P. da Palestrina, G. Fauré en A. Dvorák. Deze zijn echt bedoeld voor in de kerk. De requiems van G. Verdi en Berlioz zijn veel meer bedoeld om in de concertzaal uit te voeren, deze zijn vaak te lang voor een mis.

In de huidige tijd zijn er ook verschillende componisten met het Requiem bezig geweest. De controversiële versie van Andrew Lloyd Webber wordt veel te veel een musical-aanpak verweten en daardoor ongeschikt voor in de kerk, maar dat zal toch eerder een kwestie van smaak zijn. Het Pie Jesu hieruit, gezongen door Sarah Brightman, is sinds het publiceren van dit werk in 1985 zeer geliefd.

Naar mijn smaak is het Roquiem nog meer een musical dan een werk voor een uitvaartdienst, maar daarin ben ik misschien veel te traditioneel. In de bij de bladmuziek gevoegde cd staan de onderdelen uitgevoerd door kinderstemmen, wat het voor mij nog meer een musical-uitstraling geeft. Dit in combinatie met een elektrisch versterkt muziekinstrumentarium.

De muziek zelf is OK. Componist Paul Barker schrijft veel meer voor muziektheater (waarin hij tenslotte ook professor is). Soms voor volwassenen (zoals "El Gallo") en soms speciaal voor kinderen ("Hello mr. Darwin!" voor herfst 2010 bijvoorbeeld). Roquiem mikt duidelijk op jongeren. Ook de voorplaat (van een man met gespreide armen en een neonverlichte elektrische gitaar) mikt op die doelgroep. In hoeverre deze muziek ook geschikt is voor daadwerkelijk uitvoering tijdens een dienst durf ik niet te zeggen.

Uit de kast, een vervolg ...

In een vorig stukje besprak ik het al als een voornemen ... het is nu achter de rug:

Onlangs exposeerde ik enkele schilderijen in eigen huis. Aanleiding: een buurtinitiatief waarbij iedereen zijn/haar creatieve kanten mocht tonen. Ik vond het best spannend en achteraf .... leuk om te doen.

Beetje lastig was de combi dat ik zelf 'open huis' hield maar gelijktijdig nieuwsgierig was naar wat andere mensen letterlijk en figuurlijk 'in huis' hadden. Af en toe hing ik daarom een 'even weg' bordje op om zelf rond te gaan kijken. Ik bleef altijd onderweg: een koortsachtige drang naar huis te gaan als ik bij anderen was en omgekeerd de drang om bij anderen te kijken als ik weer thuis was.

Meest onthullend vond ik het volgende: terwijl ik in mijn dagelijkse werk oprecht dienstbaar tracht te zijn naar klanten en collega's, ontpopte ik me als 'kunstenaar' als een onbeschaamde narcist, verontrustend overtuigd van mijzelf. Kennelijk koester ik twee zielen in mijn borst: de verlegen maar niet bescheiden ‘kunstenaar’ die zich een weg naar buiten baant en daarnaast de bescheiden mens die zich vooral nuttig wil maken. Valse bescheidenheid?

B.Logger …

En dan nu nog één lijstje

Natuurlijk kan een collega niet achterblijven, het werkt echt aanstekelijk.

Inspirerend … dit zijn mijn ‘all time’ favorieten. De muziek waarmee ik me al opgroeiende omringde … De volgorde is willekeurig en niet ieder album veranderde het aanschijn der muziekgeschiedenis….

1. In the court of the crimson king; King Crimson
2. Music from Big Pink; the Band
3. Déjà vu; C,S,N &Y
4. Smiley Smile/Wild Honey; Beach Boys
5. White Album; the Beatles
6. Absolutely Free; Frank Zappa
7. My life in the bush of ghosts; Eno & Byrne
8. Life at Fillmore east; the Allman Brothers Band
9. Liege & Lief; Fairport Convention
10. Ambient 2 the plateaux of mirror; Brian Eno

Met muziekgroetje, B.Logger

Nog een lijstje

Welke albums vind ik nu ‘klassiek’ ? Ik bedoel met 'klassiek', albums vanaf de tijd dat ik begon met naar muziek te luisteren. 'My personal greatest albums of all time'. Zo’n top 10 is uiteraard zeer beperkt, hele muziekstromingen vallen er dan ook buiten, dus ik waarschuw u alvast. De klassieke muziek is bijvoorbeeld niet vertegenwoordigd, ik weet daar veel te weinig van, luisterde er nooit naar, het was hoofdzakelijk ‘pop’ wat de klok sloeg. Ok, hier komt ie dan, de volgorde doet er niet toe:

Abbey Road – The Beatles
The Koln Concert – Keith Jarrett
The River – Bruce Springsteen
Sweetheart of the Rodeo – The Byrds
Déjà Vu – Crosby, Stills, Nash & Young
Machine Head – Deep Purple
Exile on Main Street – The Rolling Stones
Led Zeppelin Remasters – Led Zeppelin
Quadrophenia – The Who
Live at Massey Hall 1971 – Neil Young

Voorspelbaar? Misschien wel enigszins. Het geeft niet, het is mijn lijstje en u hebt uw eigen lijstje. Er missen natuurlijk de nodige artiesten en bands (Clapton, U2, Mayall, Beach Boys en toch ook geen Eagles), ik besef het, maar daar is het ook een top 10 voor. Hou me aanbevolen voor uw top 10. De top 10 van het blad Rolling Stone is op hun site te vinden. Over voorspelbaar gesproken. En kijk ook eens naar de rest van hun top 500.

Lijstjes, lijstjes, lijstjes....

Het jaar is bijna voorbij. Tijd voor lijstjes. Iedereen houdt zich ermee bezig, het is een onschuldig en leerzaam vermaak. Zo ook Twitter. De populairste onderwerpen waarover in 2010 'getwitterd' werd waren:

1. Gulf Oil Spill
2. FIFA World Cup
3. Inception
4. Haiti Earthquake
5. Vuvuzela
6. Apple iPad
7. Google Android
8. Justin Bieber
9. Harry Potter & the Deathly Hallows
10. Pulpo Paul

Dan weet u dat ook maar weer. U vindt verder een aantal andere Top 10 lijstjes van Twitter op deze site.

Het ene lijstje lokt het andere uit. Want, iedereen kan een top 10 maken. Op het gebied van muziek, literatuur, concerten die hij of zij bezocht heeft enz., enz. Biebblogger kan dat dus ook en hij begint met een muzieklijstje. Van albums die in 2010 uitgekomen zijn en muziek die hem dat jaar beziggehouden heeft. De volgorde is willekeurig:

Mumford & Sons – Sigh no more
Ray Davies – See my friends
Carlos Santana – Guitar heaven: The greatest guitar classics of all time
The tallest man on earth – Shallow grave
Neil Young – Le Noise
Kings of Leon – Come around sundown
Amy McDonald – A curious thing
Rob de Nijs – Eindelijk vrij
Jeff Beck - Performing This Week, Live At Ronnie Scotts
Sonny Landreth – South of I-10

Prachtige muziek als u het mij vraagt, dus doe er uw voordeel mee. Ik ga zelf nog even speuren naar lijstjes van anderen, misschien heb ik ook wel wat gemist. Mocht u aanvullingen hebben, aarzel dan niet om te reageren, ik ben benieuwd.

Winter in Gelderland

Het geheim van Paolo

Het geheim van Paolo / auteur: Ivo Knottnerus. Het geheim van Paolo van Ivo Knottnerus speelt zich af in het Venetië van de late Renaissance. Paolo Veronese werkte vanaf 1551 in deze stad en groeide uit tot een van de grootste kunstschilders uit de geschiedenis.

De auteur beschrijft het leven van deze bijzondere kunstschilder, die, behalve mythologische en christelijke thema's, in zijn schilderijen en fresco's vele historische gebeurtenissen vastlegde. De meest bepalende gebeurtenis tijdens zijn leven was de zeeslag van Lepanto, een oorlog uitgelokt door de islamitische sultan van Turkije tegen de christelijke alliantie van de republiek Venetië, de Spaanse koning Filips II en de Paus. Een andere ingrijpende gebeurtenis was de pestepidemie van Venetië in de zestiende eeuw, waarbij een onnoemelijk aantal slachtoffers viel.

Veroneses roem werd zo groot dat kunstagenten van de Europese vorsten hun weg naar zijn atelier vonden. Hij werd door de Spaanse koning Filips II zelfs uitgenodigd om in zijn nieuwe paleis, het Escorial, te komen schilderen. Een uitnodiging die Paolo afsloeg omdat hij niet uit zijn geliefde Venetie wilde vertrekken.

Tijdens het lezen van dit boek heb ik de schilderijen bekeken die Paolo heeft geschilderd. Het verhaal kreeg voor mij daardoor meer inhoud. De afbeeldingen zijn te vinden in een overzichtscatalogus getiteld: "Gods, heroes and allegories" van Alessandra Chioetto.

So this is Christmas

"So this is Christmas

And what have you done?

Another year over

And a new one just begun"

En zo gaat het nog even verder. Ongemerkt is het die tijd van het jaar al bijna weer. De tijd, dat we terugkijken op het voorbije jaar. De tijd ook, dat we vooruit kijken naar wat er komen gaat.

Het zijn zware tijden voor bibliotheken. De bibliotheekwereld wordt geconfronteerd met grote bezuinigingen. In een eerdere posting is hier al eens aandacht aan besteed. Het legt een grote druk en spanning op het veld, hoe hier mee om te gaan en er goed uit te komen? Dit geldt min of meer voor de hele culturele sector.

Naast de financiele zorgen heeft de bibliotheek te maken met maatschappelijke en technische ontwikkelingen. Ik noem bijvoorbeeld de opkomst van het ebook in 2010. Deze lijkt zich nu eindelijk definitief een plaats veroverd te hebben. Daarnaast ontwikkelingen op het gebied van sociale sites. Denk maar eens aan Hyves, Twitter en Facebook. Bibliotheken moeten hier antwoorden op vinden. Hoe hier mee om te gaan. Dit is niet alleen maar kommer en kwel, het is ook spannend. Tenslotte, bibliotheken hebben natuurlijk altijd nieuwe ontwikkelingen in hun bedrijfsvoering moeten opnemen. De wijze waarop we dit (moeten) doen, zal bepalen in hoeverre we als bibliotheek relevant zullen blijven. Onze belangrijke plek in de maatschappij zullen houden.

Want dat bibliotheken belangrijke, laagdrempelige instellingen zijn en moeten blijven, staat voor Biebblogger als een paal boven water. Ondanks het feit, dat de nieuwe technieken oprukken gelooft hij, dat het lezen van boeken nog wel even zal blijven. In de verre toekomst, maar dan hebben we het dus niet over 2011, zou je je kunnen voorstellen dat alles via internet gaat en dat men de boeken (ebooks) downloadt . Zowel voor de informatieve als voor de recreatieve functie hoeft de klant dan niet meer naar een gebouw te komen. Een gebouw, voor zover dat dan nog nodig is, zal er dan ook heel anders uitzien. Hoe snel deze ontwikkeling zal gaan weet Biebblogger niet, dat ie gaat komen wel. Want de techniek stopt niet en de mens is een gemaksdier. Biebblogger geeft u heel wat te overpeinzen zo onder de kerstboom, beseft hij. Hij wil deze posting graag afsluiten met woorden van John Lennon (waarmee deze posting ook begon):

"A very Merry Christmas

And a Happy New Year.

Let's hope it's a good one

Without any fear"

Lord of the flies ....

Ik weet niet hoe u vergaat maar .... bij mij overleeft altijd één vervelende steekmug het najaar. Deze mug heeft dan ook bijzondere gaven: hij kent de weg in mijn huis, kan geduld oefenen, uren stilzitten, zich onzichtbaar maken maar zich ook moeiteloos verplaatsen. Hij lijkt de gewoonten van de mens te doorgronden en verlegt zijn jachtterrein van badruimte naar toilet naar slaapkamer. Hij zet de aanval in wanneer ik machteloos lig te slapen of mij van geen onheil bewust onder de douche aan het inzepen ben. Kennelijk beschikt hij over voorspellende gaven want wanneer ik mijn hand ophef om hem uit te schakelen vliegt ie altijd weg ...

Deze mug is een staaltje van 'survival of the fittest'. Het is daarom de enige mug in het hele jaar die ik in gedachten een naam geef, altijd weer dezelfde naam: 'the red baron' zoals 'Manfred von Richthofen' de Duitse legendarische vliegenier uit de eerste wereldoorlog. (http://nl.wikipedia.org/wiki/Manfred_von_Richthofen). Naast opluchting voel ik dan ook spijt wanneer ik er tenslotte toch in slaag zijn leven met een klap te beëindigen …

B.Logger

Ebooks en romantiek

Het segment 'romantiek' doet het bijzonder goed als ebook. Dat wist ik nog niet, maar las ik vanmorgen in 'The New York Times'. Zo leer je nog eens wat.

Citaat: "Romance is now the fastest-growing segment of the e-reading market, ahead of general fiction, mystery and science fiction, according to data from Bowker, a research organization for the publishing industry." Het zijn vaak van die boekjes met alleszeggende covers. Waarmee je misschien niet gezien wilt worden in de trein, of in het openbaar. Daar kan ik me iets bij voorstellen, alhoewel? De ereader vervult in dit geval dan een nuttige functie, hij verhult. Het maakt het voor uw nieuwsgierige medereizigers onmogelijk te zien wat u aan het lezen bent.

"The e-reader is the digital equivalent of the brown-paper wrapper". En zo is het maar net. Ok, nog een citaat om de groei van romantische ebooks weer te geven: "Dominique Raccah, the publisher and chief executive of Sourcebooks, an independent publisher in Naperville, Ill., said her romance e-book sales had grown exponentially this year, outpacing any other category".

Het moge nu duidelijk zijn, dat deze categorie heel hard groeit, en dat een van de oorzaken het 'verhullende' aspect van ereaders is. Een andere interessante vraag echter, die niet beantwoord wordt is, waarom men kennelijk zo'n behoefte heeft aan dit soort boeken? Is dat iets van deze tijd? Heeft men in deze toch wat economisch barre tijden meer behoefte aan dit soort literatuur? Verstrooiing? Your guess is as good as mine.

The eraser

The eraser / Thom Yorke. Thom Yorke is bekend als frontman van Radiohead. Eraser, zijn eerste solo CD, is een relatief rustig album, grotendeels electronic. Waar de Radiohead albums je direct aanspreken (of niet) door hun powernummers, hun ballads, hun verschuivingen in stemming, kabbelt Eraser veel meer voort. Waar Radiohead staat voor Rock and Roll, komt op Eraser via de computer meer de elektronica aan bod. Je kunt het zelfs als achtergrondmuziek op hebben staan.

Maar dan doe je dit album toch te kort. Naarmate je het vaker hoort ontdek je meer, meer riffjes en loopjes. En luister ook eens goed naar de teksten, want Yorke heeft echt iets te melden. Het album bevat maatschappelijk geëngageerde zowel als politieke nummers. Eraser overtuigt alleszins, gaan luisteren dus.

WikiLeaks

WikiLeaks maakt heel wat los. Je hebt fervente voorstanders, maar ook rabiate tegenstanders. Beiden gaan in hun emoties wel eens over de schreef (wat te denken van doodsbedreigingen , wat te denken van computeraanvallen door hackers?). Wat WikiLeaks momenteel doet (het publiceren van documenten) wordt door de ene groep sterk veroordeeld, terwijl de andere groep het toejuicht. Hoe het ook zij, we krijgen een leerzaam inkijkje in hoe regeringen (achter de schermen) werken. Ik moet zeggen dat mijn nieuwsgierigheid hierdoor wel geprikkeld wordt.

Kan dit kwaad? Wordt er schade aangericht? Voor zover nu bekend is het hoofdzakelijk imagoschade, Amerika is in zijn hemd gezet, en dat steekt. Te meer daar er eigenlijk niets tegen te doen is. Je kunt namelijk wel een server afsluiten, maar dan verschijnen de documenten (bijna automatisch) op een andere server. Je zou internet moeten afsluiten, om te voorkomen dat de documenten nog verder verspreid worden. En dat is een brug te ver. Je kunt natuurlijk als land druk gaan zetten op instanties, personen, landen, maar uiteindelijk helpt het je in dit geval niets.

Is WikiLeaks nu zo'n misdadige organisatie? Biebblogger vindt dat wel meevallen. De informatie waar ze nu over beschikken was uiterst krakkemikkig beveiligd. Veel te veel mensen hadden toegang tot deze informatie. WikiLeaks heeft de informatie niet gestolen, maar 'gekregen' (niet dat dat een werkelijk criminele daad goedpraat overigens). Verder schijnt het, dat ze eerst contact met de Amerikaanse overheid opgenomen hebben, zodat die eventuele "gevaarlijke" details in de documenten kon verwijderen (of zwart maken). De Amerikaanse overheid wilde daar niet op ingaan. Vervolgens heeft WikiLeaks de documenten naar een vijftal grote kranten gestuurd, zodat die ze eerst kon redigeren. Deze kranten zijn er wel op ingegaan en publiceren de documenten dan ook. Zijn zij nu ook crimineel? Worden ze ook vervolgd?

Biebblogger is uitermate nieuwsgierig hoe deze affaire nu verder gaat lopen. De leider van WikiLeaks heeft zichzelf aangegeven bij justitie, PayPal, MasterCard en Visa zijn bezweken onder de druk van de VS - wilt u overigens de Ku Klux Klan steunen, maak dan gerust gebruik van uw MasterCard, geen probleem - , Nederlandse servers hosten WikiLeaks nu ook, zal Zweden zijn rug recht kunnen houden? En Engeland?

Alles draait om de vrijheid van meningsuiting. In de meeste landen een groot goed, zeker in de Verenigde Staten, waar het zelfs in de grondwet verankerd ligt. Ook bibliotheken moet dit aanspreken, ook zij proberen altijd zoveel mogelijk meningen in hun collectie vertegenwoordigd te laten zijn. Zodat gebruikers deze tot zich kunnen nemen. Bent u daarom niet net zo nieuwsgierig als Biebblogger?

Hoe word ik creatief?

Ooit vond ik in een bookstore te Singapore een flinterdun Engelstalig boekje over creativiteit. Het had een intrigerend onderschrift: hoe wordt ik net zo creatief als Europeanen? Het simpele bestaan van een dergelijk werkje wijst erop dat men te Singapore meende dat Europeanen creatieve mensen zijn. Dit is een generalisatie die uiteraard niet klopt. Het leek mij aardig mijn eigen soort te bestuderen door de ogen van een Aziaat dus bladerde ik nieuwsgierig naar het beeld van de auteur over 'creatieve Europeanen' door het boekje. Tevergeefs. Na een paar goedgemikte algemeenheden probeerde de schrijver creativiteit te vangen in een aantal praktische tools zoals: vergroot het probleem eens enorm uit, of doe eens alsof je van een andere planeet komt en bestudeer vervolgens het probleem opnieuw etc. Het toepassen van zulke trucjes is prima, vooral als het werkt voor je, maar creatief kan ik dat werkelijk niet noemen.

Experimenten met de werkelijkheid zijn altijd aardig. Als ik zelf een dergelijk boekje zou moeten schrijven zou ik beginnen met een hoofdstukje: 'doorbreek uw routine' want alles wat je routinematig aanpakt nodigt niet uit tot creativiteit. In feite deed de auteur dit ook maar hij beperkte zich strikt tot het gebied van het redeneren/denken. Het kan ook over handelen gaan: neem bijvoorbeeld eens een andere weg of een ander vervoermiddel naar je werk. Verander de volgorde, waarin je dingen doet.

Vervolgens zou ik aantrekkelijke oefeningen verzinnen waarmee men zijn eigen creativiteit mag ontdekken, onder het motto: iedereen is creatief alleen sommige mensen weten dat nog niet. Creatief worden is een heel ander uitgangspunt dan het besef dat je altijd al creatief was. Het gaat nadrukkelijk niet om het resultaat: resultaatdenken (zo zou ik dat noemen) is de dood in de pot. Het idee is dat je door oefeningen de juiste omstandigheden schept voor creatieve momenten. Ik kan dit ook nog onderbouwen: het is een feit dat je door nieuwe ervaringen aan te gaan nieuwe verbindingen in je hersens creëert. In het laatste hoofdstuk leer je hoe je zelf omstandigheden schept om jezelf nieuwe oefeningen op te leggen, die fungeren dan als jouw sleutel op de deur naar jouw persoonlijke creativiteit. Vervolgens kun je zelf ook zo'n boek schrijven ....

Ceatieve groet, B.Logger

Uit de kast

Naast (leuk) werk beschik ook ik over vrije tijd. Buiten goede vrienden weten niet veel mensen dat ik in die vrije tijd onder andere schilder. Zeg maar 'a secret hobby'. Dat verandert binnenkort.

In de buurt waar ik woon organiseren medebewoners half december een soort 'open huis dag'. Bedoeling is dat je laat zien wat je zoal doet op creatief gebied. Ik heb impulsief 'ja' gezegd. Natuurlijk had ik ook 'nee' kunnen zeggen maar ik draag al zo weinig bij aan het sociale leven in mijn buurt en ... het lijkt me leuk om eens te laten zien wat ik schilder.

Meteen daarna kwam de twijfel: toch ook spannend, ik laat wel iets van mijzelf zien! Wat zullen mensen er van vinden? Ineens voelde ik me een heuse kunstenaar? Hoewel ... die zijn wellicht meer overtuigd van hun eigen talent. In ieder geval gun ik hen dat want voor hen is het werk.

Ik stond ineens voor allerlei keuzes zoals: wat ga ik laten zien? Hoeveel? Ik besloot me te beperken tot enkele doeken: less is more ... Vervolgens: waar hang ik het op in huis? en ... in welke volgorde? Zo eenvoudig is het nog niet. Ik besloot toch door te zetten. Een keertje exposeren is een lang gekoesterde wens van me, ik durfde nooit. In eigen huis is dan wel zo veilig.

b.logger

CV

De heer de Mos (parlementariër voor de PVV) loog in zijn cv; hij zou schoolhoofd zijn geweest maar was in feite docent.

Zijn verdediging: 'als ik het ambieer, zou ik het kunnen zijn' vond ik een opmerkelijke kijk op de werkelijkheid. Dat opent vergezichten ... ik kan voortaan in mijn cv vermelden dat ik brandweerman, politieagent, ruimtevaarder, ontdekkingsreiziger, leeuwentemmer en ridder ben geweest. Allemaal beroepen die ik serieus geambieerd heb. Toegegeven, ik was toen tussen de 3 en 9 jaar oud, maar mijn ambitie was heel serieus en integer, dus ik had het kunnen zijn!

Ook u kunt uw cv voortaan verlevendigen met uw diepste verlangens. Als ik u was zou ik ze niet vermelden onder het kopje 'arbeidsverleden', maar onder het kopje: 'gekoesterde ambities'. Voor uw toekomstige werkgever best interessant.

b.logger

De vrije wil bestaat niet

De vrije wil bestaat niet / auteur: Victor Lamme. Een intrigerende titel, een intrigerend boek. Een boek ook, dat moeilijk is samen te vatten. Duidelijk naar voren komt dat onze besluiten veel minder rationeel tot stand komen dan we denken. Keuzes worden grotendeels onbewust en los van de ratio genomen. Eerst komt de daad, dan volgt het commentaar dat onze ‘brain interpreter’, onze ‘kwebbeldoos’ er bij levert.

Uit tal van proeven blijkt, dat we eerst onbewust iets doen, en daarna de verklaring er bij maken. Dat we ons van iets bewust worden komt dus enige tijd na de handeling. De fMRI-scanner is een belangrijk instrument en hulpmiddel bij deze proeven. Het laat van hersenen die gedeelten, die ‘vuren’, waar dus elektrische activiteit is, oplichten. De fMRI-scanner is dan ook veel nauwkeuriger dan een leugendetector. “Laat mij u in de scanner leggen, en ik zeg u wie u bent”. Allerlei voorkeuren, emoties en ook zaken, die je eigenlijk liever verborgen zou willen houden, komen zo aan het licht. Minister Plasterk was ooit zo sportief om zich ter beschikking van de wetenschap te stellen. Er werd een scan van zijn hersenen gemaakt, wat daaruit kwam is overigens niet tot in detail openbaar gemaakt, wel worden een aantal puntjes in het boek aangestipt.

Ik citeer even een klein stukje van de achterflap: “Wie zit er aan het stuur in onze hersenpan? Wat bepaalt dat we doen wat we doen? Welke stukken brein geven de doorslag als het gaat om de keuzes van alledag of om de grote beslissingen in ons leven?” De reclamewereld is buitengewoon geïnteresseerd in deze kennis. Wat drijft mensen echt, wat beïnvloed hun keuzes, ze willen het graag weten. Het concept van ‘de vrije wil bestaat niet’ heeft vele consequenties. Het betekent, dat alles wat we doen van tevoren al gedetermineerd is. Soms is te achterhalen wat ons dat besluit heeft doen nemen, maar vaak ook niet.

Het laatste hoofdstuk gaat in op de gevolgen voor onze rechtsspraak. Ook rechterlijke uitspraken zouden hiermee rekening moeten houden. En, deze kennis zou bijvoorbeeld ook gebruikt kunnen worden bij het beoordelen of een ter beschikking gestelde vrij gelaten zou kunnen worden (genezen is) of dat het gevaar op recidive te groot is.

De auteur is hoogleraar cognitieve neurowetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Met dit boek zet hij mensen aan het denken. Over hun bewustzijn, hun ik, hun handelen. Het beste boek, dat ik ooit over deze materie gelezen heb. Een boek dat iedereen zou moeten lezen.

Schemeroorlog

We leven in een fascinerende tijd ... al eeuwenlang zien overheden bepaalde informatie liever niet op straat belanden. Daarnaast waren er altijd al andere belanghebbenden die informatie toch probeerden te verspreiden. Van simpele roddel en achterklap tot aan vrije pers, van hofhouding tot (contra) spionage. De motieven varieerden van puur eigenbelang tot even puur idealisme.

Een nieuwe ontwikkeling op dit gebied is het ontstaan van de klokkenluiders website Wikileaks. Daarmee krijgt het fenomeen een andere dimensie met wat mij betreft, twee opvallende kenmerken:

Het gaat telkens om een digitale overdosis van honderdduizenden documenten. Deze documenten belanden gelijktijdig overal ter wereld in de openbaarheid.

De publicaties blijken tot nu toe gefocust op de VS al brengen ze ook andere landen niet minder in verlegenheid. Natuurlijk gaan overheden niet rustig wachten op de volgende klap. Men kan bijvoorbeeld 'officiele' documenten aanmaken met het doel deze digitaal te laten lekken. Een klassieke methode wanneer je het woord digitaal even wegdenkt. Fanate gelovigen in samenzweringstheorieën beweren trouwens al dat Wikileaks door de CIA is opgezet. Ik denk eerder dat zij er vreselijk mee in hun maag zitten. De 2.0 oorlog is begonnen, zij verloren de eerste slagen en hebben zelfs nog geen begin van een strategie ontwikkeld. Althans ... niet merkbaar.

De enige openlijke tegenzet tot nu toe was het opsporen en publiceren van vlekjes op het blazoen van de woordvoerders van Wikileaks. Daar win je geen 2.0 oorlog mee, dit vergt heel andere tactieken. Uitschakelen van Wikileaks kan bovendien inspireren tot het ontstaan van meer thematische 'digitale guerrilla sites'. Wikileaks kan daarmee een geuzennaam worden met locale varianten: Wikileaks China, Wikileaks Shell etc.

Als simpel burger heb ik de houding: 'laat die overheden maar even zweten over al die documenten, dan had je maar eerlijk moeten wezen'. Het is ook wel vermakelijk dat 'Poetin en Medvedev' als 'Batman en Robin' worden gezien en wellicht 'Rutte en Verhagen' als 'Peppie en Kokkie' in 'the next episode'?

Toch vind ik deze ontwikkeling ook wel een beetje griezelig: deze documenten gaan over diplomatiek verkeer, soms in nogal ondiplomatieke omschrijvingen .... enne .... 'oorlog is de voortzetting van diplomatie met andere middelen' zei Carl Von Clausewitz al tweehonderd jaar geleden. Waar gaat deze schemeroorlog eindigen?

B.Logger …

Geschiedenis saai?

Een heleboel mensen vinden geschiedenis maar een saaie bedoening. Ik behoor niet tot die categorie. Geschiedenis zit vol met boeiende en spannende verhalen als je je daar een beetje voor openstelt. Bovendien is het ook nog eens leerzaam, je steekt er wat van op. Geschiedenis vertelt je hoe het allemaal zo gekomen is. En wat je moet doen om niet in dezelfde fouten te vervallen.

Hoe kun je het echter wat interessanter en leuker maken? Dat doe je natuurlijk met internet en multimedia. De (jonge) mens is visueel ingesteld en een filmpje zegt meer dan 1000 dikke handboeken. In de Volkskrant las ik een artikeltje over een nieuwe site die geschiedenis spannend probeert te maken. De site heet dan ook spannendegeschiedenis.nl

De site behandelt de regionale geschiedenis van het gebied Arnhem - Nijmegen. Er worden nu drie perioden behandeld: de tijd van de Romeinen en Bataven, de Middeleeuwen, en alles wat zich in 1944 afgespeeld heeft langs de zogenaamde 'Liberation Route'. Tijdens de operatie Market Garden.

Ik moet zeggen, als ik een ongeinteresseerde puber was, wars van alle geschiedenis, zou ik hierdoor op zijn minst rechtop op mijn stoel gaan zitten. Leuke filmpjes (door acteurs gespeeld) bieden een (feitelijk juist) overzicht van een aantal gebeurtenissen uit het verleden. Alle lof voor de makers, die veel zo niet alles uit de kast getrokken hebben om er iets moois en aansprekends van te maken. Wat mij betreft zijn ze daarin geslaagd. Ook richt men zich op de bezitters van een smartphone via spgs.nl. Zij kunnen eigenlijk over dezelfde functionaliteit beschikken. De site wordt nog verder ontwikkeld, de Liberation Route gaat behalve de regionale informatie ook gegevens m.b.t. de tweede wereldoorlog op de Veluwe en Noord-Brabant toevoegen.

Songs and tales from the dark continent

Songs and tales from the dark continent / auteur: Natalie Curtis. De oorspronkelijke uitgave van deze titel is in 1920 uitgegeven, een jaar vóór de dood van de belangrijke Amerikaanse ethnomusicologe Natalie Curtis. Deze wetenschapper onderzocht en beschreef de cultuur van de indianen in de Verenigde Staten en van de afro-amerikanen.

Uit het voorwoord in deze uitgave spreekt Natalie Curtis haar bezorgdheid uit over de kennis bij de blanke Amerikaanse bevolking van de cultuur en gedachten bij hun afro-amerikaanse landgenoten. Er werd in die tijd (en tegenwoordig nog steeds, maar in veel mindere mate) alleen naar de buitenkant gekeken van deze mensen, mevrouw Curtis wil ook de ziel van de van oorsprong Afrikaanse landgenoten kennen. Het voorwoord doet dan ook heel modern aan in benadering van de Afrikaanse achtergronden.

In dit boek is naast de uitleg van het gebruik van muziekinstrumenten, uitspraak van de taal en vertalingen van de teksten, veel aandacht besteed aan de achtergronden van de liederen. Deze liederen komen uit het huidige Mozambique en Zuid-Afrika. Om de liederen op te kunnen schrijven heeft ze uit beide bevolkingsgroepen (NDau en Zulu) een medewerker gevraagd haar te helpen. Dit levert een nog steeds boeiende bundel op over gedachten en muziek van deze twee groepen.

De liederen zijn meerstemmig neergeschreven met begeleiding door handgeklap of plaatselijke muziekinstrumenten zoals de verschillende drums. Uit de voetnoten wordt duidelijk dat de schrijfster alle liederen ook zelf geleerd heeft waardoor ze de melodieën en ritmes ook gemakkelijker kon noteren. Een bijzonder waardevol boek over cultuur en gedachtenwereld van de Zuid-Afrikaanse mens in het begin van de twintigste eeuw.

Bezuinigen .... geen kunst.

Zaterdag liep ik van harte mee in de demonstratie te Arnhem. Tegen de bezuinigingen. Eerlijk gezegd ben ik geen principiële tegenstander van bezuinigen op kunst en cultuur. Alle sectoren moeten steentjes bijdragen, wanneer het economisch tegenzit. Het dient echter niet ondoordacht met de botte bijl te gebeuren, maar weloverwogen ....

Voorbeelden:

In HBO en universitair onderwijs leiden we jaarlijks veel mensen op, onder andere in de kunsten. Wanneer die mensen daar voorspelbaar geen baan in zullen vinden is dat behalve sneu economisch gezien niet slim. Overheid/opleidingen dienen het aantal studieplaatsen te beperken. Dat kan op twee manieren: overal studieplaatsen weg bezuinigen of per richting enkele uitstekende opleidingen overeind houden en de overblijvende instellingen eventueel zelfs uitbreiden!

Nederland kent de grootste museumdichtheid ter wereld, sommige musea hebben we zelfs dubbel! Tegelijkertijd hebben we een redelijk mobiele bevolking en onze infrastructuur (wegen, spoorwegen) is goed in vergelijking met andere landen. Je kunt de vrije markt zijn werk laten doen maar door weldoordachte herverkaveling blijven er minder maar kwalitatief nog betere musea over. De resterende Nederlandse musea kunnen voortaan met gemak topstukken uitlenen aan andere musea in de wereld omdat ze zo'n fabelachtige collectie bezitten. Dit maakt de museumbezoeker te Yokohama nieuwsgierig naar ons land ... De internationale toerist die vervolgens in Nederland komt ziet topcollecties op ieder gebied. Met het geld dat deze operatie oplevert kunnen bovendien leemtes worden opgevuld. Stel dat we geen brandweermuseum hebben in Nederland. Misschien moet dat er dan maar komen.

Ook dit zijn natuurlijk knoeperharde maatregelen, maar een overheid zou die volgens mij wel kunnen uitleggen. Bovendien kan men een flankerend beleid ontwikkelen voor de 'nieuwe armen' die ook behoefte hebben aan kunst & cultuur. Als ik bovenstaande voorbeelden uitwerk: musea een dag in de week gratis te bezoeken, hoorcolleges kunstgeschiedenis gratis bij te wonen wanneer je je te voren opgeeft.

b.logger

Travelling Birds

Travelling Birds (DVD) / Regisseur: Jacques Perrin. Travelling Birds is een documentaire over vogels. Maar het is niet een gewone film geworden. De mens heeft er altijd naar verlangd te kunnen vliegen als een vogel in de lucht. En dat gevoel hebben de filmmakers proberen uit te drukken met deze film.

Je waant je een met de vogels, je vliegt als vogel mee met de andere vogels. Om dat te bewerkstelligen hebben de filmmakers de vogels al van jongs af aan mensen laten wennen. Aan vliegtuigjes, aan auto' s en aan andere apparatuur. Zodoende kon men gewoon meevliegen, tussen de vogels in.

Het levert een zeer bijzondere ervaring op die u niet gauw zult vergeten. Qua informatiewaarde kunt u misschien beter een 'normale' documentaire bekijken, maar deze beelden zult u nergens anders aantreffen. Er is meer dan 3 jaar gewerkt om dit effect tot stand te brengen. Een prachtige film, het is dan ook een absolute aanrader.

iTunes en The Beatles

Ik was nieuwsgierig natuurlijk. Dus vanmorgen, voor ik naar werk ging, snel nog even thuis de iTunes store geopend. En jawel, groot staarden de Beatles mij aan. Eindelijk. Niet dat ik zo'n grote Beatlesfan ben (ik was meer voor de Rolling Stones en The Who), maar het was toch nog steeds wel een lacune, een gemis.

Citaat: "Alle 13 geremasterde studio albums van The Beatles zijn vanaf vandaag te downloaden via de online muziekdienst van Apple. Dat hebben Apple en platenmaatschappijen EMI en Apple Corps vandaag bekendgemaakt." en "We vinden het geweldig dat de muziek van de Beatles nu ook verkrijgbaar is via iTunes", aldus Sir Paul McCartney".

Dat is mooi natuurlijk, maar diezelfde Paul McCartney heeft zich ook lang verzet tegen de digitalisering: "The Fab Four hebben zich lang verzet tegen digitale downloads." Hoe het ook zij, en wat de oorzaken voor het oponthoud ook waren, nu is het dan zo ver. En kunnen de nummers van de Beatles gedownload worden. Fans blij, en overgebleven Beatles blij. Want er zal wel een goede deal gesloten zijn.

Nieuwsgierig als ik was, de prijs even gecheckt. Dat is dan € 12.99.- voor een heel album, € 19.99.- voor een dubbelalbum en € 1.29 voor een nummer. Nou ja, als je fan bent is dat niet te veel. Ook Steve Jobs (van Apple) is blij, het lijkt wel of iedereen blij is. Zijn muziekaanbod is nu eindelijk volledig, hij kan rustig gaan slapen. Eindelijk heeft hij ook die 'vervelende' Beatles te pakken.

Of ik Paul McCartney en Ringo Starr nog rijker ga maken? Vermoedelijk wel. Want ook mijn iPod moet een goede dwarsdoorsnede bieden. Voor zover ik dat kan overzien. Maar misschien wacht ik ook nog wel even. Maybe, "When I'm sixty-four"?

Voor u geknipt ...

Je staat buiten te genieten van de natuur en je hoort duidelijk een mobiele telefoon gaan maar ... er niemand je de buurt. En nog gekker ... het geluid komt van boven! Je bent het slachtoffer van een akoestische hallucinatie of er hangt een engel boven je met een mobieltje. Kijk vooral omhoog. Wanneer het geluid uit een boom komt kun je gerust zijn. In de meeste gevallen heb je te maken met een merel. Merels maar ook sommige andere vogelsoorten imiteren geluiden die ze vaak in hun omgeving horen. Het auto alarm is ook een beruchte imitatie.

Een doorbraak op dit gebied vond ik de Merel die in mijn achtertuin het geluid van een krekel nadeed. Wanneer mijn mobiel afgaat hoor je nl het geluid van een krekel. Ik sluit niet uit dat mijn merel niet de krekels in mijn tuin imiteerde maar mijn telefoon. Dit is wat je noemt nieuwe natuur ...

Dergelijk gedrag wordt ook wel copycat genoemd. Een copycat is iemand die woorden of gedrag van anderen overneemt. De term wordt meestal in negatieve zin gebruikt, het gaat dan om klakkeloos overnemen. Het is hoe dan ook natuurlijk gedrag. De gewoonte om via knippen en plakken informatie aan elkaar te knopen voor werkstukken, nota's en wat we nog meer afscheiden als mensheid is inmiddels wijd verbreid. Het is volgens mij ook een efficiënte manier al kleven er ook nadelen aan en dat zorgt voor de negatieve klank ...

Zo moeten de bronnen waaruit men kopieert betrouwbaar zijn. Afhankelijk van doel en doelgroep moeten bronnen en personen die men citeert worden vermeld. Onjuiste informatie kan een zeer taai leven gaan leiden. Ook in het pre internettijdperk diende men zijn bronnen te controleren. Ook een boek of een krant leveren niet altijd betrouwbare informatie. En ook toen bestonden hardnekkige onjuistheden die zich op wonderbaarlijke wijze maar bleven vermenigvuldigen.

Men moet ook enigszins begrijpen wat men kopieert. Het heeft weinig zin om nu juist een ronkende definitie van de relativiteitstheorie op te nemen in je uitleg over die theorie wanneer je die zelf niet kunt volgen. Ander punt is dat het beslist denkwerk, selectie en redactie vereist om die verzameling informatie op een logische en leesbare manier aan de lezer aan te bieden. Hier is wel (als enige) sprake van een duidelijk verschuiving sinds knippen en plakken gemeengoed is geworden. Vroeger moest men vooral goed kunnen schrijven, dat is nu van iets minder belang. Fijn voor iedereen die moeite met schrijven heeft.

een zacht tsjirpende groet van B.Logger

Wiegenlieder: die schönsten Schlaf- und Wiegenlieder

Wiegeliedjes behoren ook in Nederland nog steeds tot de levende volksliederen, één van de weinige uitingen die nog springlevend zijn. Andere vormen zijn natuurlijk de oude kerstliederen (hoewel deze ook steeds meer wordt verdrongen door kerstliederen uit het Engelstalig gebied) en Sinterklaasliederen.

In de bladmuziekcollectie van de bibliotheek is nu een prachtig uitgegeven bundel met Duitstalige wiegenliederen opgenomen met ook voor Nederlanders bekende en onbekende, oude en nieuwe wiegenliederen. De bundel is verluchtigd met grote illustraties die de sfeer van geborgenheid in de avond en nacht goed uitstralen. De bladmuziek is bedoeld voor een zangstem. Voor begeleiding op de piano of gitaar zijn ook akkoordaanduidingen boven de bladmuziek vermeld. Als er geen begeleidend instrument in de buurt is kan ook gebruik worden gemaakt van de bijgevoegde cd waarop met smaak de begeleiding wordt verzorgd op piano en viool.

Zelf zou ik de voorkeur geven aan het zingen zonder begeleiding, je kunt je dan beter concentreren op het in slaap vallende kind. Ondanks dat de teksten niet in het Nederlands zijn een aanrader voor ouders van baby’s en peuters. Er is ook een uitgave met uitgeschreven zang en pianopartij zonder prenten.

Nieuwe armoede I: het belang van de bieb ...

Staatssecretaris Ank Bijleveld stelde begin dit jaar dat de komende tijd 1.5 miljoen mensen een armoedeval gaan doormaken. Oorzaken: baan kwijt, van WW naar bijstand, soms in combi met bestaande schulden, het ene gat met het andere vullen, verkeerde leningen en afbetalingsregelingen, foute hypotheek, scheiding, alimentatie problemen, ziekte, domme pech, schaamte, te laat de tering naar de nering zetten, de complexiteit en de bureaucratie van ons sociaal vangnet.

Mijn persoonlijke armoedevalletje vond meer dan 10 jaar geleden plaats: ik ging 1/3 in inkomen achteruit, van modaal naar ondermodaal. Hoewel ik daar nu ontspannen op terugkijk was 't toen bepaald geen lolletje. Wat mij het meest ter neer drukte was de onbekende toekomst en de mogelijke verkoop van mijn huis. Het liep goed af.... Een omslag qua stemming kwam nadat ik een paar maanden mijn uitgaven bijhield en vaste lasten omrekende naar maandelijkse bedragen. Er was een flink gat te vullen maar ik wist voortaan waar ik aan toe was.

Vervolgens werd het een sport uitgaven omlaag te brengen zonder dat de kwaliteit van mijn leven omlaag ging. Allereerst deed ik alle abonnementen de deur uit en jawel ..... ik werd na jaren opnieuw lid van een bieb: boeken lenen in plaats van kopen. Mijn krant kocht ik voortaan af en toe los (op zaterdag altijd) ik las vaker de krant in de bieb evenals bladen die me interesseerden. Daarmee liep ik vooruit op een nieuwe trend want het aantal inschrijvingen en uitleningen van openbare bibliotheken stijgt momenteel licht na jaren van neergang. Dat wordt onder andere toegeschreven aan de economische crisis. De voordelen liggen zoals uit mijn persoonlijke verhaal blijkt voor de hand: je schaft minder boeken aan, als je toch in de bieb bent kun je een krant of een blad lezen, het internet op, een cv of een sollicitatiebrief opstellen en versturen. Last but not least: je komt weer eens andere mensen tegen....

Spaarzaam groetje B.Logger

Gelukkig

Gelukkig vormt Gemeente Arnhem (nog) een positieve uitzondering. Landelijk gezien is het echter kommer en kwel voor bibliotheken. Zo maar wat citaten:

“De Zeeuwse Bibliotheek moet het vanaf 2014 met 1,2 miljoen euro minder stellen.” En “De Vereniging van Openbare Bibliotheken verwacht dat vele bibliotheken de komende jaren noodgedwongen hun deuren moeten sluiten.” Groningen: “Ook in Groningen moeten openbare bibliotheken sluiten vanwege bezuinigingen. Volgens Biblionet zullen binnen vijf jaar ongeveer dertig bibliotheekvestigingen verdwijnen. Het gevolg is dat Groningers verder moeten reizen om de bibliotheek te bezoeken.” En Amsterdam: “De Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA) zal waarschijnlijk vijf tot zes van de 28 vestigingen moeten sluiten. Vorige week werd bekend dat de gemeente een miljoen euro wil bezuinigen op de bibliotheken, maar de stadsdelen schroeven de subsidie met nog eens 3,5 miljoen terug, op een totaal van dertig miljoen. Almere: “Directeur Chris Wiersman van Bibliotheek Almere sluit ontslagen niet uit en ook het sluiten van filialen is een serieuze optie. ,,We praten over een bedrag van tientallen miljoenen die moeten worden bezuinigd. De gevolgen zijn heel ingrijpend.” Rotterdam: “Zo zou in Rotterdam meer dan tweederde van het aantal vestigingen verdwijnen, van 21 nu naar zes.” En als laatste Den Haag: “In Den Haag komen zeker zes van de 19 vestigingen in het gedrang.”

Het kostte geen enkele moeite deze citaten bij elkaar te zoeken, wat iets zegt over de situatie. In zijn algemeenheid kan het volgende geconcludeerd worden: “Als de gemeentelijke bezuinigingen doorgaan, zal ongeveer een derde van de bibliotheken verdwijnen.” Gevolgen van de nieuwe overheidsplannen. Kans? Uitdaging?

Bibliotheken zitten in de hoek waar klappen gaan vallen.

Regen over de Serengeti

Regen over de Serengeti / auteur: Connie Luyt. Eindelijk weer eens een boek dat je in 1x uit wil lezen. Het boek is een zelfstandig te lezen vervolg van de debuutroman “Schaduw over Afrika".

Schaduw over Afrika speelt zich af aan het begin van de vorige eeuw in 1906 in Zuid-Afrika. Francine’s man is omgekomen in de Boerenoorlog. In een Engels kamp waar ze wordt vastgezet, maakt ze verschrikkelijke dingen mee. Tegelijk vindt ze er ook, opnieuw, liefde. Dan duikt kort na haar vrijkomst haar man weer op. Kenia, 1945. Francine’s dochter Maia woont met haar gezin op een boerderij in Kenia. De oorspronkelijke bewoners van Kenia strijden voor onafhankelijkheid en Maia voelt het onheil naderen. Terwijl haar man Tom de jungle in trekt om de vrijheidsstrijders tot staan te brengen, blijft zijn gezin onbeschermd achter. Zuid-Afrika/Kenia, 1970. Maia’s dochter Christine is geobsedeerd door één vraag: waarom heeft mijn vader me in de steek gelaten? Ze besluit terug te gaan naar Kenia. Het verhaal van drie vrouwen die de moed vinden om stand te houden in zware omstandigheden. Een prachtig tijdsbeeld, geschetst vanuit diepmenselijk perspectief.

Regen over de Serengeti : Hoofdpersoon is Gretchen Schmidt, een ex- Stasi fotograaf uit Oost-Berlijn. Door haar dochter vertrekt ze naar Afrika. De stijl is meeslepend en boeiend. De aangrijpende beschrijvingen van Gretchens leven in Oost-Berlijn zijn zowel boeiend als informatief. De levendige taferelen in Afrika en de verschillende familie­relaties van de hoofdpersonen houden je tot de laatste bladzijde in de ban. Het boek is een zelfstandig te lezen vervolg op ”Schaduw over Afrika.”

Ik steun de bibliotheek!

Landelijke petitie: Door gemeentelijke bezuinigingen op bibliotheken dreigen vele bibliotheekvestigingen in Nederland te verdwijnen. Of uw bibliotheek gevaar loopt, is afhankelijk van gemeentelijk beleid. Laat zien dat u het hiermee niet eens bent en teken deze petitie. Maar beter nog: word lid van de bibliotheek!

"PETITIE

Wij

Inwoners van Nederland die zich willen ontwikkelen

constateren

Wij constateren dat de samenleving (vooral de jeugd) de dupe wordt als bibliotheekvestigingen sluiten. De ontwikkeling van Nederland komt daarmee in gevaar. Net als goed onderwijs is een goede bibliotheek in de buurt voor iedereen van belang!
Op dit moment heeft de bibliotheek 4 miljoen leden. De helft daarvan is onder de 18 jaar. Daarnaast maken nog circa 2 miljoen Nederlanders zonder een bibliotheekpas gebruik van de bibliotheek in hun stad of dorp.

en verzoeken

Wij verzoeken dringend aan de Nederlandse gemeenten om de bibliotheek als basisvoorziening in de buurt in stand te houden.
Steun de bibliotheek en teken deze petitie. Wilt u meer doen? Word dan lid van de bibliotheek! Door lid te worden maakt u uw steun nog explicieter. Bent u al lid? Haal ook uw partner over om lid te worden. En vraag het lidmaatschap aan voor elk van uw kinderen (vanaf 0 jaar)! Kinderen zijn gratis lid. "

U kunt de petitie hier ondertekenen.

Al arm

Nog voor haar aantreden verklaarde het kabinet dat men niet op bibliotheken bezuinigt. Geruststellend op het eerste gezicht: bibliotheken zijn al arm. Wat valt daar nog te halen? Bij nadere beschouwing is dit een sigaar uit andermans doos: bibliotheken ontvangen geen subsidie van de regering maar vooral van gemeenten. De komende jaren gaat er veel minder geld naar de gemeenten dus ...

In verband met de voorgenomen bezuinigingen maakte de Vereniging van Openbare Bibliotheken alvast een rondgang onder haar leden.
De uitkomsten waren somber, inschattingen bij elkaar opgeteld betekent dat 1/3de van de bibliotheken (vestigingen) verdwijnt.

Dergelijke keuzes worden ingegeven door de kleine financiële marges. Bibliotheken hebben meestal in volgorde van omvang drie kostenposten: gebouwen, medewerkers en spullen (boeken, tijdschriften, dvd’s etc). Inkomsten komen voor het grootste deel uit subsidie en voor een kleiner deel uit betalende leden.

Het duivelse dilemma der bibliotheken: wanneer je minder uitleenbare materialen aanschaft prijs je jezelf uit de markt, dit levert bovendien weinig op. Bezuinigen op medewerkers leidt tot ontslag als dat mogelijk is via natuurlijk verloop natuurlijk. Maar met minder medewerkers moeten vaak ook openingstijden ingekrompen worden. De grootst denkbare bezuiniging is op gebouwen: het opheffen van vestigingen dus. Dit leidt tevens tot minder medewerkers en minder aanschaf van uitleenbare materialen. Dan is er tenslotte de optie om de tarieven voor de klanten fors te verhogen. Kiest u maar .... allemaal keuzes tussen kwaden...

Daarbij komt dat bibliotheken er voor u zijn, voor de klant. Ze bestaan niet voor zichzelf en hebben geen winstoogmerk. U zit niet te wachten op het sluiten van vestigingen, kortere openingstijden, minder nieuwe boeken en of hogere tarieven. Vanuit diezelfde bezuinigende overheid hebben bibliotheken bovendien een maatschappelijke rol te vervullen. Kortom: dit vergt veel stuurmanskunst, wijsheid en inzet van de bibliotheken in Nederland. Alarm!

Met zuinige groet: B.Logger.

Nederlandse jongeren kopen het minst muziek online

Nederlandse jongeren kopen het minst muziek online las ik op internet. Nu kwam me dat niet geheel onwaarschijnlijk voor, afgaand op de ervaringen uit mijn directe omgeving. Dat alleen is echter onvoldoende grond om iets op te baseren. Er is dan ook onderzoek naar gedaan, daar heb je veel meer aan.

Een kort citaat: "In vergelijking met 33 andere landen staan de Nederlandse jongeren met 4% onderaan. Verder streamen ze het meest van alle landen (53%) en kopen ze het minst aantal CDs in vergelijking met de andere landen (7%)." Het blijkt een onderzoek van Habbo Hotel te zijn, waarbij deze keer muziek centraal stond. In 23 landen zijn jongeren ondervraagd en daar kwam dus dit resultaat uit.

Wanneer je het grafiekje bekijkt springt Nederland er inderdaad uit wat kopen betreft, bij de andere landen zijn de percentages veel gelijkmatiger verdeeld. Het gaat dan om downloaden en betalen, downloaden zonder te betalen, streamen, en kopen van CD's. U vindt er hier meer over.

De percentages van de Nederlandse jongeren houden m.i. ook in dat er weinig animo voor het lenen van muziek zal zijn. Ze komen er op andere manieren wel aan. Naar de redenen waarom er zo weinig muziek gekocht wordt (in het algemeen) is geen onderzoek gedaan, daar is ook veel over te zeggen. Bijvoorbeeld, is de prijs van het produkt niet te hoog? Maar daarover een andere keer meer.

Bijna thuis

Bijna thuis / auteur: Jean Kwok. Een aangrijpende, semiautobiografische roman over het meisje Kimberley (11) dat vanuit China naar de Verenigde Staten emigreert.

Ze komt met haar moeder in een achterbuurt van New York te wonen. Een tante die een textielfabriek heeft, zorgt voor een woning in een illegale flat zonder verwarming, met een gat in het keukenraam en met als huisdieren kakkerlakken en muizen. Ze kan gelukkig wel naar een school in een betere buurt, omdat het woonadres van haar tante als postadres fungeert.

Haar moeder wordt uitgebuit in de kledingfabriek. Ook Kimberley gaat jarenlang na school illegaal in de fabriek werken om voor een beter inkomen te zorgen. Dankzij haar goede schoolresultaten weet Kimberley met behulp van beurzen betere scholen te bezoeken en kan ze na 7 jaar met haar moeder eindelijk de periode van uitbuiting en armoede achter zich laten.

Een bijzonder kijkje in het leven van een jonge immigrante. De schrijfster trouwde later een Nederlandse man en woont nu in Nederland.

Voor meer info, zie de website http://jeankwok.com/nederland/

'De rogge staat er dun bij' en 'gepland toeval'

Twee boeken over politiek, beide over de geschiedenis van het CDA. Saaier kan het niet denkt u? Het tegendeel is waar. Journalistiek geschreven boeken over politiek zijn leuk vooral wanneer betrokken politici ook zelf regelmatig aan het woord komen. In beide boeken is dit het geval. Men maakt kennis met de listen en lagen van de politiek, bij momenten is het spannend.

Het CDA is bovendien een interessante partij, ook voor tegenstanders :-) Ze handhaaft zich al tijden (opererend vanuit het politieke midden) in het centrum van de regeringsmacht. De prijs daarvoor is soms hoog. Om het extra 'smeuïg' te maken: opvolgingen in de partijtop leiden regelmatig tot klassieke koningsdrama's! De middenpositie van het CDA vergt telkens bijstellingen om de kiezers binnenboord te houden. Wanneer dat niet lukt voorspellen politieke tegenstanders steevast het einde van de partij. Levendiger kan het bijna niet....

De boeken laten zich min of meer als een vervolg op elkaar lezen. 'De rogge staat er dun bij' (Pieter Gerrit Kroeger / Jaap Stam) beschrijft de periode 1974 - 1998 (met een lange aanloop over het ontstaan van het CDA) tot en met de periode Lubbers.'Gepland toeval' (Rien Fraanje / Jouke de Vries) beperkt zich tot een periode van slechts één week en tot één koningsdrama: hoe Balkenende in 2001 aan de macht kwam.

B.Logger

iPad????

"iPad van Apple alleen op papier succesverhaal" lees ik vanmorgen in de Volkskrant. Er zijn er minder van verkocht dan gehoopt: 4.2 miljoen in 8 maanden, beleggers hadden gerekend op 4.8 miljoen in 3 maanden. Beleggers zijn van nature rasoptimisten.

Ik denk dan altijd, hoe komen ze bij zo'n aantal? In ieder geval zorgde dit nieuws direct voor een daling van het aandeel Apple (beleggers zijn van nature psychologisch instabiel). De iPad werd natuurlijk enorm gehyped, net als destijds de iPhone, die wel een succesverhaal werd. Waren de verwachtingen dus te hoog gespannen?

De iPad bleek veel dingen te kunnen, waaronder het lezen van ebooks. Maar kon ook een aantal dingen niet, ik noem er een paar: geen multitasking, geen ondersteuning van Flashtoepassingen, geen SD-kaartslot, standaard geen 3G, je hebt een hoop adapters nodig om externe apparatuur aan te sluiten op je iPad, en je hebt te maken met de gesloten App Store van Apple. Nou zit daar wel heel veel in, maar Apple bepaalt wat er aangeboden wordt.

Nu heb ik geen iPad, wel eens gezien. En ik vind hem te groot. Dat is voor mij een overweging om hem niet te kopen. De ontwikkeling naar zo'n multi-functioneel apparaat vind ik zeer te prijzen, heeft de toekomst, maar het moet kleiner en lichter. Het moet namelijk zo in mijn binnenzak passen, anders is het weer een apparaat, dat thuis ergens rondzwerft.

De concurrentie ligt op de loer. De Samsung Galaxy Tab komt binnenkort uit, heeft al die functionaliteit wel, is de helft lichter en heeft een 7 inch scherm. Maar, is (nog) schreeuwend duur. Daar moet eerst iets aan gedaan worden. Ook Dell en Blackberry komen met een tablet PC.

Steve Jobs, de baas van Apple, leverde forse kritiek op de nieuwe tablet PC's : "De huidige tablet computers, op die van Apple na natuurlijk, zijn volgens Jobs te klein. Fabrikanten moeten terug naar de tekentafel en beter naar klantgedrag kijken, stelt hij." De toekomst zal dat moeten uitwijzen. Het gaat dan tussen Apple met zijn wat "gesloten" omgeving (Apple bepaalt wat er in de app store komt) en de veel meer open omgeving van tablets die bijvoorbeeld op Android (Google) draaien. Tussen de grote 10 inch iPads en de kleinere 7 inch tablets van andere fabrikanten. Ik ben benieuwd. Of zou er toch een kleinere iPad komen? Om deze concurrentie het hoofd te bieden?

Het bedwongen bos ....

Enkele weken geleden bij het eerste ochtendlicht ... we kijken uit over een glooiend dal, daar vechten edelherten hun eeuwenoude jaarlijkse strijd om de roedels (de vrouwtjes) uit. Hun oerkreet (burlen) klinkt diep en bijna buitenaards. We horen regelmatig gekletter van geweien die op elkaar botsen. Van tijd tot tijd zijn die gevechten zichtbaar. Ik ken het gebied als mijn broekzak: terwijl de toeristen samendrommen op de Elsberg, de officiele plek om dit te zien staan mijn 'hertenkompaan' en ik in alle eenzaamheid: pure natuurbeleving van ongerepte natuur.

Is dat wel zo? Ongerepte natuur bestaat al lang niet meer in ons land, alles, echt alles, kwam tot stand door ingrijpen van de mens, vanaf de prehistorie tot de laatste jaren. Dik van der Meulen legt dit uit in 'het bedwongen bos'. Het is een boeiende mentaliteitsgeschiedenis van de Nederlanders en hun natuur.

Van der Meulen bedwong daartoe onafzienbaar wouden van dorre nota's, brochures en beleidsstukken. Hij maakte er een prachtig boek van! Tevens een vlot geschreven geschiedenis over natuurbescherming en hun kopstukken: van oude adel tot arbeiderskinderen. Prettig beschreven wandelingen, goed gemikte anekdotes, citaten en humor verlichten dit op zich treurige verhaal. Treurig .... want te veel ging verloren. Wat mij betreft is dit 'het boek van 2010' voor de natuurliefhebber!

Met hertelijke groet: B.logger.

Oud bezit uit eigen collectie

Een bibliotheek moet boeken uitlenen

Dit standpunt wordt gehuldigd door een Amerikaanse burgemeester (en misschien niet door hem alleen).

De Openbare Bibliotheek van Des Plaines vroeg om een lening van $600.000 om in de maand December open te kunnen blijven. Wanneer de biliotheek een tijdelijke sluiting wil voorkomen, dan moet ze zich richten op haar 'core business', namelijk het uitlenen van boeken. Aldus de burgemeester.

Citaat: "He said the library needs to return to its core mission of making "basic reading material available." Moylan said he has heard comments in the community that the library shouldn't, for example, be in the business of loaning out CDs and movies for free." Toch wel een terugkeer naar het verleden. Want bibliotheken doen natuurlijk allang veel meer als alleen maar boeken uitlenen. Hoewel dat nog steeds ook een kerntaak is.

Er spelen daar nog meer zaken, waaronder bezuinigingen. ook aangekondigd voor 2011. De directeur van de bibliotheek ziet dan ook geen andere optie dan personeel te ontslaan en/of het verminderen van openingsuren. Wanneer er geen lening komt gaan ze dicht in December.

Ook bibliotheken in Nederland worden op grote schaal met bezuinigingen geconfronteerd. En moeten daar oplossingen voor verzinnen. Dat heet dan met een mooi woord 'uitdaging', of 'het is een kans'. Teruggaan naar het alleen maar uitlenen van boeken had ik in dit verband echter nog niet gehoord. Laten we dat alsjeblieft niet doen. U kunt hier het artikel lezen.

iPod Touch en ebooks

Biebblogger heeft een iPod Touch. Hij is daar erg tevreden over. Het gaat hem hoofdzakelijk om de muziek. Hoe je die op een ipod moet zetten leverde geen probleem voor hem op (hij had al eerder een andere ipod). Een nieuwigheidje van de Touch is o.a., dat ie ook als e-bookreader gebruikt kan worden. Dat was een functionaliteit, die hij ook wel eens wilde proberen. En een reden te meer om destijds deze ipod te kopen.

Het programma, dat daarvoor vaak gebruikt wordt is Stanza, te downloaden (gratis) via de appstore. Het werkt erg gemakkelijk, via de optie 'Get books' kunt u dan boeken downloaden. Zowel gratis als titels waarvoor u moet betalen. Het betreft hier wel vaak amerikaanse sites, dus engelstalige boeken. Naast gutenberg.org waar u ook nederlandstalig kunt krijgen - het gaat dan om boeken die rechtenvrij zijn, dus oud. Deze boeken staan dus direct al op uw ipod.

Maar u wilt vast wel eens wat anders. Hoe zit het bijvoorbeeld met ebooks, die u gekocht heeft bij bol.com of gedownload van een of andere site, die dus op uw harde schijf staan, en nog niet op uw ipod? Dat was het probleem waar Biebblogger zich voor gesteld zag. Met geen mogelijkheid lukte het hem die titels op zijn ipod te krijgen. In iTunes vond hij geen optie of tabblad om dat voor elkaar te krijgen. Ook het programma Calibre (gratis) bood geen uitkomst. Calibre 'herkent' onmiddelijk wanneer een reader (bijvoorbeeld Sony) aangesloten wordt op uw PC, en biedt dan de mogelijkheid om ebooks van uw harde schijf over te zetten naar de reader. Een ipod wordt echter niet herkend.

Al googlend kwam Biebblogger gister terecht op de site van Stanza zelf. Waar zijn zoektocht had moeten beginnen, wat stom. Hier wordt helder uit de doeken gedaan hoe je in iTunes je ebooks die op de harde schijf staan kunt verplaatsen naar de ipod. Via een simpel stappenplan.

Probleempje was nog wel even, dat de nieuwste versie van iTunes gedownload moest worden evenals de nieuwste besturingssoftware voor de ipod. Biebblogger is nooit zo'n voorstander van het telkens maar weer downloaden van nieuwe softwareversies. Wanneer iets eenmaal werkt is hij tevreden. Dit keer was er echter geen ontkomen aan. Alles is nu weer up-to-date en het eindresultaat is, dat het gelukt is met het inladen van de ebooks. Diegenen die met hetzelfde probleem zitten, ga vooral even naar de site van Stanza, daarna moet het lukken.

Autarkie

Kwam het onlangs weer eens ergens tegen: autarkie.... De situatie waarin een land of een gemeenschap zichzelf bedruipen kan, zelfvoorzienend is.

Voor ons land zie ik het volgende scenario:

Nederland is één van de grootste landbouwexporteurs ter wereld. daarom staan we de eerste jaren op een dieet van varkenskoteletten, kippenvleugels, eieren en bloembollen. Wanneer we alles hebben opgegeten worden we vegetariër want om al die monden te voeden is plantaardig voedsel stukken efficiënter. Helaas geen rijst meer ... Hopelijk eten we niet alle vis in een paar jaar op.

Kleding wordt problematisch maar meer schapen leidt tot wollen truien en van hennep kun je naast touw uitstekende duurzame textiel maken. Voortaan erf je het overhemd van je grootvader of de jurk van je grootmoeder. De mode komt vrijwel tot stilstand en wordt een stuk minder fleurig. Kleurstoffen komen vaak uit andere landen. De oplossing is klederdrachten nieuwe stijl met veel mini want dat scheelt meters textiel. De panty sterft uit ... Gebreide zwempakken lijkt me helemaal niks: dus leve het naturisme!

Een reëler probleem wordt energievoorziening. We houden het nog eventjes warm met aardgas uit Slochteren maar moeten aan de gang met wind en zonne-energie. Bij gebrek aan uranium is kernenergie niet meer aan de orde. Kolencentrales sluiten wegens gebrek aan kolen.

Vervoer wordt vooral openbaar vervoer met naast trams, treinen en bussen vervoer over het water. U bent langer onderweg en zult misschien dichter bij uw werk moeten gaan wonen. Uw auto wordt verschroot en hergebruikt voor belangrijker producten. Alle fileproblemen zijn opgelost u zult vaker op de fiets moeten. Die hometrainer (toch een soort nepfiets) kan dan meteen de deur uit ... eventueel kunt u zich tegen betaling per fiets laten vervoeren of u huurt een koets.

De bouwsector krijgt het moeilijk. De baksteen wordt massaal geherintroduceerd bij gebrek aan andere materialen. Bosbouw gaat gouden tijden tegemoet want Nederland is een enorme houtimporteur. Het duurt helaas even voordat we over die bossen beschikken, ongeveer 15 jaar op een houtje bijten dus. In de tussentijd kunnen we de Veluwe omhakken ...

We produceren in Nederland veel afval waar we zuinig mee moeten worden. Oud papier, oud metaal (al die auto's), oude pc's, groen: mest voor landbouw, hergebruik van glas, plastics etc. Vooral aan dat laatste komt enorm gebrek omdat Nederland zo goed als niet over olie beschikt.

Het grootste probleem lijkt mij de werkgelegenheid. De dienstensector (grootste werkgever) wordt grotendeels overbodig. Er zijn meer mensen nodig in de landbouw, vervoer, in lokale kleine industrieën, energiesector en in de afvalverwerking. Goed nieuws voor laaggeschoolden. Jammer van uw dure opleiding ... Ik ben ben bang dat we het daar helemaal niet mee redden: de werkeloosheid wordt gigantisch. Ons sociale vangnet, uitkeringen, pensioenen worden onbetaalbaar. Daar staat tegenover dat er vast meer blauw op straat komt (op de fiets dan) hard nodig want zonder sociaal vangnet zal de criminaliteit toenemen. Tekorten aan onderwijzers, verpleegkundigen en kinderopvang lossen vanzelf op.

Ondertussen gaat de volksgezondheid vooruit want we roken niet meer (evt wat hennepbijproducten) we eten gezonder (minder vlees, geen kleurstoffen en andere toevoegingen) We drinken nog wel: bier, een beetje wijn en voor de grootverbruikers jenever, geen koffie en thee meer, evt vervangende drankjes zoals cichorei koffie. Dit leidt tot minder hart en vaat ziekten. Nieuw zijn gebreksziekten wegens een te eenzijdig dieet. Het gevaar dreigt van een nieuw type patatgeneraties want aardappels hebben we genoeg en kroketten en frikadellen kun je van alles maken.

Met het milieu gaat het prima zonder CO2 uitstoot van varkens, auto's en kolencentrales. Vanwege het ontbreken van internationale handel neemt het aantal vervoersbewegingen dramatisch af.

Je kunt je voorstellen dat we wel erg veel inwoners hebben voor een zelfvoorzienend landje, naar mijn mening zal minstens de helft van de bevolking spontaan emigreren want een beetje saai is zo'n autarkie wel ....

B.Logger

Oud bezit uit eigen collectie

Volautomatisch?

Onlangs lag er bij mij thuis een brief van Google op de mat. Een heuse brief… deze internetgigant maakt nog gebruik van de post!

Alsof je een ouderwetse postduif bij je voordeur vindt met een bericht van de TNT. Laat ik hen niet op een idee brengen: dit scheelt weer behoorlijk wat postbodes....

De brief bevatte het aanbod om via Google gratis te adverteren met €50,- gratis advertentie tegoed. Ik heb geen eigen bedrijf en ook als eenvoudig columnist acht ik mijn commerciële mogelijkheden beperkt. Ik vroeg mij wel af hoe mijn adres geselecteerd werd ...

Na dit aanbod ging ik vanzelf meer letten op advertenties die Google verzorgt. (Misschien was dat de enige bedoeling.)

Bij enkele nieuwssites kreeg ik het vermoeden dat reclame-uitingen automatisch gecombineerd worden met woorden die in de nieuwsberichten staan. Een stukje over criminaliteit combineren met reclame voor een beveiligingsfirma is logisch en handig.

Maar wat te denken van een artikel over de omvang van het heelal in combinatie met een reclame over migratie? Verhuizen naar de Andromeda nevel is technisch onmogelijk. De kans dat de lezer van zo'n artikel tevens overweegt te migreren naar een ander land is klein.

Onder een verhaal over de penisplant die slecht heel zelden bloeit vond ik een reclame voor erectieverhogende middelen (Pokon was een betere keuze geweest).

Ook schokkend was de reclame voor een bedrijf dat aan 'archiefvernietiging' doet bij een artikel over een kunstcollectie.

Met automatisch toegevoegde groet B.Logger

Soldaten huilen niet

Soldaten huilen niet / auteur: Rindert Kromhout. In de voetsporen van zijn beroemde tante, Virginia Woolf, schrijft Quintin Bell een boek over zijn broer Julian Bell. Deze ontwikkelt zich tot communist in de tijd van het opkomend fascisme en communisme van de jaren ’20 en ’30 van Europa.

Het boek wordt verlevendigd door de zeer kleurrijke personages uit de Bloomsbury groep, een groep Londense kunstenaars waarin Virginia en haar zus Vanessa, schilderes, een centrale rol spelen.

Julian en Quentin groeien op in deze warme en creatieve omgeving, waarbij ze leren zelf hun mening te vormen en te staan voor waar ze in geloven. Julian maakt dit waar door ten strijde te trekken als Britse oorlogsvrijwilliger in de Spaanse burgeroorlog. Quentin, de ik-persoon, geeft hier invulling aan door een boek te schrijven over zijn broer en de Bloomsbury groep ‘Soldaten huilen niet.’

Deze groep kunstenaars heeft een buitenverblijf op het platteland van Engeland, Charleston, waar zij raar aangekeken worden door de plattelandsbewoners vanwege hun levensstijl.
Pas wanneer Julian door een bomaanslag in Barcelona om het leven komt, worden de Bloomsburyleden gezien als één van hen en uiteindelijk geaccepteerd.

Rindert Kromhout, de schrijver van het boek, kwam op één van zijn reizen door Engeland bij toeval terecht in huize Charleston, raakte gefascineerd door dit excentrieke onderkomen en haar bewoners en verrichtte diepgaand onderzoek naar de leden van de Bloomsbury groep. Dit staat met een literatuurlijst opgenomen achterin het boek. Voor Virginia Woolf fans is het perspectief van het neefje heel boeiend om vanuit te lezen Het boek is extra leuk omdat je via Quentin Bell inzicht krijgt in wat schrijftechnieken.